Meftun; Tutkulu aşk.
Boş sokakta yankılanan adım sesleriyle duvarın köşesine daha da sindim.
"Eftelya, Çık konuşacağız!" bağırmasıyla kaşlarımı çattığım da çok geçmeden önümde ayak uçları karşıya bakan bir silüet durdu.
Allahım hayır ya!
Karanlık kö...
Bölümlerle ilgili ekleyebileceğiniz veya istediğiniz bir kaç sahneyi yazabilirsiniz!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kız Ef gel buraya!" İsmimi en nefret ettiğim şekilde bilerek söyleyen arkadaşıma orta parmak çekip eve doğru adımladım.
Beni kandırmıştı!
Hemen karşımızda ki bizimkiyle aynı olan müstakil evin kapısından bana bağıran Arkadaşıma son kez bakıp evin kapısını açıp içeriye girdim
Tabi ki kapıyı da 50 metre öteden suratına çarpmayı da unutmadım.
Bugün onlarda kalacaktım fakat abisinin her an gelebileceğini öğrendiğim için aylardır planladığımız şey başımıza yıkılmıştı.
Yani benim. O kalmamı istiyordu ama ben abisini 2 yıldır görmediğim için biraz tırsıyorum.
Asıl olay onun bunu aylardır bilip hiç bişey çıtlatmamasıydı!
En son askere gittiğinde bile kalıplı ve soğuk bir yapısı vardı. O zaman duruşu bile insanın tırsmasına yetiyordu.
Kafamı sağa sola sallayarak düşüncelerimden ayrıldım.
Aman bana ne be!
Evimizin kısa holünden geçtiğim de koltuğun sırt yaslama yerine ayaklarını dikmiş kafasını koltuktan aşağı sarkıtmış belini indirip kaldıran bir annemi görmeyi beklemiyordum.
"Bismillahirrahmanirrahim." O beni duymayın televizyonda ki kadının yaptıklarını yapmaya çalışırken yüzümü buruşturdum.
"Anne?" seslenmemle bana kısa bir bakış atıp tekrar kadına döndü.
Ben bu annelerin zayıflayacağım diye incecik kadınların yapmaya çalıştığı hareketleri yapmaya çalıştıkları görüntüleri görmekten yoruldum.
"Kız, git tatlı yap Neslinin oğlu yarın geliyormuş!" Anneme bayık bayık bakarken banane dememek için kendimi zor tutuyordum.
"Anne ben niye tatlı yapayım ya?" Bir anda ayağa diklenip eline terliği almasıyla koşarak mutfağa girdim.
Benim totom kıymetli.
"Anne, bugün Rüyalarda kalacağım haberin olsun!" Salondan ses gelmezken bunu onay olarak algılayıp kollarımı sıvadım.
Bir anda aklıma gelen fikirle sırıtarak sıvadığım sweatin kollarını tekrar aşağı indirerek elime fırının yanında duran kumbarayı aldım.
Ve duyduğum ses ile alır almaz bıraktığım yere koymam bir oldu.
