string attached: to sir, with love *COMPLETED*editing*

Chapter 2

Sya ba ang destiny ko???

Tanong sa sarili ni cloud.

wala sa sariling nag lakad pabalik sa loob ng faculty ang nilalang na to.

First day of school nya to attend as a Proffessor. Pero ang labo ng tadhana masyado. Lakas ng trip!

Ni hindi ko alam kung anong iaakto sa harapan ng isa sa mga studyante ko. For real man? Student ko pa of all sudden!

Hay, imposible. Guni guni ko lang to. Stress out lang cguro.. ang mabuting gawin eh basahin ko tong libro na to. ng maliwamagan ako.

"mr. Cloud, kamusta ang unang classe?"tanong ng isang teacher sa kanya.

"ok naman po mam,wala namang problema sa mga bata." pagkasabi ko sknya. so far, wala namang problema sa kanila nakikinig naman sila pero oobserbahan ko pa hangang sa tumagal na ako sa kanila.

"Minsan hindi madaling kontrolin ang mga studyante. My mga oras na kailangan mo talagang pangaralan at bigyan ng leksyon para matuto. Minsan naman kailangan mo ding ilugar ang pansariling kababawan. Guro tayo. Isang magandang ihemplo sa mga batang katulad nila."saad ng isang matandang proffesor.

Parang my laman ang sinasabi nya. O masyado lng akong mag iisip?

Nag kwentuhan pa kami at nag share ng kani kanilang karanasan sa pag tuturo.

Hindi lang naman ako ang bata sa mga kasama ko. Halos karamihan saamin ay bago. Sabagay, mas bata mas mura ang pasahod.

nag ring na ang bell at may clase na ko ngaung oras na ito

Kaagad din akong umalis patungo sa aking klase.

Medjo napapatingin padin ako sa thread na to.

Di ba to mapuputol? Or di ba to natatangal?

Bakit kahit ang haba na ng nilalakad ko hnd padin sya tumitigil sa pag haba?

Nakakabaliw tlga tong nakikita ko! Baka kapag nakita ng mga ibang guro ang gantong akto e mapatalsik pa ko ng de oras sa isiping nasisiraan na ko ng bait.

Sumagi nanaman sa isipan ko ang babaeng karugtong ng taling to.

Bakit kaya sya? Bat studyante ko pa?

Pumasok na ko sa loob ng room at nag pakilala. Usual na usapan at batikusan sa pag aaral.

Totoo ang mga sinabi ng beteranong guro sa skwelang to. Mahirap kumontrol ng mag aaral lalo pat ang iisipin nila ay binabayaran ka lang nila para mag turo at hnd pakeelaman ang personal nilang buhay.

At pagiging professional tlga ang makakapitan mo sa mga ganitong pag kakataon.

halos mag dadalawang oras din ang klase kong ito. Malapit na ang bell time kaya inanunsyo ko na ang aking takdang aralin.

Napadako ang aking tingin. Sa my bintana nakita kong nakalihis ang pulang tali.

Binaybay ang tanawin kung saan sya ay naglalakad kasama ang iba pa nyang kaklase.

"Sir? Ok lang po kayo? Ano na po ung assignment? Bell na po."sabi ng isa sa aking kamag aral.

Bumalik sa ulirat ko ang aking sarili. Ipinag patuloy ko nlng ang naiwan kong gawain bago umalis.

Wala na akong clase at wala na akong gagawin sa unibersidad. Ayoko pang umuwe at parang my gusto pa akong gawin.

Hangang naisip ko na mag kape at pag nilay nilayan ang mga pang yayare