တစ်နေ့သောမနက်ခင်း ၌ ဟိုတယ်တစ်ခုရှိ စား
သောက်ဆိုင်တွင် ဂျွန်ယောင်းမနက်စာစားနေသည်။
မနက်စာစားနေရင်း ဂျွန်ယောင်းတွေးနေမိတာက
lisaဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောညီမလေးအကြောင်း။
'' လီလီကိုဘယ်လို အကြောင်းပြချက်နဲ့ ထိုင်းကို
ပြန်ခေါ်သွားရမလဲ ။ သိပ်ခေါင်းမာတတ်တဲ့ လီလီ
နဲ့တော့ခက်သည်။ ဟူး. '' .. .... .သက်ပြင်းရှည်ကြီး
တစ်ချက်ကိုမှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပဲ ဒယ်ဒီဆီက ဖုန်းဝင်လာသည်။
''သား ဂျွန်ယောင်း နေကောင်းရဲ့လား''
ဂျွန်ယောင်း: ''ဟုကဲ့ဖေ ဖေသားနေကောငိးပါတယ်။
ဖေ ဖေရောနေကောင်းရဲ့လား''
''အေးကွယ် ဒယ်ဒီလဲနေကောင်းပါတယ်။လီလီရော
. .လီလီနဲ့တွေ့ ပြီးပြီလား''
ဂျွန်ယောင်း: ''ညီမလေးကို သားတွေ့ပြီးပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ ညီမလေးကသိပ်ခေါင်းမာတယ်ဒယ်ဒီ။
ဘယ်လိုပဲပြောပြော ပြန်မလိုက်ဘူးလို့ငြ င်းနေတယ်။
သားအထင်တော့ ကျွန်တော်တို့သူ့ကိုအချိန်တစ်ခုပေး
သင့်တယ်''
''ဟူး. .''
ဒယ်ဒီ့ဆီမှထွက်လာသောသက်ပြင်းချသံ
''ဒယ်ဒီမှားမှန်းသိတာမလို့ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပါလို့သား
ကပဲဒယ်ဒီအစားပြောပေးပါကွာ''
ဂျွန်ယောင်း:''စိတ်ချပါဒယ်ဒီ ။သားသူ့ကို ပါအောင်
ပြန်ခေါ်ခဲ့ပါမယ်။ အချိန်တစ်ခုလောက်တော့စောင့်
ပေးပါနော်။ သူ့ရဲ့ဒဏ်ရာတွေကိုကုစားဖို့အတွက်အချိန် တစ်ခုတော့လိုလိမ့်မယ်လို့ သားထင်တယ်''
''အင်း ။သားပြောတာမှန်ပါတယ်။ ဖေဖေ လီလီလေး
အပေါ် အပြစ်တွေအများကြီးကျူးလွန်မိခဲ့တယ်ကွယ်''
ဂျွန်ယောင်းတစ်ယောက် လီလီကိုပြန်ခေါ်ဖို့အတွက်
အချိန် တစ်ခုကိုစောင့်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
-----------------------------------------------------------
မနေ့က ငိုထားရတာပင်ပန်းသွားသော jenတစ်ယောက်တော့ အိပ်ရာထဲမှာမနက်ကိုးနာရီထိုးသည်အထိအိပ်မောကျနေသည်။ ထိုအချိန်jenတို့အိမ်ရှိ
အိမ်တော်ထိန်းသည် mr kimနိူးခိုင်းသဖြင့်
jenကိုအိပ်ရာမှနိူးရန်အပေါ်ထပ်သို့တက်လာခဲ့သည်။
VOUS LISEZ
ချစ်ဖူးခဲ့ကြသည် သို့သော် ။
Fanfictionအဲ့ဒီလူရဲ့လက်ကို မင်း ဖမ်းဆုပ်လိုက်ကတည်းက ငါမင်းကိုစွန့်လွှတ်ပြီးသား. . .jen ငါတို့ ဝေးသထက်သာဝေးပါစေ ။
