3. Bölüm sizlerle
İyi okumalar ♡
Medya: No.1 feat Melek mosso - Hiç ışık yok
Kafeye geldiğimde hemen soyunma odasına gittim önlüğü takıp, defterimi elime aldım. Önüme çıkan bir kaç çalışana selam verip işime başladım.
...
Yaklaşık yarım saattir otobüsün gelmesini bekliyorum. İşten çıktım ve eve gitmek için otobüs bekliyorum. Duraktaki herkes gitti ve yine yalnız kaldım. Beklemeye devam ederken birden gök gürledi ve yağmur yağmaya başladı başımı gökyüzüne kaldırdım ve "Ah hadi ama! Bi sen eksiktin zaten" diye çemkirdim, arkamda bir gülme sesi işittim ve hemen başımı o tarafa çevirdim biri vardı; gece karası saçları, ve saçlarıyla aynı renk gözleri ile yakışıklı ama bir o kadar da ürkütücü biri vardı.
Kaşlarımı çatmış ona bakarken yüzündeki gülümseme birden soldu şimdi sadece ürkütücüydü çaktırmadan ondan biraz uzaklaştım, zaten sonra da otobüs geldi ve bindim.
...
Eve geldiğimde babam evde yoktu "yine kahve köşelerinde kumar oynuyodur" onu umursamayıp mutfağa geçtim "birazdan gelir herhalde". Diyip buz dolabının kapağını açtım gün boyu hiçbir şey yemedim ve bu yüzden de kurt gibi açım ama dolapta peynir, çok az zeytin ve alkolden başka bişey yok.
Kendime ekmek çıkardım ve arasına peynir koydum alışmıştım artık bunları yemeye.
Ekmeğimi bir tabağa koyup odama çıktım.
Tabağı çalışma masama koydum ve çantamdan, 2 gün önce başladığım fakat okumaya hiç fırsatımın olmadığı "Stefan Zweig''in KORKU" romanını çıkardım.
Kitap; Irene' nin varlıklı ve huzurlu hayatına renk katmak için bir piyanist ile kocasına ihanet etmesini anlatıyor. Bu ihanet sonucun Irene gerçek mutluluğu ve aşkı Piyanist sevgilisinde buluyor. Mutlu hayatına devam ederken günlerden bir gün Piyanist'in sevgilisi olduğunu iddia eden bir kadın tarafından şantaja maruz kalıyor. Ve buna rağmen mutluluğu aramaya devam ediyor...
...
Yemeğimi yiyip bulaşıklarımı yıkadıktan sonra odama geçtim ve bugün okulda işlediklerimizin üzerinden geçtim ve biraz de test çözdüm. Hayallerimi gerçekleştirebilmem için çok çalışmam gerekiyor ve çalışıyorum da bugünlük yeteri kadar çalıştığım için pijamalarımı giyip yatağıma geçtim.
Şu anlık uykum olmadığı için telefonu mu çıkardım ve biraz sosyal medyada gezindim. Fakat yine uyuyamayınca yataktan çıktım ve çalışma masama geçip günlüğümü çıkardım ve son 2 gündür başıma gelenleri yazdım.
Uzun zamandır buraya bir şeyler yazmıyordum fakat 2 gündür başıma gelenleri buraya yazmaya karar verdim çünkü neden olmasın.
2 gün önce annemin ölüm yıl dönümüydü anneme biraz içimi döktükten sonra geç olduğu için artık gitmem gerekiyordu çantamdan aynamı çıkardım ağladığım belli olmasın diye biraz yüzümü toparlıyacaktım fakat aynamı çıkardığımda arkamda siyah bişey gördüm ve tabii ki korktum hemen arkamı döndüm...
2 gündür olanları yazdım biraz da olsa içim rahatladı.
Annem vefat ettiği ilk zamanlar yani acımız daha tazeyken hiç arkadaşım yoktu ve bende arkadaşım olmadığı için günlüğümü arkadaşım gibi görürdüm. Biliyorum çok saçma ama tüm dertlerimi, hissettiklerimi günlüğüme yazardım yani en yakınım oydu tabii birde iç sesim var.
Babam annem vefat ettikten sonra değişti ve beni hiç sevmedi ona anlatamadığım için bu yöntemi buldum ve o günden sonra en yakın arkadaşım günlüğüm oldu.
Babam demişken, saat geç oldu ve baban daha gelmedi fark ettin mi?
"Gelir birazdan ya" dedim umursamaz bir şekilde.
Evet kendi kendime konuşuyorum, doğrusu iç sesimle konuşuyorum ama dışarıdan bakan biri kendi kendime konuşutuğumu sanar.
...
Gelmedi. Saat 3 buçuk oldu ve babam daha gelmedi acaba bir yerde sızıp kaldı mı diye düşünmeden edemedim.
Bence dışarı çıkıp kontrol etmelisin. dedi iç sesim.
İç sesimin dediğine uydum ve pijamalarımı değiştirmeden montumu ve ayakkabılarımı giydim tam kapıyı açacağım zaman kapıya biri vurdu "Elvin aç şu kapıyı! " tabikide babamdan başkası değildi biraz korkarak ve tireyerek açtım kapıyı.
Kapıyı açar açmaz kafama bir yumruk indi. Babam kapıya vuracağına bana vurmuştu. Ani gelen yumruk ile yere düştüm ve kafamı tuttum.
Babam karşımda yanlışlıkla bana vurduğu için gülüyordu ona göre bu çok komik bir olaydı, tabii keyfi yerindedir.
Kolumu çekiştirdi ve "kalk kız bidaha vuracağım, çok hoşuma gitti" dedi ve yine güldü. Kendimi kalkmamak için zorlayınca karın boşluğuma ve bir kaç yerime tekme attı ve "kalk dedim lan sana!" diyip bidaha vuracaktı ki hızlı bir hamleye kenara kaydım ve tekmesinden kurtuldum. Ayağa kalktım ve tam kapıdan çıkacakken kolumdan tuttu. Yüzüne tükürdüm bacak arasına tekme attım vuruşumla beraber yere yığıldı ve eli kolumdan kaydı.
Hemen uzaklaştım oradan "LAN! BURAYA GEL OROSPU! SEN ENİNDE SONUNDA BURAYA GELECEKSİN O ZAMAN GÖRÜRSÜN SEN"
Dediklerini takmadan koşmaya devam ettim. Yarın sabah unutacaktı zaten.
Biraz daha koştuktan sonra sahile geldim ve banklardan birine oturdum. Gözlerimi kapatıp deniz kokusunu içime çektim. Bu çok huzur verici.
İçime dolan izlenme hissi ile hemen etrafıma bakındım. Kimse yok.
Artık gerçekten de delirdiğime eminim.
Montumun cebinden telefonumu ve kulaklığımı çıkardım. Kulaklığı telefona taktım ve şarkılara baktım. No.1'in "Hiç Işık yok" şarkısını açtım İyi ki telefonu mu almayı akıl etmiştim. Gözlerimi kapattım ve şarkıya eşlik ettim.
Sana sorsam uzağım kendimden
Başımı alıp giderim her savaşta
Beni uzak tut yaralı kalbinden
Kanatır, kırarım, üzerim tek bakışta
Hiç ışık yok farkındayım
Beni bugün ayık
Beni bugün ayılt
Hey sen dalgın kadın
Beni bugün ayık
Bana biraz sarıl
...
Şarkıya eşlik ederken yanımdan bir esinti geçti. İrkildim. Hemen gözlerimi açıp ayağa fırladım ve etrafıma korku dolu gözlerle baktım. Sanki sokağın başında bir insan silueti vardı. Gözlerimi ovalayıp tekrar baktığımda hiç bişey yoktu. Bunu en azından bugün düşünmemeye çalıltım ve kulağımda dönen sözlere odaklandım ve eşilk ettim tekrar.
Kulak ver sen onların sesine
Karamsarlık zannettiğin lanet farkındalık neyse
Döndü ışıklarım kırmızıdan yeşile
Dinle sakın düşme dostum ışıkların peşine
Hiç ışık yok farkındayım
Beni bugün ayık
Beni bugün ayılt
Hey sen dalgın kadın
Beni bugün ayık
Bana biraz sarıl
...
Biraz daha şarkı dinledikten sonra. Oturduğum banktan Kalktım ve etrafımı kontrol ederek eve doğru yürüdüm.
...
Kapının önüne geldiğimde son kez etrafıma bakındım ve sessizce eve girdim.
Hiç ses yok babam uyumuştu. Odama geldiğimde direkt montumu çıkarıp yatağıma geçtim. Saat geç olduğu ve uykum okduğu için hemen uyudum.
Biraz yoğun olduğum için gecikti kusura bakmayın...
Lütfen okuyun... 🥺
Güzel gidiyor mu, Fikirlerinizi alabilir miyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LANET
Teen FictionZaten kötü bir hayatınız varken bir de lanetlenmiş olduğunuzu düşünün. Bizim hikayemiz de tam da bu şekilde yaşanıyor. Elvin sıradan ama bir o kadar da kötü olan hayatına devam ederken birden kendini bir lanete kurban giderken buluyor. Elvin bu lan...
