❝ Kalbin meydan okuyuşu. ❞
"Bana kızgın mısın?"
Yüzünü çevirdin. "Hayır, tabii ki değilim."
"Son birkaç gündür Senju dışında neredeyse hiç kimseyle konuşmadın."
"Yanında olacak birine ihtiyacı vardı. İhtiyaçlarını yerine getirmediğim için özür dilerim."
Araba sessizlikle doldu, sana yaklaştı ve seni pencerenin yanındaki yerinden kendi yanına çekti. Sessizdin, seni tutmasına izin verdin ama tutuşunu gevşetmedi.
"Bana kızgınsın. Bu kelimeleri gerçekten içten söylemediğin o kadar belli ki."
Haklıydı, çünkü son birkaç gün boyunca hiçbir şey iyi gitmemişti. Her şey sefaletle dolu ve yorucuydu. Senju'ya eşlik etmek ve kraliçeye bebeğin cenaze hazırlıklarında yardım etmek üzücü ve çok yorucuydu, özellikle de saray hizmetlileri lanetin sonsuza kadar ortadan kalkması için bebeğin yakılması gerektiğini söyleyip duruyorlardı.
Böyle bir durumda kocanın ihtiyaçlarını önemsiyormuş gibi yapamazdın. İsteseydi seni cezalandırabilirdi. Bu, bebek hakkında söylediği aşağılayıcı sözler yüzünden ona kızgın olduğun gerçeğini değiştirmezdi.
Öfke yavaş yavaş dağılmış olsa da, üzüntü içindeki tüm boşlukları dolduruyordu. Minik bedenin toprağa havale edilişini izlerken Senju'nun bedenini tutmuş, onu sakinleştirmeye çalışıyordun. O gün Emma'ya dokunmak bile istememişti, Manjiro ona çocuğu tutması için yalvardığında bile, bebeğe boş boş bakmış, ve uzaklaşıp gitmişti.
Durumu düzeltememiştin. İyileşmek Manjiro ve Senju'ya kalmıştı. Dünyalarını kuşatan karanlığın içinde bir yol bulmak zorundaydılar. Senju'yla daha uzun süre kalmak istemene rağmen Manji'den ayrılman gerekmişti. Senin'de kocana ihtiyaç vardı ve Manji kalesinin duygusal atmosferinden rahatsız olduğu belliydi, ancak araba kaleden uzaklaşınca rahat bir nefes alabilmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
son of heaven, prince!sanzu haruchiyo.
Fanfiction𝐒𝐎𝐍 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐕𝐄𝐍 || 天国の息子 ミ ━━━━ ❝ People are like wine: Aging sours the bad and sharpens the good. ❞ 𖥻 [+18] sanzu haruchiyo × princess!f¡reader royal au 15/01/23 ━━━━ 00/00/00 ...