4.Bölüm

296 22 9
                                    

Jimin'den

Aklıma bugünkü olay gelince yüzümde küçük bir gülümseme oluşuyordu. O anki surat ifadesi gözümün önüne gelirken kendimi tutamadım ve küçük bir kahkaha attım. Bunuları düşünürken birden bakıcım çağırdı.

"Jimin! Hadi yemek hazır. Soğumadan gel!"

Bu kadını çok seviyorum annem ve babam kazada öldükten sonra amcam getirmişti bu kadını. Adı jihyo'ydu ve iyi bir kadındı . Bana annemmiş gibi bakıyordu. Oda küçükken benim gibi bir olay yaşamıştı o yüzden birbirimiz iyi anlıyorduk.

"Tamam geliyorum!"

Üstümdeki leri çıkartıp giyinmeye başladım, üstüme siyah bir sweatshirt, altıma bol bir eşofman giyip aşağa indim.

Mutfaktan güzel kokular gelmeye başladığında direk sordum.

"Mmm en sevdiğim yemeğimi yaptın?"

"Evet. Hadi geçte yemeye başla"

Kafamı sallayıp masaya geçtim. Yemeye başladığımızda soru sormaya başladı.

"Bugün okul nasıl geçti?"

" Şey... Pek birşey olmadı aslında"

Anında aklıma derste ki olay geldi ve heyecanla anlatmaya devam ettim.

"Hah aslında şey oldu ... Bugün derste soru çözerken sandalye yüzüne yetişemediği için ayağa kalmaya çalıştım ama olmadı. Sonra herkes gülmeye başladı bende bir hırsla tekrar denedim..."

Derin bir nefes alıp devam ettim.

"Başardım az da olsa ayağa kalktım."

Bunu duyunca gözleri büyüdü ve çok mutlu olduğu için tepinmeye başladı.
Bende onun kadar mutlu olmuştum.

"Sen ciddimisin?! bu çok güzel bir haber. Yemeyini bitir ayağa kalkmayı tekrar deniceksin. Tamamı?"

" Tamam tamam "

Hem yemek yiyip hemde okulda olanları anlattım. Defter olayını anlatınca sinirlendi.

"O çocuğu bulursam bi güzel dövicem "

"Jihyo gerek yok hocalar halletti zaten. Disipline gitti."

Hâlâ sinirliydi ama umursamadan yemeğe devam ettik. Bitirince beni direk salona götürdü . Sehpayı kenara çekip karşıma geçti.

"Şimdi bana tutunarak ayağa kalkmayı dene. Zorlandığın da söyle tamammı?"

Kafamı sallayıp ona tutunarak kalkmaya denedim ilkinde olmadı ikincide de olmadı son kez dene diğimde başarmıştım ama kısa sürmeden yere düştüm.

Jihyo direk kolumdan tutup sandalye ye geri oturttu.

"İyimisin. Bi yerine bir şey oldumu?"

"Hayır iyiyim sadece yoruldum. Beni odama götürürmüsün?"

Kafasını sallayıp odama doğru götürdü. Odamın kapısını açıp beni yatağıma yatırdı.

"Teşekkür ederim."

"Teşekkür etmene gerek yok."

Anlımı öpüp ışığı kapatıp odadan çıktı. O çıkınca bende uyumaya çalıştım ama aklıma o olay gelince biraz zordu. Zar zorda olsa uykuya daldım.

~~~

Sabah gözümü güneş ışığı ile açtım.Mutfaktan omlet kokusuyla sandalye ye oturdum. Banyoya gidip yüzümü yıkadım. Banyodan çıktığımda karşımda jihyo duruyordu elinde tepsi ile gelmişti. Ona "bu ne" diye bir bakış atınca oda anlayıp konuştu.

Tekerlekli sandalye | Yoonmin | ✓TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin