2

65.5K 710 245
                                    

Helloo💗
Bol bol yorum yapın cevap veriyorum.
Oy sayısını 5 den başlatıyorummmm-+-

Herkes, doğum günü masasının etrafında toplanmıştı. Alkışlıyorlardı, bende kenardan elimde tabaklarla izliyordum. Heveslenmiştim... Hemde çok.

Annem mumları üflemiş ve adımla bana bağırmıştı. "EFSUN!" demişti.
Panikle "geldim anne" diyip tabakları masaya koydum. Beklemeye başladım.
"Aval aval suratıma bakma, pastayı tabaklara koy!" demişti.
Hemen panikle koymaya başladım. Omuzuma bir el değince irkildim ve sırtımı döndüm. "Teyzecim, bende yardım edeyim sana, yorulmuşsundur" demişti Aynur teyzem.
"Yok teyzecim, uzun zaman sonra ilk defa geliyorsun evimize olur mu öyle şey?" demiştim. Teyzem gülerek, yandaki kola bardaklarını doldurmaya başladı.

Saat biraz daha ilerlemişti... Misafirler kalkmıştı, sadece teyzem kalmıştı. Mutfakta bulaşıkları yıkıyordum, anneme birşey sormak için çıkmıştım ki... Teyzemle annemin konuşma sesini duydum.
"Abla napayım saf zaten eline vurup ekmeğini alsam ses etmez" demişti annem.
"O da senin kızın Songül... Dediğim gibi ben evime götürmek istiyorum" demişti teyzem.
"Ücret konuştuğumuz gibiyse tamamım ben" demişti annem.
Ne yani beni satıyor muydu? Teyzeme...
"Evet" demişti teyzem.
Annem bana bağırmayan başladı "Efsun!" demişti.

Yalandan koşarak annemlerin yanına geldim. "Noldu anne?" demiştim.
"Efsun, teyzen seni evine götürmek istiyor, kızı da yok ya hiç o yüzden" demişti saçmalayarak. Hiçbirşey demeden kaderime razı olmuştum.

...

Annem, market poşetinin içine üç parça birşeyler koyup göndermişti beni.
Teyzemin arabasındaydım, tipim ve görünüşüm bu arabayı haketmiyordu.
"Ee... nasılsın teyzecim?" Demişti.
"Yani iyiyim teyze sen?" demiştim.
"Bende iyiyim" demişti.

...

Teyzemlerin evine gelmiştik. Güzel müstakil bir evdi. Evde hiç kimse yoktu. Teyzem dinlenmem için oda göstermişti. Benide yol yorduğu için uyuma kararı almıştım.

...

Bağırışlarla gözlerimi açmıştım, hava kararmıştı bile. Noldu acaba diyerek aşağıya inmeye başladım. Bağırışları dinlemek için durdum.
"Anne ne saçmalıyorsun ya! Ben tanımadığım bir kızı evimde istemiyorum!" demişti bağırarak.
"Oğlum kız zor durumdaydı. Hem teyzenin kızı" demişti teyzem.
"Teyzem ne ki, kızı ne olsun" demişti.
Teyzemin oğlu kafayı yemiş gibiydi.
"Onu bu evde istemiyorum!" demişti güçlü bir sesle bağırarak.
"Bağırma!" demişti eniştem.
Aşağıya inmeye devam etmiştim. Ayak seslerim duyulunca sesleri yoktu.
"Tey... ze" demiştim sessizce
"Efendim teyze-" diyemeden kuzenim tekrardan bağırdı.
"Teyzeymiş... Yeni mi aklına geldi teyzen?  Para avcıları sizi, defol git bu evden. Defol!" demişti.
Yanıma yaklaşmaya başlamıştı. Ne olduğunu anlamadan direkt yakalarımı tuttu.
"Beynin yok mu? Anlamıyor musun, defol git burdan, yoksa ben seni atmasını bilirim" demişti.
Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Tam kolumdan tutmuş götürüyordu ki... Eniştem aramıza girerek sert bir şekilde oğlunu koltuğa atmıştı. Kuzenim sert bir şekilde bakıyordu.
"Kızım sende geç şuraya" demişti eniştem, masanın takımı olan sandalyeyi göstererek.
Sessizcene kafamı sallayıp hemem dediği yere geçtim.
"Ya banane yazıksa, banane zor durumdaysa. GEBERSİN" demişti.

Gözlerimde ki yaşları siliyordum. Hiçbir yerde istenmiyordum.

Bağırışlar yavaş yavaş kesilmişti. Teyzem oğlunu susturmuş ve yanıma gelmişti.
"Kusura bakma teyzecim, Çağan biraz asabi bir çocuk" demişti saçlarımı öperek.
"Aslında böyle yetiştirmedik ama" diyip susmuştu.
"Tamam mı teyzecim artık ağlama" demişti.
"Yok teyze yani... Sizin huzurunuzu da yerlerde bir ettim" dedim.
"Hayır, hayır öyle düşünme" demişti yalancı kızgınlıkla.
"Kalk odaya gidelim" demişti.
Tedirgin bir şekilde ona baktım.
"Korkma sakinleşti" demişti.

Kolumdan tutarak ayağıya kaldırdı. Yarın duvarı geçmiştik, hemen karşımıza salon çıkmıştı.
"Hanımlarr, hoşgeldiniz" demişti eniştem neşeyle.
Teyzem hemen eniştemin yanına oturmuş ve beni ortalarına almışlardı.
"Tam bir aile oldunuz şimdi?" Demişti Çağan.
"Çağan!" demişti eniştem.

Teyzem tebessümle yüzüme bakmıştı.
"Sizi tanıştırmadık" demişti neşeyle.
"Çağan bu Efsun" demişti.
"Efsun bu da Çağan" demişti.
Kafam eğik şekilde teyzemi dinliyordum.
"Kafasını eğeceği yeni aklına geldi" demişti Çağan.
Utançla biraz daha eğdim kafamı.
"Kızım siz kuzensiniz, kaldır kafanı?" Demişti teyzem.
Yavaşça kafamı kaldırıp, direkt karşıda oturan Çağan 'a baktım.
Esmer bir çocuktu ve yeşil gözleri vardı, aynı benim gibi. Yapılıydı, spor yaptığı belliydi.
"Kalkın sarılın, barışın bakalım" demişti teyzem.
"Saçmalama anne, ben aşağıya inip spor yapacağım" demişti.

Ne yani evde spor salonu mu vardı?

Teyzem sessizce kafasını salladı ve Çağan kalktı, gitti.

Soonn oy sayısını 5 den açıyorum...

Kuzen | +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin