EP - 11

2.8K 213 56
                                    


Unicode

"ဟင့်အင်း……ငါတမင်လုပ်တာမဟုတ်ဘူး……"

အိပ်နေရင်းကနေအယောင်ယောင်အမှားမှားအော်ကာနိုးလာပြန်တဲ့ချစ်ရသူလေးကြောင့်ယစ်တစ်ယောက်ဆိုဖာပေါ်ကနေထကာအနားမှာသွားထိုင်ပေးရပြန်သည်။
ယောက်နေတာဘယ်နှခေါက်ရှိနေပြီလဲကွာ……ကိုယ့်ရဲ့မှိုင်းလေးအိပ်ရေးပျက်ပါပြီ။

"ယစ်……"

ချက်ချင်းဆိုသလိုရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသူလေးကိုပြန်ထွေးပွေ့ကာဖက်ထားပေးလိုက်တော့တုန်ယင်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့အတူရှိုက်ငိုလာပြန်တယ်။

"ကြောက်နေတာလားမှိုင်း……"

"ငါ…ငါလေ……"

"ကိုယ့်ကိုကြည့်……"

မျက်နှာလေးကိုအုပ်ကိုင်ပြီးအကြည့်ချင်းဆုံစေလိုက်တော့ချစ်ရသူလေးရဲ့မျက်နှာမှာမျက်ရည်စတစ်ချို့ကပ်ငြိလို့။
မင်းကလေ…မှိုင်းရဲ့ဘဝထဲကနေထွက်သွားတာတောင်မှကောင်းကောင်းမထွက်သွားဘူးပဲမြတ်သဝဏ်……။

"ကိုယ်နဲ့အဲ့အ,အနဲ့ဆိုရင်…မှိုင်းဘယ်သူ့ကိုရွေးမှာလဲ……"

"အဟင့်…ယစ်ကို……ယစ်ကိုပဲရွေးမှာ……"

ရှိုက်သံရောနေတဲ့အဖြေကလိုချင်တဲ့အဖြေဖြစ်တာကြောင့်ခပ်ဖွဖွပြုံးလိုက်မိတယ်။
ထို့နောက်မှိုင်းရဲ့မျက်နှာပေါ်ကမျက်ရည်စတွေကိုဖယ်သုတ်ပေးရင်း

"ဒါဆိုမငိုနဲ့တော့…ဒီနေ့ကစပြီးအဲ့ဒီ့ဒုက္ခိတကိုမေ့လိုက်……ပြီးတော့ ကိုယ်နဲ့မှိုင်းရယ် သားလေးရယ်…ကိုယ်တို့မိသားစုအကြောင်းပဲတွေးနော်……ဟုတ်ပြီလား……"

စကားဆုံးသည်နှင့်လူကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တဲ့ယစ်။
နွေးထွေးတဲ့အထိအတွေ့နဲ့အတူခပ်သင်းသင်းရလိုက်ရတဲ့ကိုယ်သင်းရနံ့ကြောင့်မှိုင်းညှို့လုံခြုံသွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
ဟုတ်တယ်…ယစ်နဲ့သားကသာမှိုင်းညှို့ရဲ့မိသားစုပဲ။
ယစ်နဲ့သားသာရှိရင် မှိုင်းညှို့ဘဝကပြည့်စုံနေပြီပဲလေ။

"မှိုင်း……"

"အင်း……"

"ဟား…ထူးပုံလေးကကွာ……"

Second life ( အချို့သောချစ်ခြင်းတို့သည် )Where stories live. Discover now