Nicole POV
Nagising ako sa mataas na sikat ng araw sa bintana ko. Tinignan ko ang orasan sa side table ko it's already 8 PM na pala so i decided na bumangon na. Ayoko pa sanang bumangon dahil hindi pa naman ako magsisimulang magtrabaho so boutique ko dahil next week ko pa yun gagawin.
Magpapahinga muna ako bago ako sasabak sa trabaho ko as a designer ng mga damit ng bandang INSPIRIT.
Well kung nagtataka kayo kung bakit may sarili na akong boutique agad si dad ang nagpatayo nun, regalo nya na saken as his unica hija nya after I graduated.
Hindi naman sa pagyayabang pero we have a lots of mall here in the Philippines and other countries. Mall lang naman yun lang, si dad ang nagpapatakbo lahat ng negosyo namin. At kung hinahanap nyo ang mom ko sad to say but she's in heaven na since when i was seven years old namatay sya sa car accident nung pauwi na sya galing reunion nila nung high school but I'm OK now happy with my dad.
As i finish my rituals thing as a girl bumaba na ako at nagluto na ng breakfast ko. Hindi ako marunong magluto mga prito lang siguro kaya ko like eggs, hotdogs, pancakes and etc.
After I finish eating my breakfast umalis na akong condo papunta sa bahay ng bestfriend kong si Kathleen Alejandro. My girl bestfriend, wala sya kahapon nung sinundo nila ako ng mga itlog ko dahil busy sya sa kanyang business na Restobar.
While I'm driving to the house of my bestfriend chase call me.
"Hello Chase why you call me?" that's me.
(hello baby girl, good morning. Anong oras ka pupunta dito sa condo namin?)
"Mga lunchtime na lang siguro I'm on my way to Kath bibisitahin ko lang sya and after that diretso na ako dyan".
(Ok, tinawagan lang kita para makapaghanda na ako ng lunch natin mamaya, anong gusto mong ulam baby girl?)
"ahmmm... I want chicken curry, sisig at kahit anong lutong gulay and of course my favorite adobong manok don't forget that ok?"
(yeah of course hindi ko makakalimutan yan, ok mamaya na lang take care ok? Your driving)
"ok po tatay hahaha, bye". Haay, chase is super sweet talaga and he's kind pa. And I am lucky because I have friends like them.
Andito na ko sa Restobar ng aking Bff na si pusa hahaha sometimes I call her pusa because her nickname is kath, pag tinatawag ko syang pusa napapasimangot agad sya and it's funny.
Papasok palang ako andami na kaagad customer, the clock say's it 10:30 a.m so may oras pa kami sa pagkwekwentuhan nitong bff ko.
"Lea, hi good morning is Kathleen here?" I ask the one employee tila nagulat sya because ngayon nya na lang ulit ako nakita, i know her sya si lea ang cook dito sa Restobar ni kath
"Ah, hello po ma'am Nicole kararating lang po ni ma'am Kathleen andun na po sya sa taas, puntahan nyo na lang po" nakangiti nyang sabe, gulat na gulat parin na starstruck ba sya sa kagandahan ko hahaha baliw na ata ako, kung ano anong pinagsasabi ko eh alam ko namang matagal na akong maganda hahaha, chos!
"ok thanks lea" nakangiti kong sabi
"welcome po ma'am Nicole and welcome back, mas lalo pa po kayong gumanda hihihi:)" lea
"kaw talaga lea wag mo na kong bolahin matagal na akong maganda nu, hahaha" ayun nagtawanan kami close kami kasi ni lea dahil ang sarap nyang magluto.
"ehem, aba! Hindi mo ba ako aakyatin my bff?!" hay naku nagiinarte na naman itong baliw kong bff.
"Pussssaaaaaa!!!!!!!! Malakas kong sigaw sa kanya at agad niyakap ng pagka higpit higpit yung tipong mawawalan na sya ng hininga haha, de joke lang labs ko to kaya hindi ko gagawin yun.
"bah! Nabingi ako dun ah nakapagAmerica ka lang lumakas na sigaw mo" sabi nya
"Hindi ah nagmana kaya ako sayo, hahaha namiss kita payakap ulet" yayakapin ko na sana sya kaso umiwas na sya saken, arte neto. Tsk!
"uy! Bff di tayo talo parehas tayo ng gusto, we both like macho boys kaya imbes na yakap bigay mo na lang saken pasalubong ko at tara nat pumanhik sa itaas at tayo'y magkwentuhan ng pagkahaba haba" hahaha umaandar na naman pagkabaliw nya.
"naiwan ka lang dito sa pilipinas lumalalim na Tagalog mo, tara na lola hahaha:)" biro ko sa kanya
"langya ginawa mo pa akong matanda, lea pakisabi kay jena pakiakyat ng makakaen damihan nyo ha, thank you" utos nya kay lea.
"ok po ma'am Kathleen" lea said.
Ayun umakyat na nga kami sa taas at nagsimulang magkwentuhan ng sarili naming buhay after five years.
A/n: Follow, vote and comment thankies:) Labs ya all:). Next time again. Ciao.
