မိုးလင်းကနေ မိုးချုပ်အချိန်ပိုင်းအလုပ်တွေကိုအမြဲ
တက်ကြွစွာလုပ်ကိုင်ခဲ့သော လီဟာ လုပ်စရာမရှိတော့ အိမ်မှာတော်တော်ကိုပျင်းရိနေသည်။
အိမ်လခ နဲ့စားစရိတ်အတွက်တော့ အရင်ကစုထား
တဲ့ငွေလေးတွေရှိတော့ သိပ်မပူပင်ရ။
ထိုင်းနိုင်ငံရဲ့ အချမ်းသာဆုံးစာရင်း ဝင် သူဌေးမျိုး
ရိုးမှဆင်းသက်လာသော လီဆာ စားဝတ်နေရေး
အတွက်ပူပန်နေတယ်ဆိုတာ လူတွေသိလျှင်ရယ်လိမ့်
မည်။ အိမ်ပေါ်ကဆင်းတုန်းက အဝတ်တစ်ထည်
ကိုယ်တစ်ခု၊စက်ဘီးတစ်စီးကလွဲ၍ဘာမှမယူလာ။
ကိုရီးယားမြေသို့အခြေ ချကတည်းက ကိုယ့်ခြေ
ေထာက် ပေါ်ကိုယ်ပဲရပ်တည်ခဲ့သည်။
ဒယ်ဒီနှင့်အစ်ကိုဂျွန်ယောင်းထောက်ပံ့ပေးသောငွေ
များကိုလည်းလက်မခံခဲ့။တစ်ခါတစ်လေတော့
လီဆာတွေးမိသည်။ သူမလေးအတွက်တော့ မာနတွေ
ခဝါချကာ manobanအမွေတွေကိုဆက်ခံ လိုက်
ရင်ကောင်းမလား ။
အတွေးများနေခိုက် အိမ်ရှေ့က ဘဲလ်တီးသံမြည်
လာသည်။ လီဆာတံခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့
''အစ်ကိုဂျွန်ယောင်း''
lisa:''လီလီ့အိမ်ကိုဘယ်လိူသိတာလည်း''
JY:''ကိုယ့်ညီမလေးနဲ့ပက်သက်ရင် ဒီအစ်ကိုက မသိ
တာရှိပါ့မလား၊ ဒီမှာ ကြ က်ကြော်နဲ့ဘီယာလည်း
ဝယ်လာတယ်၊အစ်ကိုနဲ့အတူစားရအောင်''
မောင်နှမနှစ်ယောက်ခုံဝိုင်းအပုလေးတွင်ထိုင်ကာ
လီဆာက ကြ က်ကြော်နှင့်ဘီယာများကိုပြင်လိုက်
သည် ။လူကစိတ်ညစ်လို့သောက်ချင်နေတာနှင့်
အတော်ပင်ဖြစ်သွားသည်။
''ရော့ ဒီမှာပေါင်''
ကြ က်ကြော်ဆိုလျှင်ပေါင်သားကိုသာအကြိုက်ဆုံး
ဖြစ်သောသူ့ညီမလေးအတွက် ဂျွန်ယောင်းက ပေါင်
ကိုဖဲ့ပေးသည်။
lisa:''ငါ့အစ်ကိုက အဲ့တာတွေချစ်ဖို့ကောင်းတာ''
JY:''ဘာတွေစိတ်ညစ်စရာရှိလည်း လီလီ၊ ''
lisa:''ဘာမှမရှိပါဘူးအစ်ကို''
JY:''မ လိမ်ပါနဲ့လီလီရယ် အစ်ကိုက လီလီမျကိနှာ
ကြည့်လိုက်တာနဲ့တစ်ခုခုဖြစ်နေမှနိးသိပါတယ်၊
ဘာဖြစ်လိူ့လည်း၊ jennie ရှီးနဲ့အဆင်မပြေလို့လား''
VOUS LISEZ
ချစ်ဖူးခဲ့ကြသည် သို့သော် ။
Fanfictionအဲ့ဒီလူရဲ့လက်ကို မင်း ဖမ်းဆုပ်လိုက်ကတည်းက ငါမင်းကိုစွန့်လွှတ်ပြီးသား. . .jen ငါတို့ ဝေးသထက်သာဝေးပါစေ ။
