LANET

Soğuk Ten

İyi okumalar ♡

4. Bölüm sizlerle ☻

Kapının önüne geldiğimde son kez etrafıma bakındım ve sessizce eve girdim.
Hiç ses yoktu babam uyumuştu. Odama geldiğimde direkt montumu çıkarıp yatağıma geçtim. Zaten çok uykum olduğu için hemen uyudum.

...

Yine uykumun en güzel yerinde bir ses geldi. Umursamamaya çalıştım ve tekrar uykuma döndüm derken bir daha aynı ses geldi. Yatakta oturur hale geldim ve sesin nereden geldiğine bakındım pencereden geliyodu ve bir kuş gibi gözüküyodu. Sinirle ayağa fırladım ve hemen perdeyi çekip pencereyi açtım yanılmamıştım yine o karga gelmişti.

Burnumdan soluyarak pençesine falan baktım, kesin not getirmiştir diye. Evet not getirmişti bana. Notu bıraktı ve gitti. Notu açıp okudum şöyle yazıyordu.

Benden korkmana gerek yok.
Seni korumak için takip ediyorum.
Sana zarar vermem.

Sondaki cümleyi okuduğumda cinnet geçirdim ve pencereden bağırdım.

"Bana zarar vermez misin!? Daha ne kadar zarar vericeksin ya senin yüzünden aklımı sorguladım, deli oldum! Bırak artık peşimi beni korumanı istemiyorum! He eğer koruyacağım diyorsan beni kendinden koru!"

"Bıktım artık ya dayanamıyorum! Onca derdimin içine bir de sen eklendin GİT ARTIK YA GİT! " diye adeta haykırdım.

Pencerenin ordan çekilip odamın tam ortasına gelip yere çöktüm ve elimi kalbime koyup gözlerimi kapattım.

Gözümden bir damla yaş süzüldü yanağıma doğru o an anladım ağladığımı, titreyen ellerimle sildim göz yaşlarımı ve anneme hitaben konuştum.

"Annecim, dayanamıyorum artık. Beni bırakıp gittiğinden beri babam çok değişti bana çok zarar veriyor o da yetmiyormuş gibi bir de başıma lanet biri çıktı beni takip ediyor beni çok korkutuyor ama bana, beni korumak için böyle olduğunu yazan bir not gönderiyor. Yoruldum artık. Sen varken böyle değildi daha huzurlu ve mutluydum ama artık mutluluğu unuttum en son ne zaman güldüm bilmiyorum. Senin yanına gelmek istiyorum seninleyken daha huzurluyum bekle beni anne geliyorum. "

Diyip ayağa kalktım ve yatağımın başına gittim. Yatak süngerimi kaldırdım ve altındaki bıçağı aldım. Bu bıçağı babam bana ilk zarar verdiği zaman koymuştum. Bıçağı boğazıma doğru titreyen ellerimle kaldırdım ve yine anneme hitaben.

" Geliyorum anne, sen beni terk edip gitmiş olsan da ben seni hala çok seviyorum ve özlüyorum anne... "

Bıçağı boğazıma bastırdım ve "artık kurtuluyorun bu Dünya'dan ve tüm sıkıntılardan" diyip yüzüme bir gülümseme kondurdum gözlerimi kapatıp bıçağı biraz daha bastıracağım zaman biri kolumdan tuttu... Çok soğuk biri. İrkilerek gözlerimi açtım ve kolumu tutan kişiye baktım ama göremedim çok karanlıktı simsiyah ve çok soğuk bir gölge.

Gözlerimi irileştirip ondan uzaklaştım ama o kolumu tutmaya devam ediyordu "s-sen de kimsin, Nasıl girdin odama!?" dedim ama beni bırakmadı aksine ellerini daha da sıkılaştırdı bu canımı yaksada bir şey demedim ve dehşet içinde ona bakmaya devam ettim o ise ellerini yavaş yavaş elimde tuttuğum bıçağa getirdi ve onu aldı.

Bişey dememe izin vermeden bana sarıldı. Evet sarıldı bir şok daha yaşarken. Hiç bişey demedim ve bana sarılmasına izin verdim. Yavaş yavaş saçlarımı okşadı ve "Ben burdayken kendine zarar veremezsin. Seni koruyacağım babandan da seni almak isteyenlerden de" dedi naif ama bir o kadar da ürpertici sesiyle sonra da benden ayrıldı ve birden yok oldu. Onun yerine hava da süzülüp yere düşen bir not kağıdı kaldı.

Biliyorum benim gerçek olmadığımı düşünüyorsun ve delirdiğini sanıyorsun ama ben gerçeğim.
Seni korumak için varım seni neyden koruduğumu merak ediyorsun biliyorum ama daha zamanı gelmedi zamanı geldiğinde sana anlatacağım her şeyi. Şimdi uyu ve bu olanları unut...

Dediğini yaptım ve ağlaya ağlaya uykuya daldım.

umarım güzel gidiyorumdur.

Sevgili okurlarım yorum yapmanızı ve oy vermenizi istesem çok mu şey istemiş olurum...

Bölüm ile ilgili fikirlerinizi alabilir miyim?