* ✦ star lost / lee felix

:: 九

.・。.・゜✭・.・✫・゜・。.

O gün sadece beraber eğlenceli vakitler geçirerek tüm stresimizi ve üzüntümüzü atmıştık. Ardından eve gelir gelmez ailem tarafından ufak bir sorguya çekilmiştim fakat hiçbir şeyden şüphelenmemişlerdi.

Ufak çaplı bir sorgu merasiminden sonra ise annem ve babamla beraber yemek yedikten sonra film izlemiştik fakat gün boyu bizimkilerle eğlendiğim için feci bir şekilde yorulduğumdan ödevlerimi de yapmadan koltuktan öylece uyuyakalmıştım.

"Harin!!! Geç kaldın!!!" Annem uykulu sesiyle aniden odama girip beni sarstığı an endişeyle gözlerimi aralayıp yorganı üzerimden attım ve saate baktım. Saat 08:40'tı, yani derse yetişebilmem için 20 dakikam vardı.

Dün gece alarmımı kurmadan uyuduğum için geç kalmıştım, ve şu an annemin sesinden de anladığım kadarıyla o da uyuyakalmıştı.

"Kalk hadi üzerini giyin, ben de sana okulda yemen için bir şeyler hazırlayayım." Annemin son kez sarsışından sonra kalkıp hemen elimi yüzümü yıkadım. Ardından kıyafetlerimi giyinip saçlarımı şekillendirdikten sonra hafif bir makyaj yaptım.

Aşağı indiğimde babam çoktan arabada bekliyordu. Annem ise hazırladığı sandviçi meyve suyuyla birlikte elime tutuşturmakla meşguldü.

"Teşekkürler!!!" Anneme kocaman bir öpücük verdikten sonra hızlıca dışarı çıktım.

Ayakkabılarımı rastgele ayağıma geçirerek tam giyinmeden arabaya koşmaya başladım. Birkaç saniye içinde nefes nefese kendimi arabaya attığımda babam kahkaha attı arabayı çalıştırırken. "Sakin ol."

Dağılan çantamı ve ceketimi düzeltip derin bir nefes verdikten sonra ayakkabılarımı düzgünce giyinip elimdeki sandviçi açtım. Uyanır uyanmaz yetişmeye çalıştığım tempo hemen acıktırmıştı.

"Sakin falan olamam, 5 dakika sonra ders başlayacak." Gözüm arabanın ekranındaki saatin üzerindeyken endişeyle babama döndüm.

Gözlerini yoldan çekmeden bana güldü. "Konuşurum ben müdürle."

Babamı onaylayıp önüme döndüğüm an ayağımın ağrısı başlamıştı. Az önceki acelem yüzünden hiç fark etmemiştim ama feci bir şekilde sızlıyordu aslında. Babama fark ettirmeden yüzümü buruşturdum ve sanki ayakkabımı düzeltiyormuş gibi ayak bileğimi ovalamaya başladım.

Babamın sabah sabah nereden bulduğunu bilmediğim bir enerjiyle 10 dakikalık araba konserlerinin sonuna geldiğimizde yanağına hızlı bir öpücük bırakıp aceleyle arabadan indim. Ders başlayalı on dakika oluyordu ve ilk ders matematikti.

Ayağımın ağrısını görmezden gelerek merdivenleri o kadar hızlı bir şekilde çıkmıştım ki, arabadan inip sınıfın kapısına geldiğim süreyi hatırlamıyordum.

Hızla kapıyı tıklatıp nefes nefese bir şekilde içeri girdiğimde öğretmenle beraber tüm sınıf şaşkınca bana dönmüştü. Normalde her içeri girene böyle bakmadıkları için anlamıştım ne kadar dağıldığımı.

Hafifçe gülümseyip eğilerek hocadan özür dileyip yerime doğru ilerdim, fakat..

Hyunjin, yerimde oturuyordu ve göz göze geldiğimiz an piç smile'ını takınarak bana bir bakış atmıştı.

Hyunjin'e ters bir bakış atarak Felix'in yanına geçip oturduktan sonra düzenli bir şekilde nefes alabilmek için birkaç dakika öyle durdum.

"Günaydın." daha sonra Felix'e bakmadan selam verip kitaplarımı çıkarmaya başladım.

Kitaplarımı önüme koyduktan sonra sessiz bir gülüş duydum. Daha sonra saçlarımın üstünde bir el hissettim. "Günaydın." Solumda oturan Felix'e döndüğümde dağılmış olan saç tutamlarımı düzeltirken gülümsüyordu.