Abmivalans
1.BÖLÜM
BAŞLANGIÇ
Merhaba ben Kumru Gök. 21 yaşındayım herşey o gece gördüğüm rüyayla başladı...
En iyi arkadaşım Ece kitaplardaki çoğu şeye inanıyordu, bende bunların bir uydurma olduğunu ona çok kez söyledim,tabiki hâla itraz ediyor her seferinde bana anlatıyordu,bir keresinde vampirleri bile anlatmıştı,tabiki saçmalıyordu. Her evine gittiğimde odasında tonlarca kitap görüyordum ama cidden çok abartmıştı. Ben bile okadar kitap okumuyordum. "Sana bir kitap hediye etmemi istermisin Kumru?, zaten çok fazla kitabım var." tüm kitaplarımı okumuştum, evde boş boş oturacağıma okuyabilirdim "Tabiki, teşekur ederim." "Sorun değil!" Ece acayip enerjik biri, beni güldürmeyi iyi beceriyor. "Bunu istermisin?" "Bakayım." Kitabın kapağındaki sözler gözüme çarptı. 'Bir rüyanın hayatımı belirleyeceği aklımın ucundan geçmezdi, ama bazı şeylere inanmak gerekir, sencede öyle değilmi?' Bu sözden kitabın harika olduğunu anladım ve ismine baktım. 'Bir Rüya Hayatımı Belirliyor.' "Harika! Bu kitabı bana verebilirmisin Ece?" "Beğendiysen neden olmasın?!" Gülerek teşekkür ettim. Bir kaç film açtık patlamış mısır aldık, evde kahkahalar kopuyordu tabiki o sesler bizden çıkıyordu. 2 saat sonra saatin 20.23 olduğunu fark ettim. "Saat geç oluyor Ece, gitmeliyim." "Peki sonra görüşürüz" Sırıtarak "Görüşürüz!" Dedim. Otobus durağına yaklaşmıştım kulaklığımı takmış müzik dinliyordum. Omuzuma birinin çarptığını hisettim. Umursamayacaktım bir ses arkadan bağırdı. "Önüne baksana gerzekalı!" Gerzekalı? Dayan Kumru dayan... 'Sabret ve ya sesiz kal...' fısıldayaran tekrar ettim "Sabret ve ya sesiz kal..." Müziğin sesini fulledim durağa oturdum arkama baktım bir kız bana sinirli gözlerle bakıyordu. Fısıldayarak. "Çattık." Önüme döndüm bir 10 dakka durakta bekledim. Otobüs geldi bir oh çektim ve otobüse bindim müziğin sesi full olduğu için ineceğim yerden biraz uzakta indim, o an gözlerim kapalı olduğu için dalmışım. Evin kapısının önündeydim, çantamdan anahtarı çıkardım ve kapıyı açtım. İçerde sadece abim vardı masada oturmuşdu ve baya uzgun görünüyordu. Bir sandalye çektim, abimin sandalyesinin yanına koydum ve oturdum. "Sorun ne abi?" "Yok birşey Kumru." "Var birşey abi, haydi anlat bak benden laf çıkmaz." "Ayrıldık." Açıkcası benim yapabileceğim birşey yoktu bu durumda, kafamı sallayarak merdivenlerden yukarıya, odama çıktım. Kitabı aldım. "406 sayfa..." 2 haftada bitire bileceğim bir kitap gibi görünüyordu, yazıları epey kısa görünüyordu. Okumaya başladım, harika bir kitap olduğu ilk satırlarından belliydi. Galiba 34 sayfa okumuştum saate baktım 21.34 "Saat yatmak için erken."
Telefonda gezindim, baya dalmışım saat 00.54 olmuşdu, nerdeyse 01.00. Gözlerim acayip ağrıyordu, çok yorgundum. "Galiba artık yatmalıyım." Sabah kalktığımda saat 09.12 ydi "of çok erken kalkıyorum, hafta sonu bir kerecik geç kalksam nolucak ya!" Ve bu cümleyi bağırarak söyledim. Meğersem abimin arkadaşları gelmiş.İçeriden gülme sesleri geldi baya utandım, Abimin sesini duydum "Bilmem ne olur?" Ben sabahları baya kızgın bir insan olurum, özellikle uyandığımda. Ve yine kızgın olduğumdan şöyle bir cevap verdim "Geç kalkmış olurum Arda Bey!" Evet abimin ismi Arda. İçerdeki sesler kesildi, hemen sıcak bir duş almak için baynoya koşdum suyu açtım ve dolmasını bekledim. Ben çıkana kadar giderlerdi her halde diye düşündüm duşumu alıp banyonun kapısına yöneldim ve kapıyı açtım. Odaları dolaşan Mert gördüm kapiyi hızla kapattım. Dur bir dakka benim odamın kapısınımı açtı o? Hemen banyodaki yıkanmış ama tam kurumamış kıyafetlerimden giydim. Kendi kendime "Ya günlüğümü okursa zaten çok belirgin bir yerde, masanın üzerinde!" Kıyafetleri giydikten sonra odama koştum tamda günlüğüm elindeydi. Islak saçlarımdan su damlıyordu. "Odamda ne işin var Mert?, Burası benim özel alanım ve şuan özel alanımı ihlal ediyorsun!" "Haklısın üzgünüm, sadece odaları geziyordum burası biraz parıltılı görünüyordu girmek istedim." "Tamam artık günlüğümü bırak ve çık." Günlüğümü bıraktı ve dışarıya çıktı. Evet günlüğümü bulduğum yere atmanın yanlış birşey olduğunu bende biliyorum. Ama işlerim biraz yoğundu bu yüzden bulduğum yere indirmişdim. Bir an önce saçlarımı kurularsam iyi olurdu her yer ıslandı çünkü ve elbiselerimide değişmem gerek hâla tam kurumamışlar hasta olabilirim. Dolabtam bir pantolon bir ceket ve bir sweat shirt çıkarıp giydim ve aşağıya indim. Abim ve Mert salonda oturmuş konuşuyolardı, Mert neden hâla burdaydı çoktan gittmesi gerekmiyor muydu? Mutfağa geçtim kendime bir kaç atıştırmalık şey hazırladım ve yedim. Yedikten sonra abimle baş başa kalmak için bekledim, Mert lavaboya gideceğini söyleyip yanımızdan ayrıldı. Abimin yanına oturdum. "Birşey mi diyeceksin Kumru?" "Aslında evet, Mert neden burada bukadar uzun kaldı abi? Çoktan gitmesi gerekmiyormuydu?" "Kumrucum Mert bir kaç günlüğünde bizde kalmak istedi bende kabul ettim." "Peki abi, teşekkür ederim." "Rica ederim." "Ben odama çıkıyorum." "Peki, bir sorun olursa bana seslenirsin." Kafamı salladım Merdivenlerden yukarıya doğru çıktım. Telefonumu açtım koridorda önüme bakmadan yürüyordum, önüme bakmadığım için yürürken Mert'e çarptım. Yere düştüm, anlım acayip acıyordu, biraz anlımı ovaladım ve ayağı kalktım. "Özür dilerim, önüme bakmıyordum." "Farkındayım, bende bakmıyordum." Sırıtım ve kafamı sallayıp odama geçtim. Bilgisayarı açtım hocanın verdiği proje ödevini yapmaya başladım. "Bunu bir haftada nasıl bitireceğim şimdi?" Nedense kendi kendime konuşmayı seviyorum, bunu farketmem baya uzun sürmüştü. Bir kaç saat projeyi yazdım, telefonumun çalmasıyla irkildim ve kim olduğuna baktım "Ece✨" acaba yine ne anlatacak, hangi tür şeylerden bahsedecekti. Zombi, Kurt adam vb.? Merakla telefonu açtım. "Yine hangi kitam Ece?" "Ya bu sefer kitab değil!" Merakla sordum. "Ne peki?, benide heycanlandırıyorsun Ece!" "Ya okula yeni bir çocuk gelmiş, çok yakışıklı, galiba aşık oldum Kumru aşık!!" "Of Ece bu beni alakalar ediyormu sence?, Bir an heycanlandım." "Sana anlatan ne kabahat be." "Neyse kapatacakmısın işim var." "Tamamdır." Ece telefonu kapattı. "Aman sanki aşık olan benim gelip bana anlatıyor." Umursamayıp projeme döndüm yazmaya başladım 30 dakka daha yazdım. Daha yazmaya devam ediyordum ki elektirikler kesildi. "Hayır ya şimdi olmaz!!" Hayattaki şansım fazla yoktu zaten, bence bu normaldi. Eceyi aradım "Alo Ece." "Efendim." "Bize gelsene." "Bilmem ki." "Hadi ya." "Tamam tamam geliyorum bekle."çabuk ol." Telefonu kapattım, ışığı yaktım elektirikler gelmişti. "Ne çabuk." Bir 15-20 dakka bekledim ve kapı çaldı. "Ece olmalı, gidip açayım." Aşağıya indim, abim çoktan kapıyı açmıştı. "Hoş geldin Ece." "Hoş buldum Kumru." "Gel biz odaya geçelim." "Geliyorum." Beraber yukarıya çıktık. "Yine pijama partisi yapmaya ne dersin kumru?" "Tabiki evet derim!" "Hadi ozaman!" Bir komedy filmi açtık, izlemeye başladık 1 saat takıldık. Ece'nin telefonu çaldı. "Kim arıyor?" "Annem." Telefonu açtı salona geçip konuşmaya başladı. Bir 10 dakka sonra içeriye girdi. "Ben gidiyorum annem çağırıyor." "Tamam sonra görüşürüz." "Görüşürüz!" Kapıya kadar eşlik ettim ve odama geçtim. "Of başım çatlıyor!" Hiç farketmeden uykuya dalmışım. Büyük bir korkuyla uyandım "Oh rüyaymış..."
Rüyamda:
Ece'nin evini kapısını çaldım, kapıyı annesi açtı. "Merhaba Aynur teyze, Ece evde mi?" "Galiba olayları bilmiyorsun Kumru..." "Noldu ki." Aynur teyzenin gözleri doldu, sesi titreyerek. "Ece'yi hiç bir yerde bulamıyoruz hiç haber yok Kumru..." Benimde gözlerim doldu.Ve uyandım
Saat'e baktım 04.00 "Uyumalıyım..." Başım çok ağrıyordu ağlayacak gibiydim ama uyumayı başardım. Sabah kalktığımda hemen kahvaltımı yaptım. "Aklım rüyada kaldı, bir gidip baksamı acaba." Gitmeye karar verdim kahvaltımı bitirdım banyoya geçim dişlerimi fırçaladım ve dışarıya çıktım. Durakta otobüs beklemeye başladım, bir 15 dakka sonra otobüs geldi ve bindim. İneceğim yere geldim ve aşağıya indim, Ece'nin evini gördüm, kapıya yöneldim ve zile basdım "Merhana Aynur teyze, Ece evdemi?" "Galiba senin olaylardan haberin yok Kumru." Aynı cümle aynı ses tonu... Yoksa. "Nasıl yani?" Aynur teyzenin gözleri doldu, sesi titreyerek. "Ece'yi hiç bir yerde bulamıyoruz hiç haber yok Kumru..."
...
