say yes to me

3

*bir yil once*

"changbinn"dedi sesini tatli bir hale getirerek jeongin."efendim bebegim" dedi ona bakarak changbin."disari ciksak bugun evde oturmaktan sıkıldım"dedi jeongin.changbin kafasini sallayip onayladi.

Saat aksam alti civari dolu yagisi basladi.changbin ve jeongin arabaya bindi ve eve dogru yol aldi.hem dolu yagiyordu hemde sisliydi hava.

Arabayi suren changbin onunu gormekte zorlaniyordu.jeongin ise gorebildigi kadari ile sevgilisine yardim ediyordu.ama tabiki cokta gordugu soylenemezdi.

Baska bir araba,karsidan gelen icinde jeongin ve changbinin oldugu arabayi gorememis ve carpmisti.

Changbin vucudunu haraket ettiremesede gozleri acikti.gozleri kapali olan sevgilisine seslendi."jeongin,bebegim,Hadi ac gozlerini".

Changbin bir cok kez seslendi ama hicbir ses ona karsilik olarak dönmüyordu.changbinin gozlerinden yaslar dokuldu yavasca.

Ambulansin siren sesini duydugu gibi gozleri kapandi changbinin.

Changbin hastanede gozlerini actiginda kolunda serum vardi.neden buarada oldugunu yaklasik bir dakika sorguladi daha sonra ise aklina geldi.ilk dusundugu kisi sevgilisi oldu.

changbin gecici felc gecirmisti.bu yuzden bir sorunu yoktu.serumunu aldi ve hastanede sevgilisinin odasini aradi.buldugu ilk hemsireye sordu ve 278 nolu odaya dogru ilerledi.kapida bir kadin duruyordu.kadin changbine jeonginin annesi oldugunu soyledi ve jeongini alip amerikaya gidecegini soyledi.

Jeongin kapidan cikti.changbine birkac saniye bakti ve yurumeye basladi.annesi denilen kadin ise onun arkasindan gitti.

Gozyaslarini tutamadi changbin.hemsireye jeongine ne oldugunu sordu.hafiza kaybi yasadigini soyledi hemsire hanim.changbin tesekkur edip evine gitti.cunku yapacak baska bir secenegi yoktu.

-

tutmazsa silerim bos bos kalmasin.

-yeon