Sırlar Evi

10.bölüm

Ayaklarımı hissetmedim ilk başta işte o an Sem'in ağlama sesini duydum aşağı indim Sem aşağıda yatıyordu koştum yanına gittim sızlıyordu ince ince
-Hadi Sem gitmemiz gerekiyor.Sem hadi!!!
Yavaşça doğruldu bana doğru gelmeye başladı ama gelemiyordu topallıyordu ayağına baktığımda ters olduğunu fark ettim. Bütün ayakları ters ti .Hayır hayır bu Sem değildi.Birden aklıma 5 sene önce büyükanneme kalmaya geldiğimde ayakları ters bir adam görmüştüm adamın engelli olduğunu düşünüp ona gidip merhaba bayım bir şeye ihtiyacınız varmı? Diye sormuştum o ise yok tatlı kız gel seni salıncakta sallıyayım demişti bende onu üzmemek için kabul etmiştim benim elimden tuttu ormana doğru götürürken büyükannem adamın kafasına odunla vurup bayılttı beni hemen içeri alıp evin bütün kapılarını kilitledi.
Kulağıma ayakları ters bir varlık görürsen onu ya öldürmelisin yada bayıltmalısın şimdi bu adamı gördüğünü kimseye söylememelisin yarın da annen buraya gelecek ve seni eve götürecek dedi.Ertesi günde annem gelip beni aldı.O günden sonrada annem her büyükannemi aradığında büyükannem müsait olmadığını ve gelmememiz gerektiğini söyleyip durdu.Böylece 4 sene geçti ve büyükannem kabul etti ve şuan buradayım işte.
Nasıl yani şimdi ben Sem'i ya öldüreceğim yada bayıltacağı .
Olmaz olmazz yapamam birden Sem'in gözleri yok oldu ve ağzından köpükler çıkmaya başladı.Kaçmaya başladım oda beni kovalamaya öyle bir koşuyordum ki yerde ne olduğuna bile dikkat etmedim bu yüzden takılıp yere düştüm.Sem bana yaklaştı yaklaştı ve
Tamam dedim kesin ölüyorum dedim ve Sem.....
HIKAYENIN DEVAMI EN KISA ZAMANDA GELECEK UMARIM BEĞENIRSINIZ :)