CHAPTER 25

238 3 0
                                    

Sinuklay ko mu na ang buhok at naghilamos ng mukha bago lumabas ng silid. Hawak - hawak ko ang kamay ni Sadie na halos ayaw niya nang bitawan, it feels new dahil wala akong kapatid.

Dumaretso kami sa kusina Kung saan na ka ahin ang almusal. She's wearing white maxi dress below the knee habang ang buhok nito ay na nakabagsak, I wonder bakit walang boyfriend.

Kumuha ako ng kutsara malapit sa pingganan iyon na lang ang kasi ang kulang.
" ate dito ka na po umupo tabi tayo! " I just laugh because of the cuteness in her voice.

Nang makaupo kaming lahat ay tanging mga kobyertos ang maririnig mo hapag kainan.

"Mamaya ay uuwi na rin kami"  putol ko sa katahimikan. kagabi kasi ay halos hindi na namin makita ang daanan pabalik, hindi ako sigurado baka hinahanap na kami.

"mamaya na po?.. Ang bilis naman po.. Saan po ba kayo nakatira?"  Sadie the little cutie.

" malayo - layo dito living in the city kami.. Kung gusto mo bigay ko number ko sayo then Punta ka sa Bahay ko" her eyes widen na mukhang na excite.

" narinig niyo po ba ate Aurelia.. Isang tawag Lang OTW NA tayo" I laugh at her.

Inunahan ko na si Aurelia maghugas ba go pa umangal, nagpahid ako sa basahan ng kamay ko.

Napatingin ako sa wristwatch kahit na may Medyo basag na iyon ay gumagana pa rin.

We need to get as soon as possible. Hindi nga ako nagkamali dahil naghihintay na si phantom sa labas.

Na sa tabi nito ang magkapatid. I waved to say hello.

" Aurelia salamat sa pagpapatuloy samin.. Wag kayong mag aalala babalik kami dito pagmaayos na ang lahat at pasensya na istorbo kagabi - -"

" zay.. No need I'm just grateful na Naka tulong ako sainyo, mag ingat kayo sa pag uwi and to Zephyr.. ingat.." her smile is her strength at Yun ang nakikita ko sa kanya.

Tumingin ako sa tabi niya. Ang Mata nito ay parang nanunubig na parang iiyak. My little Sadie.

" Sadie.. Come here.. " alo ko sakanya.

Halos muntik pa akong matumba na mabilis itong yumakap saakin " babalik ka ate.. Kahit sandali lang  po kayo dito ang bait at Ganda at POGI ninyo po" her sob reminds me of my childhood days.

"Wag Kang mag aalala pwede mo naman akong tawagan or text sa cellphone " kinuha ko sa bulsa ko ang papel na isinulat ang cp number, social media accounts.

" heto.. Tahan na wag ka nang umiyak Mas lalong malulungkot ka niyan.. Ganun rin kami.  Gusto mo ba Yun? " ang mahabang pilik Mata ay basa na nang luha.

Umiling iling ito. I smiled" that's  nice.. Hindi kami pwedeng magtagal.. Baka hinahanap na kami.. Pakabait ka.. Bantayan mo ate mo wag hayaang magkaboyfriend.. Dadaan mu na sakin okay?.. "  mahinang bulong ko sa tenga nito.

" yes ate.. " she giggle na parang hindi umiyak.

" eh ikaw wala Kang konting paalam diyan? " phantom is tahimik na naman.  Hindi naman siya ganito kahapon.

" thanks and Take care.. Always " he smiled while looking at them.

Nang na NASA high way na kami.. Ay hinahanap namin ang sasakyan ngunit iba ang nadatnan namin sira - sira na ang bawat side nito.

Nagkatinginan kami.. We have no choice para maghintay ng bus.

" lowbat pa rin ba. Ang cellphone mo?" tanong ko sa kanya na nakadekwatrong upo.

" yeah.. Lowbat. Kailangan natin Maka punta sa headquarters.. Kung tapos na ba talaga.." nakatayong aniya nito.

Halos tirik ang araw Kaya nagtiis kami mag hintay ng masasakyan. My heart pound when I saw a yellow bus.

" hay.. Salamat"  makakauwi na rin kami.

Nang makaupo kami sa passenger seat ay parang gusto ko na lang humilata magdamag.

Sa tabi ako ng bintana Mas mahangin dito... Sarap damhin. Medyo naalimpungatan ako ng may yumugyug sa balikat ko.

" a-ano ba.. A-ayaw ko eh.. " my mind is sleepy does my voice too.

" ms. beautiful.. Gusto mo yatang maiwan.. Bababa na tayo" napadilat ako sa nagsalita.

" nandito na?.. Ang bilis naman"

" gusto mo yatang maiwan ms. beautiful.."  inirapan ko na lamang ito.

Hindi ko na siya pinatapos at naunang maglakad palabas. Napahinto ako at napatingin sa paligid.

My eyes widen when I saw a big template sa mataas na building 'TOP SECRET'

"That's our company.."

" yeah.. That's the CEO company" I said correctly..

He chuckled " punta tayo Kay lover boy baka comatose na yun sa Bala"

" wag ka ngang mag biro ng ganyan at baka ikaw ang maunang ma comatose sa tadtad ng bala diyan.."

" Pasalamat ka...at girlfriend ka niya"

" thanks"

I saw him grin. Nang makapasok kami sa isang private hospital or I should say sa building nila na may sariling hospital.

Ilang liko pa ay huminto siya ganun din ako. He slowly open the door knob... Habang ako may konting baon na kaba.

Meron curtain na nakatabon dito.. Hinawi ito ni phantom upang makita ang nasa likod Doon.

Lumapit ako Para makita Kung sino ang Naka apparatus at oxygen sa bibig. Napa hawak ako sa kamay niya.

" Aiden.. Nandito na ako.." so many dextrose na nakakabit sa kanya. Napansin Kong may bandage siya sa balikat at malapit sa right  side kidney.. Wait bakit pa ti ulo may bandage?

Napalingon ako sa pagbukas ng pinto.. He's wearing white lab coat na ka sunod dito ang bababeng nurse na hindi katangkaran pero malaman.

"siya na ba?" his sterning voice reffering to phantom na Naka upo lang.. Tumango ito ng marahan.

Humarap ito sakin his presence have this intimidating aura but I think mabait naman.

" he's in state of traumatic coma" he's honesty is in there.

" what do mean doc" ? .." 

I heard his deep sigh at nagkatinginan pa sila ni phantom.

" When someone is shot and falls into a coma, it's usually because they've suffered a traumatic brain injury and those type of injury is serious and can be life-threatening and the Treatment involves this week stabilizing the person's condition, monitoring their brain function, and possibly surgery to remove damaged tissue or reduce swelling. The person's chances of recovery depend on the severity of the injury and their overall health." he said fully.

" what Naka depende pa sa recovery..? "binalik ko ang tingin Kay Aiden.

He's in pain now matatagalan pa ba go kami magkausap. I sigh." kailan ang gising niya? " ramdam ko ang luha ko ay babagsak na.

" you won't believe me if I say I don't know "

" w-what?! Hindi mo Alam - - "

" p-please minimize your voice my lady I'm still in coma.."   napalihis ako ng direksyon sa kanya.. Kung namamaligno lang ba ako.

His smiling.. Like teasing me.. Hindi ko ito pinansin at ba ka maasar pa ako.. Hindi ko na siya pinasalita pa at sinugod ng yakap.

I sob.." anong coma pinagsasabin mo? May coma bang nagsasalita? Gusto mo na yatang habang buhay nakaratay sa higaan.." Medyo natampal ko ang braso niya sa inis.

"aray!.. Masakit ka naman magmahal may kasamang Tampal.. My lady.."  ramdam ko naman ang pag galaw ng konti sa pag tampal ko sa kanya.

" tsk.. Hindi Lang yan ang aabutin mo sakin.." sipa at tadyak makikita niya bumaling ang tingin ko sa dalawa natatawa at may pa iling - iling pang nalalaman.

" kayo! Ang kapal niyong pagtripan ako.." tumayo ako ng tuwid at mabilis naglakad sa direksyon nila.

" Cypher .. We're d*mn" phantom said at may balak pa ya tang tumakas.

" Phantom, cypher.." a man with full authority called.

TOP SECRET ( COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon