⌗ : 𝙩𝙝𝙧𝙚𝙚 , ͏ the orphanage

759 69 57
                                    

Not : bu bölümü yazabilmek yaklaşık bir haftamı aldı, ve sonunda bölümü gönül rahatlığıyla atabileceğim!!
Ayrıca bölümün başlarına ve sonlarına üstü kapalı müstehcen sahneler hakimdir, rahatsız olacaklar varsa geçebilir.

Not : bu bölümü yazabilmek yaklaşık bir haftamı aldı, ve sonunda bölümü gönül rahatlığıyla atabileceğim!!Ayrıca bölümün başlarına ve sonlarına üstü kapalı müstehcen sahneler hakimdir, rahatsız olacaklar varsa geçebilir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

❝Yetimhane

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yetimhane.

"Arkanı dön." dedi Haruchiyo odaya girer girmez.

"Prensim?" Söylediği gibi yatakta çırılçıplak uzanmış onu bekliyordun. Kalp atış hızını ve sinirlerini yatıştırmaya çalışıyordun. Bu kadar seyrek olursan prensle yatmakla zar zor başa çıkabilirdin.

"Ellerinin ve dizlerinin üzerine çök. Yüzünü benden uzaklaştır."

"Evlilik vazifelerini mi gerçekleştiriyoruz?" Diye sordun safderun bir ses tonu ile. Bunun üzerine Haruchiyo'nun ağzından bir kahkaha kopmuştu.

"Karımı istediğim zaman beceririm. İtirazın mı var?"

"Hayır, tabii ki hayır, Prensim, ne haddime." Diye mırıldandın, arkanı dönüp yüzünü başka yere çevirdin.

"Hmm," diye mırıldandı. Bir parmağı kızlığını hafifçe ovuşturmaya başlamıştı, ani bir refleksle elini ona doğru uzattın ve ne yaptığını fark edince geri çektin. "Muhtemelen seni ilk becerdiğimde yaralanıştın. Bu da acıtacak."

Bunu demesiyle sana bir ağırlık itmesi bir olmuştu, kaba bir inilti kaçtı dudaklarından. Haklıydı, acıtmıştı, fakat İlk seferkiyle aynı derecede acımıyordu, yine de yalan söyleyemezdin, normal vücut fonksiyonlarına bakılırsa taş ve ya duvar değildin, bir insandın ve bu hamleler çok hayvaniydi.

"Hâlâ çok sıkısın!" Diye yüksek sesle küfretti. Kalçanı sımsıkı kavradı, morluklar bırakacağından emindin, fakat kafanı yastığa gömdün ve itiraz etmedin. Belirlediği hız çok fazlaydı ve sana bu tempoya alışman için bir neden vermemişti.

Geri çekildi ve sonra tekrar sana doğru sokuldu. Derisinin seninkine teması, ağır nefesleri, kalçalarının etini sıkıştıran büyük avuçları ve dahasıyla, Prens Akashi Haruchiyo kesinlikle acımasız birisiydi.

son of heaven, prince!sanzu haruchiyo.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin