VERA: Yeni Hayatım

Yeni Evim -2

Masada sessizce yemek yiyorduk. Annem sanki birşeye sinirli gibiydi. Ama anlam veremediğim için ses çıkarmadan yemek yemeye devam ettim. Masadaki sessizliği annem bozmuştu.

"Elif aradı. Yarın kızı Eftalya gelecek sana İstanbul'u gezdirmeye."demişti annem.

"Anne gerçekten Türkiye 'de kalmak istememe birşey demeyecek misin?" diye sormuştum elimin titremesini durdurarak.

"Hayır ."demişti her zamanın ki sakinliği ile.

Elimin titremesi azalmaya başlarken "Bana kızmadın mı?"diye sordum anneme .

Annem yemekten kafasını kaldırıp gözlerimin içine bakınca kafamı önüme eğmiştim.

"Senin için en iyi okulu bulup bu hafta kayıt işlemlerini halledeceğim."demişti annem.

Kafamı kaldırmadan" Tamam anne." dedim.

Babam ortamdaki gergin havayı dağıtmak için "Tatlım . Bugün neler yaptın bakalım. " diye sormuştum.

"Hiç. Sadece günlük pratiklerimi yerime getirdim."demiştim babamın gözlerinin içine bakarak.

"Başka birşey yapmadın mı ? Senin için sıkıcı olamlı." dedi babam.

"Aslında Londra'dan arkadaşım Jane aradı biraz sohbet ettim."demiştim gülümseyerek. Arkadaşlarımdan bahsederken hep mutlu oluyordum.

Babam konuyu değiştirmek istemişti. Bu nedenle bir anda İstanbul'un ne kadar etkileyici ve büyüleyici olduğunu gezdikçe burayı çok seveceğimi söylemişti. Aslında şuan tek istediğim zamanı geriye almaktı. Arkadaşlarımla mutlu olduğum zamanlara geri dönmek istiyordum sadece. Fazla birşey istemiyordum sadece özgür ,kuralsız mutlu bir hayatım olsun istiyordum sanırım çok büyük bir dilekti benim için.

Yemeği bitirdiğimiz zaman annem çalışma odasına çekilmişti. Ben ve babam terasa çıkmıştık. Baba kız beraber zaman geçiriyorduk. Ba anda

"Baba buraya ne zaman taşındınız?"diye sormuştum. O çocuk kafamı karıştırmıştı.

"Buraya taşınalı sanırım iki buçuk yıl oldu. Neden sordun ki?"diye sormuştu merakla babam.

"Bugün yan köşkte oturan bir çocuk buraya yeni mi taşındınız diye sormuştu da." diye babamı cevapladım.

"Baba biliyorsun İstanbul'u fazla gezmedim ama boğaz gerçekten etkileyici."dedim konuyu değiştirerek . Babam belli etmemeye çalışsada buraya uyum sağlayıp sağlamayacağım konusunda endişeliydi.

" Gezdikçe daha fazla beğeneceksin İstanbul'u. "demişti babam.

Birşey demeden babam sokulmuştum. Sabaha göre daha serin bir hava oluyordu. Sanırım İstanbul'da hava çok değişkendi. Babam üşüdüğümü anladığı için

"Andiamo dentro?
(İçeriye girelim mi?)"demişti.

"Sì.
(Evet.)" demiştim kafamı sallayarak.

Babam beraber biraz daha oturup sohbet ettikten sonra babam işlerinin olduğu söyleyerek çalışma odasına gitmişti. Annem daha çalışma odasındaydı çıkmak gibi bir niyeti yoktu sanırım. Bende fazla salonda durmayarak odama çıkmıştım. Odama girer girmez giyinme odasına geçmiştim. Geceliğimi giyip rahatlamak istiyordum.