The End is Nigh

Greatest

Yaptığım benzetmelerin her birinin tek tek izahı olamaz ancak bilinmelidirki bu benzetmeler 5 yaşında bir çocuğun hayal gücü ile birleşen bir kütüphanenin içinden seçilen şeyler olarak kalacaklardır. Bilmiyorum bazen çok yükleniyor veya çok kibirleniyor olabilirim ancak idolüm olan insanlar bu şekillerde ve kendilerini keşfederek oralara ulaştılar, 50 yıl önce ölen bir adamdan, 5-6 sene evvel kaybedilen bir boksörden veya 80 yıldır konuşmayan adamlardan, filmlerden, heykellerden, savaş gemilerinden,bir generalden,bir kaplumbağadan veya 1951 model Hudson Hornet'ten dersler çıkaran bir çocuk olarak sanırım bazı şeyleri artık geçtim. Elimden geleni deneyeceğim birşeyler anlatırken ama bunu okuyan kişi biliyor,biliyorum ki ben derdimi pek anlatabilen bir yaratık değilim,elimden geleni denedim.

Ben, T.D.B'den ibaret olmadığıma inanıyorum. O isim sadece benim toplamımı temsil eden bir imzadan ibaret. Ben sadece o isimden ibaret değilim,ben Ardanov'um,yeri geldiğinde kontrol yoksunu Raiden,bazen soğuk Suslov gerekirse İmparator ama çoğunlukla Sindareth,yokluğu hissettiğimde Bourne,bir şeyler başarmam gerekirse Rubinstein. Ama bunlardan ibaret değilim dahası olmalı, ötesi berisi benim,ucu bucağı benim,Arg'ımın kendisi benim,o sanat galerisini kuran benim,o arabaları getiren benim, Ken Miles'ın 66'da Mulsanne Straight'te Ferrari'yi geçerken gördüğü 8 bin devir benim, Ferrucio Lamborghini'nin gördüğü ruhu Miura'da gören benim, Sovyet Ordusu'nun tankı değil Sovyet Ordusu benim, Muhammed Ali'nin güreştiği timsah benim, Bruce Lee'den 45 yıl sonra birşeyler öğrenen benim, bir kaplumbağadan ders alan benim, okudukça eksiklerini görüp sinirlenen benim,kibirlenen benim, Japonya Çin'de savaş suçu işlerken şahit olan benim, Atatürk'ün indiği iskelede olan vidalardan biri benim,beni zehirleyen sigara değil benim,alkolün verdiği çakırkeyf benim, Ali'nin kılıcı değil ama o kılıcın gücünü gören benim, İsa'nın ittirdiği o devasa taş benim, Octavian'a Brutus'e karşı hamle yapmasını tavsiye eden değil orada kullanılan kılıç benim, Gandalf'ın değneği benim ama değnek yok elimde benim, cefası sefası benim, fedası benim, ben olabilecek en kötüyüm ama gerekirse paltolu adam benim, zerdüşt benim, Rubinex benim, Shadow Fiend benim, Reji benim, turuncu 911 benim, Boss 302 benim, Nanogiysi benim, yeşil Charger benim, AK 47 benim, bir taşı öldüren benim, 1 hareketi 10.000 defa yapan Bruce Lee'nin eli benim, Devrim benim, Santa Clara'da Che'nin önünde ölen adam benim, gerektiği gibi içgüdüyü ve kontrolü birleştiremeyen benim ama bunun nasıl yapılacağını yeni öğrenende benim. Ama geçen gece bir rüya gördüm, bir şiir vardı elimde kötü olduğumu söylediler ama ben bu puslu yerde bu aptal ormanda böyle olmam gerektiğini fark ettim, sonuçta ben o şiiri okuyabilecek tek kişiyim,aslında ben sadece benim. Basit hayalleri olan,gösteremediği tutkuları olan bir insanım,sonuçta yalnızca bir insanım.

Bazen kalbim kinle doluyor,acı ve öfkeyle

Öfkemin tadı ağzıma geliyor

İçime beyaza düşen bir leke gibi,şüphe düşüyor

O vakit koşup Rumi'nin Mesnevisi'ni açıyorum

Kendimi hatırlamak için

Hatırlamak,gizli bir ibadet benim için.

-Pargalı Damat Maktul İbrahim Paşa

Bunları yazan değil ama okuyan benim,15 Aralık 1991'de olanları bilen benim. Ben su gibiyim, evet sakince akabilirim ama üstüme gerekenden fazla şeyler binerse taşarak yok edebilirim. Akışı korumak zorundayım.Sanırım fikirlerimi biraz açıklayınca böyle oluyor. Ama tam olarak bu yüzden ben en iyisiyim,kanıtlamam gerekirse kanıtlarım ama yinede benim bir idolüm olan Muhammed Ali bunu daha güzel söylemişti;

-Imma show you how great i am.