Kara Mirvari

KARA MİRVARİ

  "Yaşam enerjinizin kaynağı sizin özünüz. Kendi özünüzden koptuğunuz zaman şevkiniz kalmaz."    -Doğan Cüceloğlu

Dedublüman, Çözemezsin
İnci&Berkant

🌑✨🌑

Zarlar atıldı, ortaya konulan para dört kime çıkarsa ona denk gelecekti. Kadın attı ilk zarı. Zar bir döndü iki döndü üç döndü, ardından durdu. Bir adam geldi eliyle zarın üzerini kapadı.

"Bakma."dedi.

Kadın bakmadı, bakamadı. İzin verilmedi. Karşı masada oturan beyfendiye gözlerini çevirdiği sırada bir ses yankılandı mekanda. Yüksek şiddetli bir sesti. Öylemi insanı sağır edecek cinstendi. Aynı adam bu sefer kadının kulaklarını kapadı ve ona,

"Duyma."dedi.

Adam, kadını çevrede olan bitenden uzak tutmak adına duvara doğru çevirdi. Kadın şimdi ne olan biteni görüyor ne de duyuyordu. Başını kaldırıp omuz üstü arkasına bakacağı vakit yanında bulunan adamın yerini başka biri aldı.

Kadının sarı saçları bir boynunun sağ tarafından aşağı döküldü. Sol tarafı açıkta kalmıştı. Şehvet dolu bir öpücük konduruldu kadının boynuna. Kadın yine başını geriye çevireceği sırada sesler kesilmişti. Yerini ise yüksek sesli bir müzik ve ihtiraslar yer almıştı. Bunun üzerine kadının gerginliği azaldı. Yanına gelmiş olan adama ayak uydurmaya çalışırken gözü yine aynı beyfendiye kaydı. İyi giyimli bir adam ve kadının yanında oturan bir beyfendiyi bu. Umursamadı yanında bulunan adama daha fazla müsade etti, ama bir yere kadardı.

Parmakla gösterildi.

Bu iyi miydi? Kötü müydü?

Yanında onu şevkle öpen adam yoktu artık. Bulunduğu ortamda sessizliğe bürünmüştü. Tek bir ses dahi çıkmıyordu. Karanlıktı. Zifiri karanlık kadın başını sağ sola çevirdi. Ardından sağa.

Bir rüyada mıydı? Çünkü bulunduğu yer rahattı. Başını koyduğu yer ise yumuşak. Öyle ki bulutların üzerinde olduğuna bile yemin edebilirdi ve yanındakini buna inandırabilirdi.

Yere çakıldı.

Gözlerini araladı, karanlık aydınlığa büründü. Üzerine örtülmüş nevresimsiz bir yorgan sanki öylesine atılmış gibiydi. Çift kişilik yatakta tek bir yastık. Kadının tek ve yalnız olduğunu yüzüne bir değil bin kez vurdu. Kadın doğruldu. Üzerindeki beyaz saten elbise dikkatini çekti. Önü her zaman giydiği gibi açık değildi. Kare şeklinde geliyor ve iplerle omuzlarından geçiyordu. Saçlarını rastgele bir elinde olan beyaz eldiven ile karıştırdıktan sonra gözleriyle çevreye bir bakındı. Oda kolilerle doluydu. Açılmamış bir sür koli. Köşeye rastgele fırlatılmış bir çift beyaz stiletto, kolilerden birinin üzerinde ise bir takım ceketi ve papyon.

Yalnız mıydı? Değil miydi?

Dünü anımsamaya çalıştı, ama kafası öyle bir bulanıktı ki hiçbir şeyi seçemiyordu. Binlerce ilaç içmiş de hiçbir şeyden haberi yokmuş gibiydi.

İlaç? Hangisi?

Bir saniye kapatsa bir daha açılmayacak gözleri komidinin üzerindeki paraya ardından da mektupa kaydı. Kendini zorladı, hatırlamak için zihni ile cebelleşti, ama gözlerini paradan bir saniye bile alamıyordu. Yüksek bir miktarda paraydı. Çünkü deste desteydi. Hemen yanındaki mektuba uzandı. İçinde bulunduğu durumu ona en rahat bir şekilde açıklayacak şeyin bu olduğuna inanıyordu.  Hızla mektubu aldığında zarfın üzerindeki bir cümle dikkatini çekti. "Hayatın koca bir yalandan ibaret."

Umursamadı.

İçini açtı ve kağıdı çıkardı.

Bu kağıt onun hayatıydı.

🌑✨🌑

Kara: Siyah.

Mirvari: İnci.

gizemlibiryazan

18.08.2023/ KARA MİRVARİ