𝐒𝐎𝐍 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐕𝐄𝐍 || 天国の息子 ﾐ
━━━━ ❝ People are like wine: Aging sours the bad and sharpens the good. ❞
𖥻 [+18] sanzu haruchiyo × princess!f¡reader
royal au
15/01/23 ━━━━ 00/00/00
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝ Bu nedir? ❞
Bahçede dolaşırken eski bir Senin şarkısının sözleri tatlı dudaklarından melodik bir şekilde dökülüyordu. Hüzünlü ve biraz rahatsız edici olduğu için böyle bir şarkının neden kafana takıldığından emin değildin, gerçi küçükken çok duymuş olduğun bir parçaydı.
Rivayete göre, bu şarkının sözleri gerçek bir hikayeye dayanan, sevgilisi onu terk eden güzel bir kadına ithaf edilmişti. Aldatılan kadın sevgilisi için ağlamış ve gözlerinden kanlı yaşlar akana kadar yüzünü tırmalamış, ama sevdiği bir daha asla geri dönmemişti. Şarkının gerçek bir hikayeye dayanması ve kadının sonunda kendini asması, sevdiğin adam olmadan yaşamanın acısının dayanılmaz olduğunu açıklıyordu.
Birini bu kadar çok sevmek nasıl bir duygudur bilmiyordun. Tabii ki sadece sarhoşlar ve fahişeler tarafından anlatılan eski bir hikayeydi, ama bazen bu kadar acı verici bir aşk yaşamak isteyip istemediğini merak etmiyor değildin.
Pekala, karar senin için çoktan verilmişti. Kocandan başka bir erkekle birlikte bulunursan idam edilirdin, bu yüzden bunu düşünmenin bile bir anlamı yoktu.
"Ve o özledi, çiçekler açıp kururken..." Ağaçlardaki yuvalarında uçuşan kuşlara ve çiçek açmış pembe gündüz zambaklarına yaklaştın.
"Karımın bu kadar güzel şarkı söyleyebildiğini bilmiyordum."
Tanıdık ses kulaklarını doldurduğu an döndün, onu kollarını kavuşturmuş, yakınındaki bir ağaca yaslanıp seni süzüyorken yakaladın.
"Prensim, beni ürküttünüz..." Dedin, doğanın onu daha da güzelleştirmesini hayretle izlerken; Yapraklar ikinizin etrafında süzülürken rüzgar saçlarının arasından uçuşuyordu. Sanatçıların en yeteneklisi bile bundan daha güzel bir resim yaratamazdı.
"Üzgünüm." Dedi ve sırıttı, hiç de üzgün olmadığı belliydi. Ağaçtan uzaklaştı ve omuzlarını silkerek avuçlarını havaya kaldırdı. "Ama sesin o kadar güzeldi ki, daha fazla bekleyip dinlemekten kendimi alamadım."
