DWAYNE'S POV
Kararating lang namin dito sa Brinet Bar. Nandito daw kasi sina Master e. Sabay sabay kaming pumasok sa loob at tumango pa samin 'yong guard dahil kilala na naman kami.
"Black Lion kayo diba? Yong leader niyo at mga kasama nasa loob binubogbog na." Nakangising sambit ng nasa harapan namin.
Napatingin naman kami sa stage at nakita kong nandon nga sina Master.
Walang emosyon ito habang patuloy na binabato ng suntok ang mga kalaban niya. Ganon din ang iba naming kasama.
Napangisi ako.
"Dude, bulag ka siguro." Natatawang sabi ko sa harapan ko.
"KING FENRIR yan." si Justine, Nakangisi din ito gaya ko.
The heck! bulag ata tong nasa harapan namin e. Binubogbog na daw sina Master e mga taob na nga 'yong mga kalaban nila.
Nakita kong Isa na lang ang kalaban nila at may hawak itong baseball bat. Malakas sana 'yong ipapalo sa ulo ni Master na madali niya agad na nasalag. Naagaw nito ang baseball bat at saka ipinalo sa tuhod ng kalaban at saka isinipa at pinaulanan ng suntok.
Nakita ko pang nakanganga ang nasa harapan namin.
Bumaba sina Master at kinuha ang kanyang jacket sa kanilang table kanina at walang emosyong naglakad.
"Master, San ka pupunta?" Tanong ko sa kanya.
"King ba't kayo napaaway?" si Andrei.
"Masyado silang bastos." si Danhiel.
"Ngayon nakita na nila ang hinahanap nila." si Aivan.
Nakalapit na pala sila ng hindi ko namamalayan. Napailing na lang ako. Napatingin ako sa stage at madami silang nakalaban, yong iba ay tulog na, yong iba naman ay hindi na makatayo dahil sa sakit.
"Home." Simpleng sagot master.
Napatingin ako sa kanya dahil dere deretso siyang lumabas, bawat nadadaanan naman niya ay kusa ng nagbibigay daan, dahil sa takot na baka masagi nila si Master.
"Let's go to another club." yaya ni Gabriel.
Wala kaming nagawa kun'di ang pumunta sa ibang club, nakakawalang gana na nga naman dito.
KING'S POV
Hinawakan ko muna yong gilid ng labi ko at siguradong pasa ito. Damn! They deserve it, Mga sobrang bastos na akala mo ay kung sinong hari. They should be thankful na ganon lang inabot nila.
My phone rang.
"What?"
"Hey, can you pick up the envelope on my friend house, kina Sarah, remember her?" Kennedy asked.
"Why me? Can't you just tell to your friend that she can just delivered it in our house?" Nakasimangot kong sabi.
"Nakakahiya Matteo King! and gusto ko ikaw mismo ang kukuha non dahil baka mabuksan pa yon nina mommy pag si Sarah pa nagdala non sa bahay." Medyo nailayo ko bahagya sa tenga ko yong cellphone ko dahil sa pagsigaw nya.
Damn! Did she need to shout?
"Ano bang meron sa envelope na yon na ayaw mong mabuksan nina mom huh?"
"Basta! I'll just send you the location and after mong makuha, just put in my room, don't fucking open it, understood??!"
"Yeah...yeah, and I'm not interested tho!"
"Okay then, thank you my little brother! I'll give you gifts some other time." Bakas sa tono niya ang saya.
"Whatever Kennedy." after I said that ay pinatay ko na.
