Jimin'den
Başıma toplanan 3-5 kişiye bakıyordum, hepsi benden yaşça büyük gözüküyordu. Kitabımı kenara bırakıp onlara baktım tekrar. Onlara bakarken gözüme tanıdık birisi çarptı , bu Kaiydi.
"Noldu niye başıma toplandınız?"
Hiç birinden ses çıkmayınca tekrar sordum.
"Dedimki neden başıma toplandınız?"
İsmini bilmediğim biri aralarından geçip bana doğru yürümüştü. Suratında pis bir sırıtışla bana bakıyordu.
"Sadece bir şey konuşmak için geldim"
" Oyüzden mi 3-5 kişiyle geldin?"
"Tam olarak ta öyle ufaklık."
"Bana ufaklık deme ve ne diyeceksen de ve git!"
"Sen kızdın mı şimdi owww şimdi kes sesini! Jungkook tan uzak duracaksın anladınmı beni!"
"Neden uzak duracakmışımki?"
" Sana uzak duracaksın dediysem duracaksın!"
"Uzak durmassam naparsınki?"
Bu söylediğimde daha fazla sinirlenip beni sandalye den düşürmüştü. Kalkamadığım için birşey yapamadım. Sonra üstüme çıkıp yüzümü yumruklamaya başladı, üstümden kalkıp karıma doğru tekme atmaya başladı o tekme atmaya başladığında ise diğerleride ondan görüp vurmaya başladı.
Bir anda kan kusunca vurmayı bırakıp kaçmaya başladılar. Beni oracıkta bırakıp gittiler. Artık etrafı bulanık görüyordum. Uzaktan birisinin bana doğru koşuyordu. Kim olduğunu tam kestiremeden bağırdı.
"JİMİN!"
Gelen yoongi idi gözümü açıp ona baktığımda yanıma eğilmişti.
"Yo-yoongi senmisin?"
"İyimisin?!"
O bu soruyu sorduğunda çoktan gözüm kapanmıştı. Gözümü açtığımda beyaz bir odadaydım, ışık yüzüne gözümü kısıp kafamı çevirdim. Yanımda uyuyan bir yoongiyi görünce hem şaşırıp birazcıkta mutluydum. Biraz daha onu izliyince gözlerini kırpıştırıp açmaya başladı bende bunu görünce kafamı başka bir yere çevirdim.
Tekrar ona dönünce bana baktığını gördüm. Gözümü kaçırıp başka bir yere baktım. Takii onun sesini duyana kadar.
"Daha iyimisin?"
Bakışımı ona çevirip konuştum.
"E-evet biraz daha iyiyim."
Neden kekeledimki ben şimdi?
Yoongi 'den
Onun daha iyi olduğunu duyunca biraz mutlu olmuştum. Kekeleyince biraz sırıtıp güldüğümde utanıp kafasını başka bir yere çevirdi. Neden utandıki şimdi? Tam konuşcakken o konuştu.
" Neden bana yardım ettin?"
"Seni orda yerde görünce dayanamadım ve yardım ettim. Niye sordunki?"
Bu sorumla susmuştu. Umursamayıp öylece durdum. Sessizliği kapı açılmasıyla bozulmuştu. Bakışlarımı kapıya çevirdiğim de Taehyungun sevdiği çocuğu yani jungkooktu. Koşarak jiminin yanına gidip ona sarıldı, uzun bir sarılmadan sonra ayrıldılar.
"Jimin iyimisin? Bi yerlerin ağrıyor mu? Yada açmısın? Yemek getiriyim mi?
"Kooki~ öncelikle iyiyim ve bir yerlerimde ağrımıyor sadece biraz açım okadar yani endişelenme."
"Ama elimde değil ki senin için çok korktum."
Onların tatlı konuşmasını dinlerken odaya doktor girmişti. Son kontrollerini yapıp bana doğru yaklaştı bende ayağa kalkıp onun birşey demesini bekledim.
"Yoongi bey siz siniz dimi?"
"Evet evet benim. Noldu birşeyimi var?"
"Hayır hayır gayet iyi sadece biraz dinlenmesi gerek okadar. Öğleden sonra taburcu olacak onu söyliyecektim."
Bunları duyunca mutlu olup lafamla onayladı. Doktor odadan çıkınca ikiliye baktım hâlâ konuşuyorlardı onların tatlı konuşmasını dinlerken bir anda telefonum çalmaya başladı arayan Taehyung du açıp odadan çıktım.
"Nevar tae?"
"Nevar denmez öküz efendim denir. Neyse nerdesin sen dersten sonra ortalıktan kaybolup gittin?"
"Bunu sana daha sonra anlatırım tar şuan işim var."
" Ama bir konu-"
Cümlesini tamamlamadan suratına kapamıştım telefonu. Çok meraklı bir insandı ve bu hali beni sinir ediyordu.
Odaya geri döndüğümde jungkook gitmiş jiminde sandalyesine geçmiş dışarıyı izliyordu. Yanına gidip baktığımda gözleri sulanmıştı.
"Noldu niye gözün sulamdı senin?"
"H-hiç te bile gözüme toz kaçtı."
"Hıhı eminim o yüzden gözünün altı şiş ağladınmı sen?"
"Sadece aklıma o şey geldi..."
Söylerken ağzımdam küçük bir hıçkırık kaçmıştı. Onu kollarım arasına alıp ağlamasına izin verdim
Biraz ağladıktan sonra bana baktı ve konuşmaya başladı."Sen yanımdan gittikten sonra başıma 3 yada 5 kişi toplanmıştı. Onlara neden geldikleri sorduğumda ise bana bir şey konuşmak istediğini sordu bende onu dinlemeye başladığımda birden bana jungkook tan uzak duracaksın dediğinde bende neden uzak duracakmışım? Dedim sonra buna sinirlendiğinde ise bana vurmaya başladılar zaten gerisini biliyorsun."
Bunları duyunca elimi yumruk yapıp sinirimi yatıştırmaya çalıştım ama bir işe yaramıyor du.
"Kimdi onu tanıyormusun?"
"Hayır tanımıyorum ama üst sınıflardan olduğunu biliyorum sadece."
Buna sahada sinirlendiğinde saate bakıp odadan çıkacaktımki onun sesisle durdum.
"Hey! Nereye gidiyorsun? Beni burda bırakıp gidicekmisin?"
Ah kafam az daha onu unutup gidicektim. Eşyalarını toplayıp yanına gittim. Hastanaden çıkıp onu evine bıraktım tabii bakıcısı binlerce sorusunu sorunca okula gitmem uzun sürmüştü neyseki okulum bitmesine daha 4 ders vardı.
Soru ları bitip gittim. 10 dakikalık yolu 4 dakika da gitmiştim nasıl olduğunu bilmiyordum ama şu aralar jimin konusu olunca kendimi kaybediyordu. Okula vardığım onu görmüştüm. O wooyoung tu.
•••
Bölüm geç geldiği için üzgünüm şu aralar duyularım karışık pyğzden gel geldi ve bu bölüm oyüzden güzel olmadı neyse
Diğer bölümde görüşürüz 😽💋

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tekerlekli sandalye | Yoonmin | ✓TAMAMLANDI
Casuale^DÜZENLENİYOR^ "Hey jimin kalksana ayağa" "Çok mu komik yoongi " #1-yanlızlık