Κάπου Ανάμεσα (#4 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

50.Ισμηνη

«Έχεις δίκιο να έχεις νευριάσει μαζί μου.Έχεις το ελεύθερο να με βρίσεις.»λεει.

Δεν ήθελα να πάω σπίτι μου γιατί η μαμα θα καταλάβαινε ότι κάτι έχω.Δεν έχω και πολλές επιλογές έτσι είμαι εδώ στην Βαλέρια.

«Έπρεπε να μου πεις ότι βγαίνει με την Ναταλια»είναι το μόνο που λεω.
«Δεν βγαίνει ακριβώς.Θεέ μου.Είναι περίπλοκο.Αλλά δεν μπορώ να σου πω και ολας.Δεν μου πέφτει λόγος...»λεει εκείνη.

Φυσικά.
Είναι φίλος του.

«Τι τα θέλω εγώ τα αισθήματα και τα αγόρια!Καλα ήμουν!Ειχα τα αδέρφια μου,είχα την οικογένεια μου.Τώρα το μόνο που έχω είναι έναν κόμπο στο στομάχι!Αλλα έπρεπε να το καταλάβω.Για αυτό δεν ήθελε τίποτα μαζί μου.Γιατί είχε εκείνη.Αλλά τότε δεν καταλαβαίνω γιατί...ο Θεέ μου.Κοιμήθηκε μαζί μου ενώ ήταν μαζί της;;;!»λεω ταραγμένη.
«Ισμήνη ειπαμε δεν είναι μαζί...!»λεει η Βαλέρια.

Δεν ήταν μαζί ναι.
Απλά θα την παντρευτεί.
Ένας χαλαρός γάμος μωρέ!!!

«Όσο για τον γαμο δεν ξέρω.Δεν είναι ο Ορφεας του γάμου και τέτοια.Κάτι άλλο θα συμβαίνει.Μην νομίζεις ότι τα ξέρω και όλα.Ο Παύλος δεν τα λεει και ολα.Λεει ότι έχει ιατρικό απόρρητο...»λεει.

Την κοιτάω μπερδεμένη.
Ιατρικό απόρρητο;

«Μην κοιτάς έτσι.Μεγάλη ιστορία»λεει αυτή.
Και δεν θέλω να μάθω.
Δεν θέλω να ακούσω το όνομα του βασικά ξανά.

Δεν ξέρω γιατί έκανε ότι έκανε.Δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος πίσω από όλα αυτά.Αλλά δεν με νοιάζει και ολας.Δεν θέλω ούτε εξηγήσεις ούτε τίποτα απο αυτόν.
Όλο αυτό τελείωσε πριν καν αρχίσει.

«Ήρθα!»ακουμε και βλέπουμε την Θαλεια να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο της.
Φόραγε ένα μαύρο στενό φόρεμα και τα μαλλιά της ήταν όλα πάνω.
Ήταν πολύ όμορφη.

«Όχι σήμερα Θαλεια.Δεν θα βγούμε.»λεει η Βαλέρια.
Εκείνο απογοητεύεται.

Σωστά.
Είχαν κανονίσει να βγουνε μεταξύ τους και το ακύρωσε για μένα.

«Τι;Γαμωτο!»λεει εκείνη.
«Που θα πάτε;»ρωταω γιατί έτσι και αλλιώς δεν θέλω μπροστά στην Θαλεια να πούμε τίποτα.
«Δεν θα πάω πουθενά εγώ.Θα σου κάνω παρέα»λεει η Βαλέρια και άκουμπαει το χέρι της στο δικό μου.
Η γλυκιά μου.

«Θα το κάψουμε!Θα πιούμε θα χορέψουμε...!»λεει η Θαλεια.

Ωραίο ακούγεται αυτό βασικά αυτήν την στιγμή.

«Θα είναι και ο Ορφεας;»ρωταω αυτό που με νοιάζει.
«Όχι.Είπε δεν έχει διάθεση»λεει.
«Τότε πάμε»λεω και σηκώνομαι.