Valla yazmka istedim yazmasaydım içimde kalırdı
Her gökyüzüne baktığımda
Gelir o nur yüzün,
Gülümseyen gözlerin,
Somurtan dudakların
Kahverengi uzun saçların
Her gökyüzüne baktığımda
Annenin sevinç çığlıklar duyulur
Sevinçten akan gözyaşları ile
"Benim kızım çıkarıldı enkazdan"
Sesi duyulur ümit vardı sesinde
Hayat en derininden bizi sarsıp
Tek yara dahi almayan vücudun
Belki saatler, belki günler sonra
Bir kefene, tabuta konularak uğurlandın
Geriye kalan; Her gün kıyafetlerine gömülüp
Ağlayan çaresiz bir anne
Melek derine yazılmıştır
