Yazar olarak bu platformda ki ilk fic'im umarım seversiniz beni veyahutta fic'imi..
Fic için aşşağıda fragman niteliğin'de ön söz geçtim.. Gerçek kurgu bambaşka olacaktır..
ʊ
Jeon Jungkook'un kalbi acıyordu. Kalbi çok acıyordu ki nasıl geçireceğini bilmemesinin yanında bunu geçirebilecek tek bir kişi olduğunu düşünüyordu. Fakat bu kişiyi görmesi bile kalp sızısını arttırıyor, onu yerinde kıvrandırıyordu. Nasıl bir ateşti ki bu sönmek bilmiyordu?
Kim Taehyung dalgalı saçları, güzel yüzü, esmer teniyle tüm genç kızların şatafatlı sözleri ardındayken yanlış olan buydu belkide. Jungkook erkekti. O bir prensti, Taehyung ise bir gezgin.
Ne kadar aralarına mesafeler girecek olsa da Kim Taehyung'un da bir derdi vardı.Büyük gözlerdi derdi, güzel kokulu prensti. Bu yüzdendi ya mektubu, buluşma teklifi, elindeki çiçekler, yüzündeki tebessüm...
Saatler birbirini kovalamış, sonunda prens siyah atıyla büyük söğüt ağacının altındaki bedene bakarak inmişti topraklarına. Kalbi kıpır kıpırken kendisine hediye edilen papatyalarla ölecek gibi hissetmişti bir an. Üstelik Kim Taehyung'un sözleri daha beterdi. Ne demişti, "İnsanlar papatyada arar sevgiyi, ben sende buluyorum."
Sözler, bakışlar, kalp atışları..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Prens Jeon
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
