CHAPTER 14

228 3 0
                                    

"I like about you, the way you've captured my attention and held it hostage... "  a small glimps of smile form in his lips. ANO ka ngayon.. I flip my hair.

" not interested" he said annoyingly.

ANO ba ang sakit niya magsalita, baon na baon ang kutsilyo. " at Isa pa  ayaw ko sa mga sinungaling, masungit, malandi" i hate those type of people,

Sa tatlong na banggit ko ay pinatatamaan ko siya, it hurts my ego.  I saw how  his clench jaw. But his eyes still no emotion.

"ikaw naman, full name na walang halong kasinungalingan" I saw a little glimpse in his eyes.

" I'm Aiden Jax Coley, 27 years old, like cpa, mba, Cma, I like sports, my job and a woman who have tantalizing eyes, soft lips and humble.. " staring at me melting me softly, tantalizing eyes, soft lips? Who's that?

"but I dislike people.. who are childish, cute, hard headed,  competitive, not curvy, lonely and younger than me " he said a small curve of smile form in his lips.

I don't want to assume but it really describe me, ang bad niya.

I pout parang  may tatakas na luha sa mata ko "r-really?  Then bakit ka nandito Kung ayaw mo nang Mas b-bata sayo?.." sh*t muntik akong pumiyok ayaw ko sa harap niya.

His gaze firm, a blank stare indeed. " sinabi ko na to sayo its my job.. No  feelings involve I'm not into y- younger girls" it hurts I can't bear with it. My tears drop napaiwas ako ng tingin.

Yes, inaamin ko gusto ko siya at higit pa dun ang naramdaman ko. "job..? I understand, I know you're not stupid, thanks for information" hiding my face with my hair para hindi niya makita ang luha ko.

The bell rang, tumayo na ako at lumayo sa kanya, I wipe my tears, dapat strong ako. Tinalikuran ko siya, wala ni lingon.

They said "Feeling the sadness is not a sign of weakness, but a testament to the depth of your heart and the courage it takes to acknowledge and embrace your emotions." and that's what I'm feeling.

Hindi ko Alam Kung saan ako dinala ng paa ko. A waves, the smell of salt hinubad ko ang aking sapatos at umupo sa mabuhangin.

I want to be alone now I can't think clearly seeing him now makes  my nerves weak.

I closed my eyes feeling the  sound of waves.  I let my tears fall into my cheek. The agony and tears is what I'm feeling right now.

Napatingin ako sa paligid, I don't know where am I. A white sand brushes in my feet. Matagal na rin akong hindi nakakapag beach.

For now gusto ko  I enjoy ang buhay ko na walang iniisip. Mabuti na lang may dala akong bag.

Kinuha ko dun ang pagkain ko a snacks only. Hinubad ko ang aking damit exposing my sports bra, hinubad ko ang aking shorts wearing only  black pilate slim fit short.

AKO lang naman ang nandito kaya Mas mabuti na Yun.

Lumusong ako sa dagat, ito ang gusto ko makapag isip-isip. I do the floating stuff. Nag ingat na ako ba ka mangyari ulit ang nangyari sakin.

Ilang oras din akong pabalik balik sa bag ko at umupo dun. I saw the sun setting down.

Its the moment, I took my phone in my bag and take a picture sexy of me  and sunset  picture on it. A silhouette.

Napatingin ako sa oras  it's past six pm.  Naglalakad ako pabalik sa campsite.  Dumaan ako sa masukal na kagubatan, I just follow the board arrow.

Napakunot ako ng nuo, " Tama ba tong dinaanan ko?  I stop isang banging ang bumungad saakin.

Bumalik ako."  sh*t " ang tanga ko naman.

Tinignan ko nag tuhod Kong dumudugo, kinuha ko ang puting panyo sa  aking bag. Binalot ko ito sa aking sugat Para mabawasan ang hapdi.

Paika ika akong Naglalakad sa daan. I try to mag open ng data but malas ko walang signal.

Pati pang tawag Ekis rin.  Napalalim na lamang  ako ng buntong hininga at hinanap ang daan.

Gamit ang flashlight ng aking cellphone upang mabigyan ng ilaw ang aking dinadaanan.

Napatingin ako sa kalangitan. Ang ulap nito ay Tila mabigat na, mukhang uulan. Pinag igihan at binilsan ko pang hahanap ang daan sa campsite .

Ba't ba KASI duon ako dinala ng paa ko. Hindi ko namalayan nandito na ako sa boundary ng campsite. The string light that gives warm and aesthetic vibes.

"hay.. Salamat"  Paika ika akong Naglalakad sa tent namin.  Ang nuo ko'y Napakunot.

" Ba't walang ilaw dito?"  pinindot ko ang switch ng bumubilya na nag bigay ilaw sa tent namin. Saan sila?

Sumasakit ang ulo parang ang bigat. Baka uhaw Lang ito. Kumuha ako ng tubig sa water dispenser sa labas ng tent.

Nang mapuno ito ay I inom ko kaagad maybe I'm thirsty lang. Nabitawan ko ang ang baso ng may humatak sa braso ko at niyakap ako ng mahigpit

Feeling the arms of longing. "  Where did you go?! I was almost dying thinking that you disappeared from my sight! Didn't you even consider that many would worry about what you did? Please, Eshanah, don't do this to me. I might lose my mind" the roughness and softness of his voice na mukhang nag aalala.

He still hugging me, hindi ko alam Kung ano ba ang mararamdan ko may parte sakin na masaya dahil nag aalala siya at may parte rin nalulungkot ako sa dahilan trabaho niya Lang ito.

I sigh and hug him back and pat his head, hindi ko alam Kung tama ba ang ginagawa ko.

" you don't have to worry again, I'm already here hugging you that I'm safe again..and that's what important" I said unhappily.

Hinarap niya ako , ang kamay nito ay na sa aking balikat at tinignan ang kabuuan ko, his jaw clench.

"your knees is bleeding and you have scratches in your arms, your parents would definitely mad at me if they see this." he hug me again.

" you okay? Did you feel any pain Eshanah" he whispered softly in my ears.

" yes" I said honestly.

Hinarap ako nito muli halos maduling ako sa sobrang lapit ng mukha niya sakin. "where Eshanah? Tell me where?.." his eyes is full of emotion, na hindi ko nakita sa kailanman.

" here" tinuro ko ang puso, isipan ko.

Napahinto ito Kung saan ko itinuro his jaw clenched " w-what do you mean?.. "  his eyes seems confused.

"yeah pain.. Of giving me a heartache and thought that I might not love you..." ang dati ko pang tinatanggi ay nailabas ko na rin.

Parang estatwa na tanging  Mata sa mata lang ang lenggwahe namin.

"please.." I stopped him.

" I understand.." Kaya ko to at pinagpatuloy ang sasabihin. " loving me  won't  be easy its your job to keep me safe. And I understand I hope it doesn't effect your duty" I said comfortable to him.

He hug me but this time its warm and comfortable " What did I do to you? turned out like this? I feel guilty right now " he said I feel his breath in my ear.

Nakikiliti ako " please.. don't stop loving me at times uncertain and unsure, I still deeply value your love and hope you'll stay by my side." he said and my knees feel weakened.

TOP SECRET ( COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon