TOP SECRET ( COMPLETED)

CHAPTER 7

Magkasabay  kami  lumabas ni elinor sa labas ng University, with my backpack dala rin ang libro na hiniram ko sa library.

Nauna nang nagpaalam sakin si elinor dahil pinapatawag siya ng kanyang mga magulang. Dumaretso na rin ako sa garage ng eskwelahan.

Seeing him sitting in Jeep wrangler coupler-D556 while looking at his phone gives him celebrity look.

Hindi mo talaga mapagkakamalan na bodyguard, he's like an angel na bumaba para sakin.

"stop fantasizing me, you might be harassing me in your mind" he said napatapik ako ng pisngi sa biglaang pagsasalita nito.

I just  flip my hair over him at pumasok sa sasakyan.  Kinurot ko medyo ang kamay Para matauhan.

"ouch" ang sakit pa la, napatingin ako driver seat ng makapasok si Jax. I put my seat belt on.

Medyo nahihirapan pa ako, napaiktad ako ng may humawak nang  kamay ko sabay tingin sa kanya. Those stupid butterflies in my stomach makes me weak.

Napaiktad ako nang tumingin ito sakin, ugh those  cold brown eyes, I saw him looking in my lips.

Medyo nakagat ko ang ibabang labi ko this feel like tempting to kiss him. I saw him gazing my eyes, I don't wanna fall hard and I hate it.

"o-okay na?" kahit na kinakabahan ako ay hindi ko parin pinuputol ang tingin dito.

His gaze feels like staring into my soul. I heard the lock button " Done".

Ang kanina kong pigil hininga ay dahan-dahan kong binuga ng hindi Niya nahahalata.

Hindi na ya ta normal to ang pag pintig ng puso ko sakanya,  parang higit pa dito ang naramdaman ko. Parang mahal ko na yata.

Napailing na Lang ako sa aking iniisip, trouble always find me talaga.

"bakit ikaw sumundo sakin, paano yung girlfriend mo dun, hindi mo ba siya na mimiss? “ napatingin ako sa Daan na mukhang wala naman ya ta balak sagutin ang tanong ko.

" not just miss, I love her and that's what important to me" he said smiling like he remember something.

"what if naghanap siya ng iba na Mas better sayo, anong gagawin mo?" I want to know how much he love my cousin.

I saw how his hand grip in steering wheel, furious into something. " it's a sign I should leave her behind" a emotionless indeed.

Napatango naman ako bilang pag respeto sa sagot niya.

"yeah, love never fails, if it fails it's not love it either lust obsession or pitiness."
I must be reliable in my answer, I hate this feeling.

"how about you Jax, how can you be so sure if it's true love, is she? “  Medyo bumagal ang pag mamaneho Niya at binaling ang Mata sakin.

Tinaasan ako ng isang kilay. Parang naiirita ya ta sa klase ng tanong ko sakanya.

"you woman, do you have crush on me?" what? Ganon ba ako kahalata?

" anong Sabi mo!" Napailing na lamang ito.

" either yes or no, I decline to invitation Ms. Vega" what he just decline? I can't believe it.

" kapal talaga" mahinang reklamo ko.

" napakapit ako sa seat belt ng biglang huminto ang sasakyan. " anong problema--" hindi ko natapos ang sa sabihin ko ng may kinuha ito malapit sa shotgun seat.

ANO Yan.. Napatakip ako ng kamay sa aking bibig.

" hoy, anong nangyayari ba't may baril ka--" mukhang hindi ya ta  ako mamatay sa bal la, mukhang nerbyos ang papatay sakin.

He took his phone na Kung may dinial na number. " they are here" pinatay Niya agad  ang phone

" stay here, don't get out of the car, unless you want die first.." he intently gaze at me to agree with him.

Tumango na lamang ako. Napatingin ako sa likod shit ba't ang dami nila, paano kung mabaril yun? Edi ako ang isusunod nila?.

No you have to trust him zay. Pumunta ako sa  backseat Para tignan ang kaguluhan. He's just fearless shooting those guys, ang bilis niyang gumalaw.

"Wag--" muntik pa ako sumigaw at MABUTI na Lang nailagan Niya ang lalake sa likod.

Napakapit ako dibdib parang aatakihin ya ta ako ng nerbyos. Napansin Kong parang may dumaan na anino sa labas ng sasakyan.

*boogshh*

Napaatras ako. May nagsasamantalang bumasag ng bintana. Hala pano to?  Napatingin ako sa labas Kung saan si Jax.

*boogsh*

Napatakip ako ng bibig ng mabasag Niya ang bintana, dala ang baril na hawak nito,  pilit ko WAG kabahan baka mabaril ako ng tuluyan.

" ikaw! Sumama ka sakin.." Sabi ng nakaitim na bonet.

"sino kayo, bakit ako? Marami naman diyan..!" bilis mag isip ka ng paraan zay..

"WAG ka nang magsalita,!" saan ka na ba KASI Jax. ba't ang tagal mo.

Sinipa ko ang kamay Niya at Dali daling binuksan ang pinto sa tabi ko. Tumakbo ako Kung saan hindi ako madadamay.

Tears slowly began to fall in my cheek, my hands are trembling I don't know what I'm going to do. No, ayaw ko nang maalala Yun. Napailing ako. Ayaw ko na.

Napasabunot ako ng buhok, the frustration of that event gives me trauma and now it's happening again, gusto naman Nila akong makuha.

I heard footstep papunta dito pinahiran ko ang  aking luha. Tumingin ako sa paligid, may nakita akong bato.

Slowly palapit na palapit ang footstep. My hands is still trembling in fear. 
"one" I count slowly.

"two.."

"three" mabilisan Kong binato sa tao ang hawak Kong bato.

Ngunit ang kamay nito ay pinigilan ako. " drop it Eshanah," hinila nito ang aking kamay na pa  ti katawan ko nagpadala. Feeling his chest makes me sob again.

Tears began to fall in my cheek "b-bakit ang tagal m-mo, are they all d-dead?.." still sobbing because of fear.

I sense he lightly patting my hair, the comfort I wanted to feel now " yes" he  said softly at hinarap ako, the softness in his eyes. He shed my tears, softly weavering in mind.

"I'm already here, you're safe" he said  calmly.

I hug him this is I wanted something to feel, my peace.

" let's go back to the car" Aniya, tinignan ako nito ulo hanggang paa.

Dugyot na ba ako? Hindi naman ah.

Pinauna Niya akong maglakad habang siya naman ay Naka sunod saakin. Na patingin ako Kung saan kanina nagkagulo.

Men in black, they have aka corporal tag in their chest. Diba dapat pulis ang dadakip sakanila?

" it's their job, don't ask" he's back again to being ba to.

"wala naman akong sinabi.." he open the door for me.

"it's already written in your face" he said before shutting the door.

Nang makapasok siya ay saka Niya rin pinaandar ang makina ng sasakyan "let's go home" at pinaharurot ang sasakyan.

Before.. my life.. being alone is all I need it give calm and peace because of the trauma I experienced in my childhood, and now I guess I can do both peace comes from within and with him the calm demeanor and peace are the one I could rely on.