Mistaken Affection [ON HOLD]

Chapter 6: Jairus's First Crush

[Kylene's POV]

Sa gutom ko, pumasok na ko sa pinakamalapit na restaurant. Mukhang masarap naman, at madami ding kumakaen. Umupo na ko, at um-order ng kakainin ko.

Adobo, Sinigang, two cup of rice, Leche Plan at halo-halo ang in-order ko. I don't care kung masyado akong madaming in-order, walang makakapigil sa taong gutom. Actually kasi, imi-meet ko dapat yung friend ko na birthday organizer, before I encountered that girl named Beatrice. I saw her name in her ID. I called my friend Stephanie, to say that I'm too near in our meeting place, at Hailey's Mall and suddenly, that's it, I tell the whole story. I tell her what causes me for being not there. I deeply apologized to her. But there's nothing to worry about, mabuti na lang daw at mabait, maunawain at kaibigan ko siya. *laughs* 

Anyway, I suggested na dito nalang kami magkita sa restaurant na malapit sa Manila Hospital, but before she answered yes, humirit pa. 

"Double the pay and I'll go." *laughs* kung hindi ko lang din siya kaibigan, hahah. Well, alam ko naman na biro lang niya yun. Kahit nga wag ko na daw siya bayaran, si Kuya Edge ko na lang daw ang kapalit. *laughs* gaga din kasi ang isang to. *laughs*

It's Dad's birthday the day after tommorow. May surprise birthday party kami na hinahanda for him. Kaya nga ako umuwi dahil dun eh. Take note, it's a surprise come back. Hindi niya alam na umuwi ako dito sa Pinas. Kasama ko sa plano si Mom at si Kuya Edge.  I want everything to be great. Sana maging masaya si Dad, I'm so excited. *laughs*

"Here's your order, Ma'am." sa wakas, makakakain na rin. 

"Thank you." Namiss ko tong adobo ah. Yummy!

Kumaen lang ako ng kumaen. Parang nakatingin nga yung ibang costumer sakin eh, bakit kaya? Maybe because mag-isa lang ako? At andami kong pagkaen? Oh well, mind your own business. Galit galit muna, kumakaen ako eh. *laughs*

"Hey! Sissy, dahan-dahan lang sa pag-kaen." *laughs* nandito na pala si Stephanie.

Tinitigan ko siya at hindi ako nagsalita. Hindi ba niya nakitang kumakaen ako? Hahah. Mukhang PG tuloy ang drama ko. *laughs*

"Are you really going to ignore my presence here? Hahah. I-share mo naman yang food mo." Ayoko nga! Kuha ka ng sayo. *laughs*

"Um-order ka nalang. My treat." ang takaw talaga ng drama ko. *laughs* hindi pa din ako tumigil sa pagkaen ko.

"O-okay. Kaya mo talagang ubusin yang pagkaen mo? Hahah." there's a confusion in her face. Kaya ko naman talaga ubusin to eh.

"Yes, I can. Haha. Go! Order ka na!" tinawag na ni Stephanie yung waiter at um-order na ng kakainin niya. Mukhang takot tumaba ang isang to, lasagña at grape juice lang ang in-order.

"Sissy, tell something about Paris." nakaka-stress.

"Paris is fine. You can go with me some other time if you want to, Sissy." I'm sure she wants to go there. Madami na siyang napuntahang lugar, mapa-local or international, except Paris.

"Really? Sure! Sama mo si Edge, please!" *laughs* sabi ko na nga ba eh.

"Kung pumayag si Kuya, pero mukhang malabo eh. Lalo pa at kasama ka. Hahah." nalungkot ang mukha ng gaga. *laughs*

"Pero pipilitin ko siya, for you, Sissy." *laughs* kung hindi lang talaga kita kaibigan, nako!

Inubos ko na ang pagkaen ko. Pati si Stephanie tapos na ding kumaen. Pinag-usapan na din namin kung pano ang magiging set up sa birthday ni Dad. Actually, matagal na namin tong na i-set pero sa kagustuhan kong maging perfect ang lahat, lagi kong pinapaalala kay Stephanie kung ano ang mga dapat gawin. *laughs*

*buurrppp*

Hmm. Sarap! Busog! Bigla akong may naalala, kailangan ko na palang bumalik sa hospital.

"Kailangan ko na palang bumalik sa loob. Ikaw? Gusto mong sumama?" Pano nalang kung ano na nangyari sa girl na yun at kung wala pa ang parents niya?

"Go ahead, Sissy. May ime-meet pa kasi akong isang client eh." Nagmadali na akong lumakad. Nakita ko na umalis na din si Stephanie sa restaurant. Pumasok agad ako sa hospital. Umakyat ng hagdan at sa sobrang pagmamadali ko, pagliko ko sa kabilang side, nabunggo ko ang isang lalaki.

[Jairus's POV]

"Aray! Bakit kasi hindi tumiting-" nagulat ako.

"Sorr-" pati siya. Nagkatinginan kaming dalawa.

"Ikaw pala yan!" sabay naming sinabi.

"So, how's life being a Model and a Student at the same time? Take note in Paris pa ha!" kausap ko ngayon ang first crush ko. Hindi ako makapaniwala na nasa harapan ko siya ngayon, matagal din kasi siyang nasa Paris. She really is a good Model there. 

[Kylene's POV]

"Eto ayos lang, minsan pagod talaga ang inaabot ko. Pero okay lang, basta maging proud si Mom and Dad sakin. Ikaw? Kamusta?" kausap ko ngayon si Jai. I used to called him Jai and he used to called me Kyle. He's a real, true and a good friend of mine. He used to fight for me in our elementary days before, coz I'm weak at that time. I was bullied and because of him I learned how to be strong. Thanks to him. *smile*

[Jairus's POV]

"Okay lang din naman. Tinadhana talaga tayong magkita oh, dito pa talaga sa hospital. Bakit ka nga pala nandito?" may sakit kaya siya o may kamag-anak siya na bibisitahin?

"May sisilipin lang ako." ah ganun ba.

"Uy ikaw ha, hindi mo sinabing uuwi ka pala ng Pinas." andaya rin ng babaeng to.

"May surprise birthday party kasi para kay Dad on Wednesday. Para dun kaya ako umuwi at 3weeks lang ay babalik na din akong Paris." hindi pala siya mag-tatagal dito. Sayang, na-miss ko pa naman siya. 4years din kasi kaming hindi nagkita.

"Uy, Kyle. Tara! Punta muna tayo sa malapit na coffee shop. Para naman makapag-kwentuhan pa tayo." gusto ko pa siyang makausap. Close na close kami noon. Nalungkot nga ko nung nalaman ko na sa Paris na siya magpapatuloy ng pag-aaral.

"Sure. Let's go." salamat naman at pumayag siya.

Lumabas kami ng hospital at pumunta sa coffee shop. Madami kaming pinag-kwentuhan at pinag-usapan. Nagkwento siya kung ano ang buhay sa ibang bansa. Walang nagbago sakanya, kahit sobrang ganda niya at Model na down to earth pa rin. Namiss ko talaga ang babaeng to, namiss ko talaga ang first crush ko.