ក្រោយពីឮបែបនោះយ៉ុនហ្គីក៏មិនមាត់ ហើយក៏បែរទៅជាខឹងកាន់តែខ្លាំង ( យី អាបុិនេះ-,- )
បន្ទាប់មកក៏ចាប់ដៃជីមីនទាំងសងខាងហើយក៏ផ្តួលជីមីនទៅលើគ្រែ ខ្លួនប៉ះខ្លួនហើយ យ៉ុនហ្គីក៏បានអោនទៅថើបកជីមីនទាំងសងខាង ទោះជីមីនខំរើយ៉ាងណាក៏រើមិនរួច និងខំរើខ្លួនចេញ តែចេញមិនកើត រហូតដល់ជីមីនមិនដឹងធ្វើយ៉ាងមិចក៏បណ្តោយតាមនិងទាំងទឹកភ្នែក ហើយពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏មានអីៗជាមួយគ្នាក្នុងថ្ងៃនោះទៅ
+ថ្ងៃស្អែក
យ៉ុនហ្គីបានភ្ញាក់ពីគេងហើយក៏រកមើលជីមីន តែខំរកយ៉ាងណាក៏រកមិនឃើញ បន្ទាប់មកក៏ទៅរកនៅក្នុងបន្ទប់ តែរកមិនឃើញ យ៉ុនហ្គីក៏មិនសូវខ្វល់ហើយក៏បានងូតទឹករៀបចំខ្លួនទៅធ្វើការបាត់ទៅ
+ផ្ទះយ៉េបីន
< ជីមីន?? នេះឯងកើតអី មិចបានឯងយំចឹង ឯងកើតអី ចូលមកផ្ទះសិនមក > យ៉េបីនដោយឃើញមិត្តសំណព្វរបស់ខ្លួនបែបនេះក៏បានអោយជីមីនចូលក្នុងហើយក៏សួរ
ជីមីនបានរៀបរាប់រឿងរ៉ាវម្សិលមិញប្រាប់ទៅយ៉េបីន យ៉េបីនខឹងមែនទេនហើយវាយប្តីរបស់គេហើយនៅធ្វើបាបមិត្តសំណព្វទៀត អ្នកណាទ្រាំបាន
< យើងសុំនៅផ្ទះឯងផង យើងគ្មានអ្នកណាទៀតទេ យើងសល់តែឯងម្នាក់ទេ > ជីមីននិយាយទាំងយំ
< មិនអីទេឯងចង់នៅរហូតក៏បានដែល > និយាយហើយក៏បានពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានអោបគ្នាទាំងកំសត់
បែរមកមើលយ៉ុនហ្គីវិញមកពីធ្វើការហើយ ក៏បានឃើញម្ហូបនៅលើតុដូចរាល់ដង ហើយក៏ឃើញមាននរណាម្នាក់កំពុងតែចិតឪឡឹក ហើយក៏បានដើរទៅអោបពីក្រោយ
< បងមកពីធ្វើការហើយហ៎ នេះម្ហូបខ្ញុំបានរៀបចំអោយបង ខ្ញុំខំរៀនធ្វើវា ដើម្បីអោយបង > សម្លេងមីលលីក៏បាននិយាយចេញមក ទាំងសប្បាយចិត្ត ទាំងដៃកំពុងចិតឪឡឹក
ដោយឮថាសម្លេងនោះជាសម្លេងមីលលីយ៉ុនហ្គីក៏បានលែងដៃចេញពីចង្កេះមីលលីយ៉ាងលឿន ហើយក៏និយាយថា < យើងមិនឃ្លានទេ > ហើយកីដើរចូលបន្ទប់ទាំងមុខមិនរីកបាត់ទៅ
YOU ARE READING
រឿង: ស្អប់ព្រោះស្រលាញ់ [ ចប់ ]
Romanceស្អប់ព្រោះស្រលាញ់ មិនមែនស្អប់ព្រោះចង់សងសឹកនោះទេ ការស្រលាញ់គ្នាដោយមិនបញ្ចេញពីអារម្មណ៍ធ្វើអោយមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់ចាកចេញដោយមិនបានលាសូម្បីមួយម៉ាត់...................