İki Yeşil Orman

Ormanın Gözünden • 13

Umarim sarkiyi her dinlediginizde ben gelirim akliniza...

Birkac hafta gecmisti. (Aylardir bir bolum dahi yazmayan yazarin cumleye girisine bak. Uzgunum cocuklar... Benden cok cektiniz...)

Duru'yla, benim islerimin yogunlugu nedeniyle gorusemiyor olmamiz beni iyice bunaltmaya baslamisti. Ta ki bir saat kadar once Ayaz'dan aldigim aramaya kadar. Ayaz aramis ve annelerinin Amerika'ya gittigini, kiz arkadasinin gelecegini ve sorun olmazsa benim de gelmemi istedigini soylemisti. Tabii ki bu firsati kacirmayacaktim. "Oluuurr!" diyerek kapatmistim telefonu. Duru'mu cok ozlemistim ve hemen onu gormek istiyordum. Hizlica hazirlandim ve bir taksi cagirdim. Taksiyi beklerken de annemlere Duru'ya gidecegimi soyleyip hizli bir opucuk verdim. Annemin gozlerinden su anda yanindan ayrilmami istemedigi cok belli oluyordu. Iki hafta kadar once Duru'yla birlikte onlara hastaligimi soylemistim ve o gunden beri gozleri hep benim uzerimdeydi. Ilk gunler resmen iskence gibiydi. Surekli odama gelip sonu aglayarak biten konusmalar, babamin her eve geldiginde araliksiz 15 dakika boyunca beni kollarinda tutmasi, annemin her gun yemek yemem icin baski uygulamalari ve daha niceleri... Benimle ilgilenmeleri elbette hosuma gidiyordu fakat bu ilginin ileride onlari daha fazla uzmesini istemiyordum. Beni son anlarinda ilgiye muhtac bir cocukmusum gibi hatirlamalarini istemiyordum. Iste tam da bu yuzden yeni bir ise girmistim ve onlara iyi oldugumu kanitlamak istercesine bes dakika bile yerimde durmuyordum. 

Dusunerek kat ettigim yol sonunda bitmis ve Duru'nun evine varmistim. Heyecanla kapiyi tiklattim ve kapinin acilmasini bekledim. Kisa bir sure sonra Duru kapiyi acmisti. Karsisinda beni gormeyi beklemedigi gozlerindeki saskin bakislardan belli oluyordu. 

"Selam, bebegim," dedim ve guzel yanagina bir opucuk kondurdum iceriye girerken. Opucugume karsilik verdigi gulumseme beni de gulumsetmisti. Tam iceri dogru bir adim daha atacagim sirada beni elimden tuttu ve kendisine cekip bana sıkıca sarildi. Bunu beklemedigim icin sasirmis ve heyecanlanmistim.  Kulagima "Seni ozledim," diye fisildadiginda ise tum tuylerim diken diken olmus ve icim urpermisti. Bu kizin benim ustumde boyle bir etkisi vardi iste.

Bir sure daha bana sarilmis vaziyette kaldi ve sonrasinda bedenini bedenimden ayirdi. 

O cok sevdigim saclarina attim elimi ve bir taraftan onlari karistirirken bir taraftan da "Benim bebegim beni cok mu ozlemis?" diye sordum utanarak ve bundan mutlu olarak. Ama Duru benden daha fazla utanmis olacak ki bir anda otuz iki dis gulumsedi ve isaret parmagiyla alnimi ittirip kahkaha atmaya basladi. Kahkahasi o kadar guzeldi ki diger insanlara da bulastiriyordu mutlaka. Ayni su an bana da bulastirdigi gibi yani.

Beni gorunce ayaga kalkan Ayaz ve sevgilisine dogru yaklasirken birbirlerinin ellerini tuttuklarini fark etmistim. Su an ben de Duru'nun ellerini tutmak isterdim ama her seyin bir zamani vardi. Henuz bunun sirasi degildi elbette ama o gun geldiginde buna hazir olacagima kesinlikle emindim.

Aklimdaki dusunceleri dagittim ve bana kollarini uzatan Ayaz'a ayni ictenlikle sarildim. Sonrasinda yan taraftan bana uzatilan eli ayni sekilde tutup tatli kizin gozlerinin icine bakarak gulumsedim.

"Merhaba, ben Nefes. Tanistigimiza cok memnun oldum."

•••

Butun gece sohbet edip, gulup eglenmistik. Duru'yla ve onun cevresiyle takilmak gercekten hosuma gidiyordu. Ilerleyen saatlerde Umay'in ortaya attigi bir fikirle karaoke yapmaya baslamis ve bununla da cok eglenmistik. Ilk sarkiyi Umay ve Ayaz soylemisti. Ikisinin de cok sevdigi bir parca olan Kalben - Haydi Soyle parcasini birbirlerinin gozlerinin icine bakarak ve askla soylemelerini kiskanmadim desem yalan olurdu. Bu nedenle Duru bana "Ne soylemek istersin?" diye sordugunda, ben de ayni sekilde ona hislerimi ifade edebilecek bir sarki secmistim. 

Laptoptan actigim sarki calmaya basladi ve uzun hissettiren bir surenin ardindan sonunda sozlu kisim geldiginde mikrofonu dudaklarima dogru tutup Duru'nun tam gozlerinin icine baktim.