Elemenths and Guardians

~OKUL~

Evvet ilk bölümü bitirdim ve hemen attım. Umarım iyi olmuştur iyi okumalar...

***********

Emma

Gözlerimi karanlık bir yerde açtım. Başım ağrıyor... Ne oldu? Neredeyim? En son uyumak için yatağa uzanmıştım. Yoksa rüya mı görüyorum...? Oturur pozisyona geldim ve etrafıma bakındım. Sadece karanlık. Ayağa kalktım ve yürümeye başladım.

"Hey! Kimse var mı?"

Sesim karanlıkta yankılandı. Sanırım yalnızım. Yürümeye devam ettim. Gerçi karanlıkta nereye gidebilirim ki? Bir süre sonra artık yürümekten sıkıldım. Zaten en başında yürümem aptallıktı. Karanlıkta nereye yürüyorsun acaba Emma?!

"Bir saniye...! O parıltıda ne?"

Uzakta karanlıkta ışıl ışıl parlayan bir ışık haznesi var. Belki buradan çıkabilirim. Işık haznesine doğru ilerlemeye başladım. Ancak ben ışık haznesine aklaştıkça o benden uzaklaşıyordu. Artık oraya doğru koşuyordum. Ama hala yaklaşamadım!...

"Hadi ama! Bunun manası ne şimdi?"

Tam yaklaştım derken ışık ortadan kayboldu. E ama yuh! Ben boşuna mı koştum o kadar? Ayaklarımın yerden kesildiğini ve aşağıya doğru düştüğümü hissettim. Ne hissetmesi bildiğin aşağıya düşüyorum resmen! Bi ses duydum ama tam anlamadım. Çünkü aşağı düşerken ses boğuklaşıyordu.

"Yeni ko-u-cu..."

Gerisi yok. Sert bi şekilde yere çarptığımda zıplayarak uyandım. Rüyaymış. Ne rüyası, kabus bu kabus. Agh! Kabus ve alarm sesleriyle uyanmaktan nefret ediyorum. Ne var yani kendim uyansam. Uykumu almış, sakin, huzurlu bi şekilde kalksam. Ama nerdeee. İlla bi bokluk çıkacak yani.

"Al işte! Bir saatlik uykudan oldum. Saat daha sabahın beşi."

Uyumak için geri yatağa yattım... Ve hemen geri fırladım. Bugün okula gidiyorum! Eiywa Akademi diğer tüm okullardan daha kaliteli ve iyi. Aynı zamanda popüler. Diğer tüm okullardan daha iyi eğitim veriyor. Bu okula girmek haliyle kolay değil. İlk olarak 3 tane eleme sınavından geçmek gerekiyor. Eleme sınavlarının hepsini tam puanla geçersen eğer ana sınava girebilirsin. Ana sınavdan sonra yetenek sınavı var. Yetenek sınavında öğretmenler jüriler. Ana sınavdan aldığın not ve yetenek sınavından aldığın puan yeterli ise okula girebilirsin.

Ve ben bu okula girmeyi başardım. Bu benim için büyük bir başarı. Üstelik bu okuldan mezun olacağım için hem üniversite hem de iş imkanım daha fazla ve iyi olacak. Hemen lavaboya gittim. Eğer zengin değilseniz –benim gibi- odanızda kendinize ait bi lavabonuz olmaz. Herkes aynı lavaboyu kullanır. Bu da sıranın size en az 3 saatte geleceği anlamına gelir.

Şansa lavabo boş. Yani ilk uyanan ben olduğuma göre neden dolu olsun? Elimi yüzümü yıkadım ve saçımı at kuyruğu şeklinde bağladım. Daha sonra odama gidip pijamalarımı çıkardım. Günlük sade üstünde sarı şeritler olan morumsu bir tişört, üstüne siyah ceket ve altına mini etek giydim. Sade ve güzel bi kombin bence. Valizimi kapının önüne çıkardım önceden. Bir daha yukarı çıkmak istemediğim daha doğrusu üşendiğim için. Okul başka şehirde olduğu için yurtta kalıcam. Mutfağa gittim. Veee tabiî ki kahvaltı hazır değil. Çünkü uyanan insan yok. Neyse bugünlük ben hazırlayayım bare. Nede olsa gidiyorum göz boyayam azcuk.

Önce çayı koydum. Sonra 4 yumurta, salça ve kaşar peyniri çıkardım dolaptan. Tavaya yağ döktüm ve salçayı kızartmaya başladım. Salça kızarınca çırptığım yumurtaları üstüne ekledim. Aynı zamanda önceden rendelediğim kaşar peynirini üstünden serptim. Alın size salçalı kaşşşarrlı yumuta. Ben bunları yaparken çay kaynadı. Çayı demleyip dolaptan kahvaltılıkları çıkardım. Her şeyi masaya yerleştirdim. Tam çaya bakmaya gidiyordum ki arkamdan aniden ses gelince korkup arkamı döndüm.

"Nabıyon lan zilli?" ve abim...

"Off! Abi, bi git kör müsün kahvaltı hazırlıyorum."

Abimin kaşları çatıldı. Kızdı galiba. Üç adımda yanıma geldi... Tabi 42 numara ayağım olsa bende 3 adımda kaçardım.

"Abiye oflanmaz! Abiye laf da sokulmaz! Bi öğretemedim sana be."

"Ay müsait bi tarafım(!) Allah aşkına aramızda maksimum 3 yaş var abi bu neyin kafası?"

Çaydanlıktan ses geldiğinde su taştığını anladım.

"Al işte, senin yüzünden çay taştı!"

"Hoppala ben naptım kızım?"

Gözlerimi devirip çaya bakmaya gittim. Bide naptım diyo. Ebemi, tövbe tövbe. Beni oyaladında taştı çay. Ben beceriksiz (!)değilim. Annemlerde geldi.

"Aa... Hayret. İlk defa kahvaltı hazır."

E haklı kadın yapmam normalde. Üşenirim. Sırf gidirem diye.

~ZAMAN ATLAMSI~

Kahvaltı bittikten sonra annem bulaşıkları topladı. Gitme vaktim geldiğinde herkesle vedalaştım. Abim beni garaja bıraktı. Ve 4 saatin sonunda okulun önündeyim. Eiywa Akademi. Düşündüğümden daha güzel. Açık gri beş katlı binası, büyük ön ve arka bahçesi var. En güzeli ise çatısı. Yemek arasında yemek yemek için uygun bi yer. Spor, resim, oyun, yemek, karete, drama, bahçecilik ve fotoğrafçılık gibi türlü türlü klup var. Kafeteryası 1000 kişilik, gayet geniş ve fiyatlar uygun. Sınıflar ferah, iç açıcı ve 20 kişilik.

İlk müdürün odasına gidip sınıfım ile yurt odamı öğrenmeliyim. Üçüncü katta buldum odayı. Kapıyı tıklatıp bekledim. Gir komutunu duyunca içeri girdim. Tahmini 25-30 yaş aralığında kısa kumral saçlı, ela gözlü zayıf bi adam vardı karşımda. Bu bay David yani okul müdürü.

"Hoş geldin. Sanırım sen Emma Masuto değil mi?"

"Evet. O benim.", yok anam.

"Güzel, sınıfın 9-A ve yurt numaran 325. Al buda anahtarın."

"Teşekkürler."

"Teşekkürlük bir durum yok. Görevim bu. İlk gün yerleşmene bak. Yarın derslere girersin. Ders programını öğretmeninden al."

"Tabi. Tekrar teşekkürler görüşürüz."

Odadan çıkıp yurda doğru ilerledim. Okul serüvenim başlıyor. Umarım güzel geçer...