Wrong Love

hoofdstuk 5

'Pap, waarom verraad je ons?' Schreeuw ik. 'Mirthe, denk je nou echt dat ik jullie zou verraden?' Ik kijk hem ijzig aan. 'Dit had ik nooit van je verwacht nee. Maar hoe leg je dat dan uit.' Ik wijs naar de jongen die zenuwachtig met zijn voeten staat te bewegen. Ik schat dat hij ongeveer 18 is. Drie jaar ouder dan ik. Hij is best knap eigenlijk. Met zijn mooie heldere blauwe ogen en blonde haar dat opzettelijk door de war zit. 'Hij is een spion.' Zegt mijn vader en ik besef dat ik al ee hele tijd naar hem aan het staren ben. 'Ooh, maar hoe bewijs je dat dan.' Zeg ik koppig. 'Dat kan ik niet.' Zegt mijn vader hoofdschuddend. Ik ren op hem af en spring om zijn nek. 'Je hebt het al bewezen.' Zeg ik snel. Opeens besef ik dat de soldaat er nog staat. Snel laat ik mijn vader los en kijk nongelant om me heen. Mijn vader kijkt me glimlachend aan en zegt dan: 'Ik moest maar weer eens gaan.' Vlaak voor hij langs me heen loopt geeft hij me een knipoog. Ik schrik

Is het zo opvallend dat ik hem leuk vind. Zou hij mij wel leuk vinden.

Ik kan mezelf wel slaan hier kan ik toch niet over na denken. Een oorlog staat op het punt uit te breken.

'Ik vind het wel cool wat je doet.'
'Leuk uuh.. huis.' Zeggen we op precies hetzelfde moment. Ik lach. 'Wat wou je zeggen?' Vraag ik dan maar. 'Meiden gaan voor.' Zegt hij met een deftig handgebaar. Ik lach. 'Ik zei dat ik het erg cool van je vind dat je dit doet. Het spioneren enzo.' Zeg ik. De tijd vliegt voorbij als je een leuk gesprek hebt met een leuke jongen. 'Wil je misschien wat drinken?' Vraag ik. 'Ja graag.' 'Colaatje?' Ik zie hem knikken en pak twee glazen uit de kast. Ik zet het voor ons op tafel en plof weer op mijn stoel. 'Ik he je nog helemaal nog niet vertelt hoe ik heet!' Bedenk ik me opeens. 'Nou hierbij ik heet Mirthe.' Zeg ik iets te snel. Gelukkig heeft ie me verstaan. 'Ik ben Troy.' Zegt hij dan lachend. Hij legt zijn hand op m'n been en ik verstijf. Hij haalt hem weer weg en kijkt me verwachtingsvol aan. 'Sorry, wat zei je.' Zeg ik terwijl ik rood aan loop. Hij glimlacht en zegt dan: 'Ik zei dat ik vond dat je er leuk uitzag.' Ik kijk naar mijn kleding en zie het schattige roze zomerjurkje. Ik glimlach en zeg: 'Dankje jij ziet er ook niet verkeerd uit.' De deur vliegt open en Noortje vliegt binnen. 'Noortje, kom eens bij mama. Gaan we samen lekker koken.' Mijn moeder komt de keuken binnen en blijft dan staan met haar blik op Troy gericht. 'Jij zal wel Troy zijn. Mijn man had al over je komst vertelt. Mirthe laat jij hem anders even zijn kamer zien hij verblijft hier een paar maandjes. Hij slaapt op zolder.' Ik knik en zie nu pas de koffers die onder de tafel staan. Ik sta op en leid hem de keuken uit en loop de trap op.

Langzaam open ik de deur en roep: 'TADAA!' Wanneer hij helemaal open is. Het is een kleine kamer met een bed een kast en aan de andere kant een andere deur die naar zijn eigen badkamer leidt. 'Treed binnen.' Zeg ik met een buiginkje. Ik hoor hem grinniken en recht mijn rug. Hij legt zijn koffers op get bed en gaat er zelf naast zitten. 'Eten is klaar.' Hoor ik mijn moeder roepen. 'Oo, het eten is klaar ik laat je na het eten de rest van het huis wel zien.' Zeg ik terwijl ik de trap af storm. Ik heb honger als een beest.

'Het eten was erg lekker mevrouw Gooiaard.' Zegt Troy beleefd. 'Ach noem me maar grwoon Joanne hoor.' Zegt mijn moeder op z'on manier hoe alleen mijn moeder kan doen. Ik rol met mijn ogen en vraag of Troy meegaat naar boven. Ik laat hem onze badkamer zien. Daarna lopen we naar de kamer van Noortje en Tommy. Ik loop weer naar beneden en hoor Troy achter ne aan lopen. Dit voelt zo goed.