𝖬𝖺𝗀𝗇𝗂𝖿𝗂𝖼𝖾𝗇𝗍 𝖫𝗈𝗏𝖾 𝖻𝗈𝗇𝖽 [complete]

[part-18]

"unicode"

taehyungတစ်နေကုန်နီးပါးစိတ်ထဲလေးနေသလိုခံစားရသည်၊ ဦးဂျွန်ဟာသူ့ကိုဖုန်းတစ်ချက်မဆက်သလို နေ့လယ်စာအတွက်လဲစိတ်ပူရသည် ဦးကအလုပ်တွေရှုပ်နေရင်နေ့လယ်စာစားဖို့မေ့​တတ်တယ်လေ...။

taehyungဘက်ကစဖုန်းဆက်ဖို့ကကြ ဦးအလုပ်ရှုပ်နေရင်အနှောက်ယှက်ဖြစ်သွားမှာကိုလဲစိုးရိမ်မိသည်

ဘာမှမလုပ်နိုင်သည်မလို့ဒီတိုင်းလေးထိုင်ပြီးဦးကိုမျှော်နေရုံကလွဲဘာမှမလုပ်နိုင်
အပြင်ကိုလဲထွက်လို့မရ..၊ အဖေကလဲပြန်လာတော့မယ်ပဲပြောနေတာမို့စိုးရိမ်ရသည် အကုန်သိသွားရင်ကောင်းလာမဲ့အရာမရှိ အရမ်းကြီးအချိန်ဆွဲလို့မရတော့မှန်းသူသိသည်။

ဘာမှလုပ်ချင်စိတ်မရှိတာနဲ့အခန်းထဲကjungkookအလုပ်လုပ်နေကြဆိုဖာပေါ်မှာ taehyung jungkookဖုန်းအလာစောင့်ရင်းအိပ်ပျော်သွား၏။

ညနေရောက်တော့ jungkookတန်းပြီးအဖိုးဆီသွားရသည် စိတ်ပင်ပန်းနေပေမဲ့လည်းမတက်နိုင်၊

ခမ်းနားထည်ဝါပြီး နန်းတော်လိုစံအိမ်ကြီးရှေ့jungkookကားအနက်ရောင်လေးရပ်သွားသည် ကားပေါ်ကဆင်းလာတော့အစောင့်တွေဟာအပြေးလာကြိုသည်

ခြံဝန်းထဲကနေနည်းနည်းလမ်းလျှောက်သွားရပြီး စံအိမ်ထဲဝင်လိုက်တော့အသင့်စောင့်နေတဲ့အဖိုးဖြစ်သူကိုတွေ့ရသည် ရွှေနဲ့ကွတ်ထားတဲ့တုတ်ကောက်ကိုကိုင်ထားပြီး
ဆံပင်တွေဖြူနေပေမဲ့လည်းမာန်ကကျမသွား ခန့်ညားမူ့က ကျန်ရစ်နေခဲ့၏

"ရောက်လာပြီလား jeon jungkook.."

"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်ရောက်လာပါပြီ..."

"မင်းရဲ့အိမ်ထောင်ဖက်ကိုငါကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ပေးမယ်လို့ပြောခဲ့တာကိုမေ့နေလားjungkook"

"ကျွန်တော်လဲလက်မခံပါဘူးလို့ငြင်းခဲ့တာကို အဖိုးမှတ်မိရဲ့လား"

jungkookရဲ့ပြန်ပြောသည့်စကားကြောင့်ပိုတင်းမာသွားတဲ့မျက်နှာ

"ငါကမင်းရဲ့အဖိုးကွ! မင်းငါ့ကိုကျော်ပြီးလုပ်လို့မရဘူး"

"ဘာလို့လဲ..ကျွန်တော့်အသက်အခု30ကျော်ထိပဲရောက်နေပြီ ဘာလို့ဒီစည်းဘောင်ထဲကနေအမျိုးမျိုးထိန်းချုပ်ချင်ရတာလဲ..ဒီကိစ္စမှာကျွန်တော်ဘာသာကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ပါမယ်အဖိုး.."