Under control?

Π9

Φίλιππος :

Εισήλθα στην τάξη. Κοίταξα τα γνώριμα πρόσωπα μα δίστασα να κοιτάξω το δικό της.

Φοβόμουν. Ένιωθα ότι όλοι ήξεραν. Ότι όλοι καταλάβαιναν . Όλοι θα διαισθάνονταν αυτόν τον γαμημενο ηλεκτρισμό.

Δεν έπρεπε να γίνει έτσι. Με είχε δεμένο. Με είχε παγιδευμένο σε εκείνη.

Ανάθεμα πως το κατάφερε.

Απέφυγα να διασταυρώσω το βλέμμα μου με εκείνη. Αρνούμουν να την κάνω να καταλάβει πως πραγματικά έχουν τα πράγματα.

Ένιωθα τόσο ευάλωτος κοντά της που πίστευα πως μόνο μια ματιά μου θα την έκανε να διαβάσει την ψυχή μου. Αυτή που τόσο καιρό αποφεύγω να της αποκαλύψω.

"Που ήσασταν τόσο καιρό κύριε;" Ρώτησε η καλαντουρη.

"Είχα σπάσει το χέρι μου Μαρία." Απάντησα εγώ και έκατσα στην έδρα .

Ένιωθα το βλέμμα της να με καίει περιμένοντας το δικό μου να την κοιτάξει. Να την κάνει να καταλάβει ότι όλα είναι καλά, ότι όλα θα πάνε όπως εκείνη ήθελε.

Η μικρή είναι ερωτευμένη μαζί μου. Κάνω μεγάλο λάθος που δίνω σημασία.

Και αν είναι ένα χαζός ενθουσιασμός όλο αυτό που νιώθει;

Το χειρότερο είναι ότι μου έχει πάρει το μυαλό αυτή η κατάσταση. Μου έχει πάρει το μυαλό εκείνη.

"Λοιπόν παιδιά ποιος θα σηκωθεί να μας λύσει την άσκηση 3 στην σελίδα 65;" Ρώτησα προσπαθώντας να συγκεντρωθω στην δουλειά μου.

Κανένα χέρι, καμία προσφορά. Εκτός φυσικα από την δική της. Η καλύτερη μαθήτρια στο μάθημα μου είναι άλλωστε. Είναι αξιοθαύμαστη η εξυπνάδα της και η ταχύτητα που λύνει ασκήσεις.

Απέφευγα να της δώσω σημασία. Φοβόμουν ότι αν σηκωθεί και είναι δίπλα μου θα ακούσει το πόσο γρήγορα χτυπάει η καρδιά μου.

"Ελάτε παιδιά κανένας άλλος; Θέλω να δω προσπάθεια δεν πειράζει να κάνετε και λάθος" Είπα προσπαθώντας να κινητοποιησω και άλλους .

Καμία αλλαγή.

"Σταθάτου στον πίνακα." Είπα αγανακτησμένος ενώ της έκανα νόημα να πλησιάσει

Εκείνη σηκώθηκε. Τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν όσο περπάταγε. Παρατήρησα το σώμα της . Ήταν τόσο μικροσκοπική δίπλα μου.Τόσο κοντή . Τόσο απροστάτευτη.

Δεν είχα την δύναμη να δώσω σημασία στην άσκηση με εκείνη δίπλα μου.
Το άρωμα της μου έπαιρνε το μυαλό, με έσερνε κοντά της.