SON FERYAT

115 27 12
                                        


Aklımda bir düşünce

Sahi bu neden böyle?

Bir kişi hayatta

Ve kimse onu görmez,

Kimse onu duymaz.

Ancak gözler kapanınca,

Morg kapısında bekleyince,

Anlaşılır değeri, biner kıymete.

Ardında kalan hoş kokulu çiçekler,

Sonradan değer bilenler, ağlayanlar.

Fayda etmez artık son feryatlar...


SELDEN KÜLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin