Kör İntikam (Düzenleniyor)

BÖLÜM 4:GEÇMİŞE YENİLMEK

Selammm yeni bir bölüm ile geldim yukarıdakiler Kitabın baş karakterleri.

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.

Sizi seviyorummm

BÖLÜM ŞARKISI
Duman;Köprü Altı
Model;Değmesin Ellerimiz

4.BÖLÜM:GEÇMİŞE YENİLMEK

İnsanlar aslında her gün cinayet işliyorlardı silahlarla,bıçaklarla değil,tek bir mesajla tek bir bakışla tek bir kelimeyle katil oluyorlardı.Benim katilim yeşil gözlüydü başka hiç bir bilgim yok sadece,ormana hapis olan gözlerini biliyordum.

Korkum ve sinirim bedenime yansıdığın da gözlerim doluyor du.Lanet olsun ki sinirlendiğimde gözlerim doluyordu.Şuan o nadir anlardan biriydi.Korkuyu kalbimden tüm ruhuma kadar hissediyordum aynı şekilde,siniride.Birisi planımızı biliyordu, birisi her şeyi biliyordu o birisi,yeşil gözlü biriydi,lanet olsun ki beni takip ettiğinde yüzünde kar maskesi vardı düşmanımın,kız mı erkek mi olduğunu dahi bilmiyordum. Batıyordum yine ve yine her şeyi altüst etmiştim.Boğuluyordum kendi gözlerimin denizinde boğuluyordum.

Ayağa kalkıp balkondan çıkacaktım ki Çağrı kolumu tuttu.

"Elisa iyimisin,kimden mesaj geldi. Titriyorsun resmen eğer şuanda seni bu hale Deniz soktuysa valla döve döve öldürürüm onu." Hiç bir şey diyemedim biri her şeyi biliyordu,kim olduğunu bilsem öldürecektim hiç ama hiç acımadan öldürecektim ama bilmiyordum yine ve yine bilmiyordum.

"Ç-çağrı biri her şeyi biliyor." Efnan'ın gözleri açıldı ve ayağa kalktı.

"Nasıl ya,iyide nasıl olabilir bu Deniz olayını üçümüzden başka kimse bilmiyor." Doğru söylüyordu üçümüzden başka bilen yoktu ama biri gizlice öğrenmişti.

"Alın okuyun mesajı biliyor işte biliyor." Telefonumu verip mesajı okumalarını bekledim.Çağrı ağzının içinden küfür yuvarladı,Efnan ise dehşetle bana baktı.

"Size söylemem gereken bir şey var" diye konuya girdim."Ben bu Deniz'i öldürme planı için yanınıza gelirken biri beni takip ediyordu,izimi kaybettirmiştim ama sanırım kaybettiremedim sığınağımızı buldu ve bizi dinledi,biliyorum çok dikkatli olmam gerekiyordu ama yapamadım."

"Elisa bunları niye daha önce bize söylemedin şuanda nasıl bir riskin içinde olduğumuzu farkında mısın." Yine ve yine her şeyi mahvetmiştim.

"Farkındayım lanet olsun ki yine farkındayım,ö-özür dilerim."Gerçekten babamın dediği gibiydim lanet biriydim.Toparlanmam lazımdı Deniz'in karşısına hu halde çıkamazdım.Ağlamamalıydım güçlü durmalıydım dik olmalıydım ve en önemlisi korkmamalıydım.

Yazarın anlatımıyla.

Onlar kaçmak zorundaydı Elisa,Çağrı,Efnan Yiğit,Deniz ve Yeşil gözler yani Defne.

Elisa geçmişinden,
Çağrı annesinden,
Efnan sevgisizlikten,
Yiğit ülkesinden,
Deniz babasından,
Defne evlilikten,

Kaçmak zorundalardı.Kaçamazlarsa yakalanacaklardı ve korkacaklardı hepsinin acıları vardı hepside korkuyordu bir kere yakalanmışlardı tekrar yakalanamazlardı.Çünkü bir daha yakalanırlarsa dik duramayacaklardı güçlerini kaybedeceklerdi.

Elisa geçmişinin karanlığından korkuyordu, bir kere o korkuya yenilmişti geçmişine dair kimse kalmamıştı tabi Deniz dışında ve şimdi eskiden aşık olduğu Deniz yüzünden geçmişiyle yüzleşiyordu.