Λίγες μέρες πέρασαν από το τελευταίο περιστατικό και εγώ δεν είχα ξανά πάει σπίτι του Φιλίππου . Ήθελα πολύ να δω πως είναι αλλά ντρεπόμουν να το ζητήσω από την κυρία Τόνια. Μάθαινα πως τα πήγαινε αλλά αυτό δεν μου αρκούσε.
είχα συναισθήματα για εκείνον. Όσο και να με έβριζε όσο και να με απομάκρυνε είχα καταλάβει πλέον ότι όλο αυτό δεν είναι ένα παιχνίδι μου. Πίσω από αυτήν την σκληρότητα έβλεπα κάτι..Κάτι όμορφο αλλά πονεμένο , κάτι που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από ένα αυστηρό πρόσωπο. Ο Φίλιππος είχε καλυφθεί πίσω από τον τοίχο που δημιουργούσε ο κύριος Γρηγοριάδης.
Δεν μπορώ να αμυνθώ άλλο. Τον θέλω, όμως με κουράζει η απόσταση που απέχουμε.
Ευτυχώς για εμένα η κυρία Τόνια είχε απογευματινή βάρδια και χρειάστηκε την βοήθεια μου. Η αλήθεια είναι πως ήμουν σίγουρη ότι ο Φίλιππος ήταν κάθετος αλλά δεν άντεχα . Ήξερα ότι δεν χρειάζεται βοήθεια, είναι ανεξάρτητος και ικανός . Όμως εγώ ήμουν εξαρτημένη. Όσο με έδιωχνε τόσο πιο κοντά του ερχόμουν.
Η κυρία Τόνια μου άνοιξε την πόρτα και εγώ μπήκα μέσα. Μου εκμυστηρεύτηκε ότι ο Φίλιππος δεν ήξερε τίποτα για την παραμονή μου εκεί και έφυγε.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και περπάτησα με προορισμό το δωμάτιο του.
Χτύπησα την πόρτα .
"Μπες" απάντησε κάθετα και ξερά .
Άνοιξα σιγά την πόρτα και τον αντίκρισα. Τα βλέμματα μας διασταυρώθηκαν και εκείνος ξαφνιάστηκε . Δεν με περίμενε.
"Τι κάνεις εδώ;" Ρώτησε τρίβοντας το πρόσωπο του.
"Ήρθα για να σε δω." Απάντησα. Δεν ήθελα να πω ότι η μαμά του με κάλεσε για να μην τσακωθεί μαζί της.
Τα ζυγωματικά του σφιχτηκαν . Οι υπέροχες γωνίες του έγιναν ακόμα πιο αισθητές.
"Σου έχω πει κάτι τόσες φορές και δεν λες να το καταλάβεις ." Δήλωσε . Αν μπορούσε θα με σκότωνε με το βλέμμα του.
"Δίκιο έχεις. Όμως δεν γινόταν να μην έρθω." Απάντησα και μπήκα μέσα στο δωμάτιο του.
"Γιατί δεν γινόταν;" Ρώτησε πέταξε την κουβέρτα από πάνω του.
Τον παρατήρησα καλύτερα. Φορούσε μια μπλε φόρμα μάρκας και μια άσπρη κολλητή κοντομανικη μπλούζα. Το καλογυμνασμένο σώμα του φαινόταν από μακριά.
"Ήθελα να σε δω και να σε βοηθήσω σε περίπτωση που χρειαστείς κάτι ." Απάντησα και έκατσα στην καρέκλα δίπλα του.
YOU ARE READING
Under control?
Teen Fiction"Ότι και να έχεις βάλει στο μυαλό σου, να το βγάλεις αμέσως." ακούστηκε η βροντή φωνή του καθώς πέταξε εκνευρισμένος εναν φάκελο πάνω στην έδρα. Τον πλησίασα αργά αλλά δυναμικά. Τοποθέτησα τα χέρια μου πάνω στον γιακά του μαύρου πουκάμισου του και...
