ချစ်ဖူးခဲ့ကြသည် သို့သော် ။

Part 18

''အချစ်တွေဟာကုန်ခမ်းတတ်သလား။ လူတွေဟာ
ချစ်တယ်လို့တစ်ခါပြောပြီးရင်အဆုံးထိတာဝန်
မယူချင်ကြဘူး''

''လီ့အပေါ်ထားတဲ့သူ့ရဲအချစ်တွေက ကုန်ခမ်းသွားတာလား၊ ဒါမှမဟုတ်အစကတည်းက မချစ်ခဲ့တာလား၊''

ချယ်ယောင်း:''လီဆာမိုးရေတွေလည်းရွှဲလို့ပါလား၊
နင်ဘယ်ကပြန်လာတာလည်း၊နေကောင်းတာလည်းမဟုတ်ပဲနဲ့ဟာ''

lisa:''ငါ အလုပ်ရှာသွားခဲ့တာချယ်ယောင်း၊
အပြန်မိူးမိလာတာပါဟာ၊ ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ငါနားတော့
မယ်''

ချယ်ယောင်း:''အေး အေး၊ အဝတ်စားလဲ ပြီးမှနားနော်''

အမှန်တော့လီဆာမိုးရေစိုချင်လို့ တမင်လမ်းလျှောက်ပြီး ပြန်လာတာ။
ဘာလိူ့ဆိုမိုးရေတွေနဲ့မျက်ရည်တွေရောသွားအောင်လို့လေ။
လီဆာတကယ်မငိုနိုင်တော့ဘူး၊ သူမပေးတဲ့ဒဏ်ရာ
တွေက ရင်နဲ့မဆန့်အောင်ပဲ။

အခန်းထဲကိုရောက်တော့ မှန်တင်ခုံမှာနေရာယူထား
တဲ့သူမရဲ့ဓာတ်ပုံဘောင်လေး အားစိတ်တိုတိုနဲ့ကိုင်ကာခွဲပစ်မည်အလုပ် ပြန်ရုပ်သိမ်းလိုက်ရသော လက်တွေ။တကယ်ကိုဘာမှမလုပ်နိုင်ဘူး၊ သူမက ကိုယ့်
အသည်းကိုအစိမ်းလိုက်ခွဲခဲ့တာတောင်၊ ဒီဓာတ်ပုံ
လေးတစ်ခုကိုတောင်မဖျက်ဆီးရက်ခဲ့ဘူး။

lisa:'' မင်း ရက်စက်တယ်jennie၊ ကျလာပြန်ပြီ
ကွာ၊ဒီမျက်ရည်တွေ ဘာလို့ကျနေရတာလည်း''

လက်သီးချက်ပေါင်းများစွာကလည်းနံရံဆီသို့။

lisa:''ငါငိုရတာ ပင်ပန်းလာပြီ jennie၊ ခုကစပြီး
မင်းကိုစွန့်လွှတ်လိုက်ပြီ၊ မင်းကိုမေ့လိုက်တော့မယ်''

အချစ်ဦးမို့လို့ရူးခဲ့ရတာ၊ ရူးမတတ်လည်းခံစားရပါ
တယ်၊ ဒါတွေဟာငါညံ့ခဲ့လို့ပဲဖြစ်မယ်။

-----------------------------------------------------------
jenကရုတ်တရက်ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကမ္ဘာ ကြီးတစ်ခုလုံးကရပ်တန့်သွားသလိုပဲ။ နောက်တော့သိလိုက်ရတာ သူ့ချစ်သူ
ကောင်မလေး လာတာမြင်လို့ ကျွန်တော့်ကိုဟန်
ဆောင်နမ်းခဲ့တာပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျွန်တော့်ရင်ခုန်
သံတွေဟာဗြောင်းဆန်နေခဲ့ပါတယ်။ jenကိုကျွန်
တော်မြတ်နိုးခဲ့ရတာ ၊ အသုံးချနေတာသိပေမယ့်
လည်းကျွန်တော်ဟာကျေကျေနပ်နပ်ပါပဲ။