My Childhood/Taekook

|3|

Selaam yeni bölüm ile hepinize merhaba

Ficteki taehyunga çok sövüceksiniz ileri bölümlerde.. şimdiki taehyungun tadını çıkarın bakaliim

Hadi kaçtım sizde bölüme kaçın bye byee!

NEYSE LSLCŞAÖXĞSÖCĞŞSÖCPSĞS

---

Taehyung'a olayı söylememek için kendimi zor tutuyorum,ama söylemeye de korkuyorum. söylersem boğumun bana yapıcaklarını düşünmek bile istemiyorum, taehyungun acı çekmesini de istemiyorum kısacası ne yapacağımı bilmiyorum.

Boğum benim gibi pek anlayışlı biri değil,kendisine yapılan en küçük hatada insanların hayatını mahvedebilir.

Ve ayrıca benim hakkımda bildiği sırlar var,onları yayabilir işte o zaman ailem.. oh düşünmesi bile kötü ama boğum söyler çünkü boğum,acımasız. Onu böylesine acımasız yapan şeyin ne olduğunu merak ediyorum,bir insan nasıl karşısındaki kişinin kırılmasını önemsemez ki?

"Huhuu Jungkook yine nereye daldın ya"
Kulağıma gelen derin ve boğuk sesle irkilerek taehyung'a döndüm,bana 'noldu' der gibisine bakiyordu.

"he şey taehyung, ya ben acıktım da sana söylemeye utandım biraz birşeyler yiyebilir miyiz?"sesim uzun süredir konusmadigim için boğuk çıkmıştı.
Boğazımı temizleyip gözlerimi onun gözleriyle buluşturdum.

Taehyung dayanamayıp kahka attığında kaşlarımı çatarak taehyung'a bakiyordum kafasını geriye atmış,ellerini karnının üstüne koymuş bir şekilde kahka attığını duyunca dayanamayıp sonunda bende güldüm,komik olan neydi bilmiyorum ama taehyung gülüyorsa komiktir işte.

"Taehyung komik mi!gülmesene.." diyerek hafifca omzuna vurdum, yavaş yavaş kahkasini gülümsemeye çevirerek
"Bunu bana dağ ayısı Jungkook mu söylüyor" kafasını geriye atıp tekrar gülmeye başladığın da bende gülmeye devam ettim "hemde benim yanımda altına kaçıran Jungkook" bunu söylediğinde bozguna uğrasam da belli etmeden gülmeye çalıştım.

"lan bak onu karıştırma ben o zaman küçüktüm,altıma kaçırmam normal! Hem sen hiç 10 yaşındayken altına kaçırmadın mı?"Dediğimde kafasını hayır anlamında salladı "yuh yalan söylüyorsun taehyung!" Diye mızmızlandım,hala gülüyordu. Hayır yani komik mi? Evet...
"Tamam ,tamam kaçırmış olabilirim ama başkasının yanında gülmekten altıma kaçırmadım hiçbir zaman!" Kollarımı birbirine bağlayarak koltuktan kalktım.

"tamam ya yeter gülme hem kalk acıktım ben." mızmızlandığım da gülmeyi bırakıp ayağa kalktı.

Taehyung mutfağa dogru ilerlerken, yavaş adımlarla onu takip ettim.

Mutfağa geçtiğimizde masaya oturdum, taehyung ise ocakta duran ve yeni yapildigi belli olan makarnayı tabaklara boşaltmaya başladı.

"Yemek beni hazırda bekliyordu sanırım."kıkırdadım. Taehyung sadece kafasını olumlu bir şekilde sallamakla yetindi. sanırım canı bir şeye sıkılmışti,onu zorlamıyacaktım.

Tabaklara makarna doldurup karşıma oturdu, sessiz bir şekilde yemek yemeye basladik ortam nedense çok gericiydi?

"Eee"taehyung başını kaldırıp bana baktı.
Derin bir iç çekerek, samimi bir şekilde gülümsedim "canın sıkkın sanırım taehyung,merak etme seni zorlamıyacağım."Fark ettiğimi anlamış olacak ki hemen kafasını hızla sağa,sola salladı. "yoo sadece sınavları düşünüyordum." Dedi.