changbin ve jeongin koreye,evlerine gelmislerdi.jeonginin gozleri doldu.tam bir yildir evinden uzakti.ne kadar ozledigini farkedip sessizce aglamaya basladi.
Changbin valizleri bosaltmaya baslamisti bile.sevgilisinin agladigini ruhu bile duymamisti.changbin jeonginden hic ses gelmeyince salona gitti.ayaklarini kendine cekip koltukta dizlerine kapanan bir jeongin ile karsilasti.
"Jeongin,tatlim neden agliyorsun?" Dedi huzur verici sesiyle changbin.sevgilisine dogru ilerledi ve ona simsiki sarildi.
"Tamam sorun yok,artik evindesin" dedi changbin.jeongin aglamaya devam etti.sevgilisine daha siki sarildi.
"Seni seviyorum" diye mirildandi jeongin.gulumseyip "bende seni guzelim" dedi changbin.
"Hadi gel yemek yiyelim,acikmissindir"
Birlikte mutfaga gittiler.changbin ramenleri yapip jeonginin yanina oturdu.
"Afiyet olsun bebegime"
jeongin gulumsedi ve sicak rameni yemeye basladi.ramen icini isitmisti,tipki changbinin isittigi gibi.
-
evet bu bolum de bitti.diger bolum son bolum olucak.kendinize iyi bakin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
