ចំណងស្នេហ៍ត្រៃភព💫

ភាគ1:មិនមែនជាការពិតទេ

  ហេតុអ្វីរឿងអាក្រក់ៗដែលជាទង្វើគួរអោយស្អប់តែងតែធ្លាក់ទៅលើមនុស្សស្រីទន់ខ្សោយ? ព្រោះហេតុផលមនុស្សស្រីមិនអាចតស៊ូបានមែនទេ ត្រឹមតែជាក្មេងស្រីស្លូតបូតក៏ត្រូវធ្លាក់ចូលរណ្តៅនរកដោយសារតែទង្វើដ៏ថោកទាបមួយនេះដែរ។សង្គមដែលទើបតែរងការខូតខាតយ៉ាងបណ្តំបន្ទាប់ពីបញ្ចប់សង្គ្រាមរួច បានធ្វើអោយប្រជាជនជាច្រើនរងទុក្ខយ៉ាងអាណោចអាធម ខ្លះត្រូវបាត់បង់គ្រួសារ ខ្លះគ្មានផ្ទះសម្បែង ឯខ្លះទៀតៗសោចក៏រស់នៅទាំងអត់ឃ្លាន វាលំបាកណាស់ទំរាំតែធ្វើអោយប្រទេសមានការរីកចម្រើនបន្តិចតែមិនមែនមានន័យថាមនុស្សរាប់រយអ្នកបានរស់នៅសោយសុខទាំងអស់នោះទេ។ ដោយហេតុបែបនេះហើយបានជាឥតទ្ធិពលលុយបានគ្រោបដណ្តប់ភាពស្មោះត្រង់នឹងការក្បត់ឧត្តមគតិខ្លួនឯង។
  ៚សម័យឆ្នាំ1955
តាំងពីមានសង្គ្រាមដណ្តើមទឹកដីនឹងបែងចែកប្រទេសជា2មកកូរ៉េខាងត្បូងក៏មានការអភិវឌ្ឍអោយមានការរីកចម្រើនជាងមុនមិនថា របស់ប្រើប្រាស់ យានជំនិះ ឬនំចំណីផ្សេងៗ ការស្លៀកពាក់ក៏កាន់តែប្លែកពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់  គ្រប់យ៉ាងបានផ្លាស់ប្តូទាំងអស់ដើម្បីអោយដើរតាមទាន់សម័យកាល ប៉ុន្តែមានរឿងម្យ៉ាងដែលវានៅតែមានរហូតមកពេលនេះគឺអំពើពុករលួច ទោះប្រទេសមានការរីកចម្រើនតែច្បាប់នៅតែមិនអាចកម្ចាស់មនុស្សពុករលួចទាំងអស់បាន អ្នកមានអំណាចនៅតែខ្លាំង អ្នកក្រនៅតែខ្សោយ ទំនៀមទម្លាប់ប្រកាន់ភ្ជាប់មួយនេះហើយទើបបណ្តាលអោយមានករណីអយុត្តិធម៍ជាច្រើនជាពិសេសគឺបំពាន់មនុស្សស្រីទន់ខ្សោយ ដែលគ្មានកម្លាំងអាចតតាំងបាន។
តឹប!!តឹប!!
   សម្រិតជើងមនុស្សម្នាក់បានរហ័សរត់ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ដោយរៀបបម្រុងនឹងទាញទ្វាបិទយ៉ាងតក់ក្រហល់ប្រៀបដូចជាកំពុងរត់គេចពីអ្វីម្យ៉ាង តែមិនជាសំណាងទ្វាមិនទាន់ទាំងបិទស្រួលបួលផងក៏ស្រាប់តែមានដៃម្ខាងមកទប់រារាំងបានមុន
  «អាយ...!!»ព្រោះតែកម្លាំងអ្នកនៅខាងក្រៅបានរុញទ្វាចូលមួយទំហឹងបណ្តាលអោយរាងកាយស្រឡូនមនុស្សស្រីម្នាក់ដួលទៅលើឥតដោយមិនបានប្រៀងទុក្ខ
  «មិចក៏ចង់រត់ពីខ្ញ៉ំចឹង...បងថ្លៃ?»ជំហ៊ានជើងមួយគូដើរចូលក្នុងទាំងលើកដៃម្ខាងទាញទ្វាមកបិទយឺតៗដោយស្នាមញញឹមជាមួយក្រសែភ្នែកព្រានសម្លឹងមើលទៅភាពញីញ័ររបស់អ្នកចំពោះមុខ ព្រោះតែភ័យខ្លាច
  «ប្អូនថ្លៃបងស៉ំអង្វរក៉ំ...ក៉ំមករញ៉េរញ៉ៃជាមួយបងអីណា»កែវភ្នែកស្រទន់ចាប់ផ្តើមរលីងរលោងរំកិលខ្លួនខិតទៅក្រោយជាមួយអារម្មណ៍ភិតភ័យស្របពេលអ្នកចំពោះមុខកំពុងបោះជំហានជើងឈានមក គីម ហេអ៊ីន ជាមនុស្សស្រីទន់ភ្លន់ សុភាពថែមទាំងមានសម្រស់ស្រស់ស្អាតពីធម្មជាតិទៀតផង តែភាពល្អឥតខ្ចោះមួយនេះវាមិនមែនជាចំណុចល្អទាំងស្រុងឡើយ ព្រោះវាប្រៀបដូចជាកាំបិទមុខពីរយ៉ាងចឹង ដែលមនុស្សជ៉ំវិញខ្លួនមិនបានដឹងទេថាភាពខ្មៅងងឹតនៅពីក្នុងវាគួរអោយខ្លាចប៉ុណ្ណា?
«ជុ...ជុ មិចក៏បងមកអង្វរខ្ញ៉ំចឹង?»នាយកម្លោះបានបន្ទន់ជង្គង់អោនខ្លួនទៅជិតទាំងរំញោចស្នាមញញឹមចុងមាត់ហាក់ដូចជាកំពុងតែមើលស្រាលនឹងអស់សំណើតក្នុងការមើលភាពភ័យខ្លាចរបស់ហេអ៊ីន។ ចន ស៊ូហូ ជាប្អូនថ្លៃរបស់ហេអ៊ីនមនុស្សដូចជាគេគឺពិតជាគួរអោយខ្លាចនឹងគ្រោះថ្នាក់បំផុតសម្រាប់មនុស្សស្រីទន់ខ្សោយដូចជានាង ព្រោះតែគេព្រាននារីនឹងមិនដែលចេះគិតគូទើបបណ្តាលមនុស្សជ៉ំវិញខ្លួនស្អប់ មិនពេញចិត្តនឹងភ័យខ្លាច សូម្បីតែអ្នកចំពោះមុខដែលមាននាមជាបងថ្លៃក៏ដោយ អោយតែស្អាតនឹងជាទីគាប់ចិត្តនោះច្បាស់ណាស់ថាគេនឹងមិនទុកអោយរួចខ្លួនទេ
   «មើលចុះបងដូចជាកូនសត្វទើបតែធ្លាក់ទឹកចឹង...»នាយលើកដៃម្ខាងទៅរកស្ទាប់ផ្ពាល់ក្រព៉ំអ្នកចំពោះមុខដោយបោះពាក្យសម្តីមិនគួរអោយចង់ស្តាប់ទាំងរឹកពារច្រឡើមប្រៀបដូចគេមិនបានទុកហេអ៊ីនក្នុងនាមជាបងថ្លៃអីបន្តិច នាងក្រម៉ំងាកមុខចេញស្របពេលឃើញស៊ូហូបម្រុងរៀបលូកដៃមកប៉ះខ្លួន។ អារម្មណ៍ពេលនេះទោះបញ្ជាក់ថាកំពុងភ័យតែនាងពិតជាស្អប់ខ្ពើមក្នុងការអោយនាយកម្លោះប៉ះខ្លាំងណាស់
  «.....!!»ព្រោះតែទង្វើដ៏ប្រហើនរបស់នាងដែលបង្ហាញទឹកមុខមិនពេញចិត្តមួយនេះបានធ្វើអោយស៊ូហូចងចិញ្ចើមទំលាក់ស្នាមញញឹមមុននឹងរហ័សចាប់ចិញ្ជឹងក៏នាងបែរមកដើម្បីត្របាក់ថើបបបូរមាត់ទន់ៗញាំញីតាមចិត្តបណ្តាលអោយនាងឃើញហើយបើកភ្នែកធំៗទាំងភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង។ អាចនិយាយបានថានេះជាលើកទីមួយហើយដែលស៊ូហូត្រូវបានមនុស្សស្រីបង្ហាញទឹកមុខមិនពេញចិត្តដាក់ខ្លួនដូច្នេះ ទើបនាំអោយចិត្តគេកាន់តែចង់ឈ្នះជាមួយបងថ្លៃម្នាក់នេះលើសដើម
  «ហឹម~~លែ...ង ដឹបៗ»ដឹងខ្លួនបានបន្តិចហេអ៊ីនលើកដៃគួកខ្នងអ្នកម្ខាងទៀតខ្លាំងៗដើម្បីបញ្ជាក់អោយគេលែងខ្លួនទាំងព្យាយាមនិយាយក្រងុលៗមិនសូវច្បាស់ព្រោះតែមាត់កំពុងត្រូវបានអ្នកដទៃលូកលាន់មិនញញើត រហូតធ្វើអោយស៊ូហូដាច់ចិត្តព្រមប្រលែងបន្ទាប់ពីថើបអស់ចិត្ត
«ផាច់!!....»ផ្ទៃមុខសង្ហាររបស់នាយត្រូវបានបែរទៅម្ខាងដោយស្នាដៃស្រឡូនរបស់ហេអ៊ីនដែលកំពុងបង្ហាញទឹកមុខខឹងនឹងបង្ហូរទឹកភ្នែកកាត់ផែនផ្ពាល់ឥតដាច់ ទង្វើដ៏ថោកទាបនេះនាងស្អប់ៗបំផុត ហេតុអីបានជាគេមិនអោយតម្លៃនាងទាំងដែលដឹងហើយថានាងមាននាមជាបងថ្លៃ?
«នាងហ៊ានទះយើងផងហេស?»នាយកម្លោះបែរមុខឆ្វាតជាមួយកែវភ្នែកកំណាចកំពុងតែសម្លក់សម្លឹងមើលទៅនាងក្រម៉ំដោយប្រើសម្តីសង្កត់ៗខាំធ្មេញទប់កំហឹង ហេតុតែនេះជាលើកទីមួយហើយដែលខ្លួនត្រូវបាននរណាម្នាក់លើកដៃមកទះកំភ្លៀងបែបនេះ ទាំងដែលលោកស្រីចនត្រូវជាម្តាយមិនហ៊ានសូម្បីតែប៉ះគេប៉ុនក្រចកផង តើនាងជាស្អីបានជាមានចិត្តថ្លើមធំហ៊ានបែបនេះ?
«អាយ....!!»ដំបូងពិតជាខឹងណាស់ អារម្មណ៍នេះហើយទើបបណ្តាលអោយនាងធ្វើដោយមិនដឹងខ្លួន ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីបានឃើញទឹកមុខខឹងសម្បាររបស់អ្នកចំពោះមុខហើយអារម្មណ៍ខឹងត្រូវបានរត់គេចជំនួសនឹងភាពភ័យខ្លាចដែលកំពុងអុកឡុកពេញខួរក្បាលវិញ។ នាងស្រែកចាច ខណះពេលស៊ូហូបានចាប់កញ្ឆក់ដៃរបស់នាងមួយទំហឹង
«អូយ!!លោកខ្ញ៉ំឈឺ....លោកចង់ធ្វើអីលែងខ្ញ៉ំ»ដៃស្រឡូនព្យាយាមបេះចេញពីការចាប់របស់នាយកម្លោះស្របពេលនាយព្យាយាមអូសនាងមួយទំហឹងមិនដឹងចង់នាំទៅណា? ដើរមកដល់ស៊ូហូរហ័សទាញក្រវាត់រាងកាយហេអ៊ីនទៅលើពូកមិនថ្នមដៃសូម្បីបន្តិចប្រៀបដូចជានាងគ្មានអារម្មណ៍ចេះឈឺអ៊ីចឹង បន្ទាប់មកគេឡើងទៅសង្កប់ពីលើធ្វើអោយបេះដូងនាងលោតញ៉ាប់ភ័យខ្លាចជាងមុនទៅទៀត
«លោ....លោកចង់ធ្វើអីចេញទៅ»បបូរមាត់ស្តើងញ័រតតាកព្យាយាមនិយាយដេញនឹងលើកដៃស្រឡូនរុញដើមទ្រូងអ្នកដែលកំពុងសង្កប់ពីលើខ្លួនអោយចេញយ៉ាងខ្លាំង
«មិញនេះនាងខ្លាំងណាស់...ដែលហ៊ានទះយើង ចឹងនាងគួរតែទទួលទោស»ដៃទាំងគូត្រូវបានស៊ូហូចាប់ផ្អឹបទៅលើហួសក្បាលហេអ៊ីនដោយព្យាយាមខិតមុខទៅជិតចន្លោះក៏របស់នាង ថារួចនាយបានអោនទៅថើបញាំញីតាមចិត្តម្តងទៀត
«អាយ!! អត់ទេ ចេញទៅ ហ្ហឹកៗ.....ក៉ំអី អាយ!! ក៉ំអី អ្ហឹកៗៗៗ ខ្ញ៉ំស៉ំអង្វរ»នាងព្យាយាមស្រែកបញ្ឈប់នឹងអង្វរក៏ប្អូនថ្លៃចិត្តអាក្រក់ទាំងទឹកភ្នែករហាម ដាបពាសពេញផ្ពាល់ក្រព៉ំស្របពេលខ្លួនកំពុងត្រូវបានអ្នកដទៃលូកលាន់រាងកាយដែលមិនមែនជាប្តីរបស់ខ្លួន អារម្មណ៍ឈឺចាប់នឹងភ័យខ្លាចបានដើរទទឹមគ្នា ក្នុងចិត្តកំពុងស្រែករកជំនួញពីប្តីដែលនៅឆ្ងាយអោយមកជួយនាងពីក្រញាំឆ្កែចចកមួយក្បាលនេះ។
ឆ្វោក!!
ក្រណាតស្តើងៗបានគ្របដណ្តបរាងកាយពេលនេះត្រូវបានជនឈ្លាតឱកាសកំពុងចាប់ហែកគ្មានប្រណីដៃ បណ្តាលអោយដងខ្លួនស្រឡូនរាងកាយដែលខំរក្សាទុកពេលនេះបែរជាបង្ហាញអានគកនៅចំពោះមុខមនុស្សគួរអោយស្អប់ទៅវិញ
«អ្ហឹកៗ ក៉ំអីៗ....ខ្ញ៉ំស៉ំអង្វរ»តម្លៃដែលខំរក្សាត្រូវបានគេបំផ្លាញត្រឹមមួយប្រពិចភ្នែកមិនគួរអោយជឿ ទឹកនេត្រារមាធ្លាក់ចុះតាមកន្ទុយភ្នែកឥតដាច់ដោយបង្កប់ភាពឈឺចាប់លើសពីអ្វីៗទាំងអស់ នៅពេលរាងកាយខ្លួនពេលនេះកំពុងត្រូវអ្នកដទៃជាន់ឈ្លីយ៉ាងសប្បាយមិនយោគយោលពីអារម្មណ៍នាងបន្តិចឡើយ
«មើលចុះរាងកាយនាងទាក់ទាញដល់ហើយ....»ស៊ូហូបាញ់ក្រសែរភ្នែកស្រេកឃ្លាតទៅសម្លឹងមើលរាងកាយស្រឡូនជាទីគាប់ចិត្តមិនព្រិចទាំងបោះពាក្យសម្តីមិនខ្វាយខ្វល់នឹងការអង្វរក៏របស់អ្នកមាននាមជាបងថ្លៃឡើយ។ ភាពភ្លើតភ្លើងនឹងការចង់សប្បាយបំពេញតណ្ហាអោយខ្លួនឯង នាយមិនដឹងថាគ្រប់វិនាទីពេលនេះកំពុងបំផ្លាញ់ជីវិតនឹងអារម្មណ៍របស់មនុស្សស្រីស្លូតបូតម្នាក់នោះទេ។នាយកម្លោះលូកដៃទៅអង្អែលចង្កេះមួយក្តាបថ្នមៗនឹងចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តការណ៍តាមអារម្មណ៍ភ្លើងតណ្ហាកំពុងមាន
«ហ្ហឹកៗៗៗ....ស៊ូហូបងស៉ំអង្វរក៉ំធ្វើបាបបងអី អ្ហឹកៗៗ ក៉ំធ្វើបែបនេះអី»ទោះដឹងថាពាក្យស៉ំអង្វរក៏នេះមិនបានធ្វើអោយនាយកម្លោះចាប់អារម្មណ៍ប៉ុន្តែទាន់ក៉ំអោយមានរឿងជ្រៅជ្រោះជាងនេះ នាងនឹងព្យាយាមស៉ំអង្វរក៏ដល់ទីបញ្ចប់អោយតែរក្សាតម្លៃខ្លួនរបស់នាងបាន។
«ជុ...ជុ ក៉ំនិយាយចឹងអីបងថ្លៃ ពេលនេះកូនប្រុសខ្ញ៉ំកំពុងខឹងខ្លាំងណាស់....ដូច្នេះហើយបងគួរលួងលោមវា»ដៃដែលកំពុងអង្អែលចង្កេះប្តូរមកអង្អែលផ្ពាល់ទន់ៗអ្នកខាងក្រោមជំនួសវិញដោយបោះពាក្យបង្គាប់ហេអ៊ីនធ្វើរឿងគួរអោយស្អប់ជាមួយខ្លួនទាំងមិនខ្មាស់អៀន។ ទោះពេលនេះនាងក្រម៉ំកំពុងព្យាយាមក្រវីក្បាលតតាកយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែរាល់ទង្វើដែលខំប្រកែកគ្មានឥទ្ធិពលចំពោះស៊ូហូឡើយ នាយស្រដីចប់ក៏ចាប់ទាញចង្កេះមួយក្តាប់អោយចុះក្រោមមុននឹងចាប់ទាញអាវុធចេញមក
«អត់ទេៗ ហ្ហឹកកកៗ....ក៉ំដាក់ចូលអីខ្ញ៉ំ ខ្ញ៉ំមិនចង់បានទេ»គ្រាន់តែឃើញបែបនេះនាងប្រថុយរើសបម្រាសខ្លួននឹងព្យាយាមក្រោកចេញតែគួអោយស្តាយដែលរាងកាយនាងត្រូវបាននាយកម្លោះស៊ូហូចាប់ជាប់មិនអោយរត់គេចបាន
«ចេញទៅ អ្ហឹកៗៗ ខ្ញ៉ំមិនចង់បានទេ ជុង ជុង....ជួយអូនផង»នាងព្យាយាមលើកដៃទប់ដើមទ្រូងអ្នកខាងលើរួចក្រវីក្បាលបដិសេធយ៉ាងញ៉ាប់ដោយស្រែកហៅឈ្មោះប្តីអោយមកជួយទាំងភ្លេចគិតថាពេលនេះប្តីកំពុងនៅឯក្រៅប្រទេស ឆ្ងាយពីខ្លួនដែលគ្មានថ្ងៃអាចមកជួយទាន់បាន
«ល្អណាស់ ស្រែកទៅ ស្រែកហៅប្តីរបស់នាងទៅ....នាងគិតថាមកដល់ចំណុចនេះបងប្រុសយើងអាចមកជួយនាងទាន់បានមែនទេ?»ពាក្យសម្តីទាំងនេះបានដាស់ស្មារតីហេអ៊ីនអោយត្រឡប់មកវិញ ពិតណាស់ពេលនេះប្តីរបស់នាងគឺនៅឆ្ងាយក្នុងវេលានេះច្បាស់ជាជួយមិនទាន់នោះទេ ទឹកនេត្រាជ្រៀបពេញខ្នើយជាមួយកែវភ្នែករំលេចទៅដោយភាពឈឺចាប់ឥតគណនា វាស្នានាងនឹងត្រូវទៅជាយ៉ាងណា?ប្តីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ខំទុកភាពបរិសុទ្ធតែចុងក្រោយបែរជាធ្លាក់ទៅលើអ្នកផ្សេងគួរអោយស្អប់ទៅវិញ។ យប់ដ៏រីករាយសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលបានមកជួបគ្រួសារវិញវាប្រែជាយប់ដ៏ខ្មៅងងឹតពោពេញទៅដោយភាព អាម៉ាស គួរអោយខ្លាច គួរអោយស្អប់សម្រាប់នាងក្រម៉ំហេអ៊ីនទៅវិញ។ សម្លេងស្រែកយំយែកដ៏គួរអោយអាណិតមួយនេះតើមានអ្នកណាលឺទេ?
«បើមិនចង់អោយបងប្រុសយើងឈប់ស្រឡាញ់នាងទេគួរតែបិទមាត់ទៅ»បន្ទាប់ពីបម្រើតណ្ហាខ្លួនឯងឆ្អែតឆ្អន់ហើយ នាយបានទាញអាវមកពាក់ដើម្បីចេញទៅក្រៅដោយមិនភ្លេចបោះពាក្យគម្រាមទៅកាន់ក្មេងស្រីគួរអោយអាណិតដែលកំពុងដេកទាំងអានគកសម្រក់ទឹកភ្នែកដែរ
«.....!!»ទឹកចិត្តត្រូវបានបំផ្លាញទាំងស្រុងដូច្នេះសូម្បីពាក្យមួយម៉ាត់ក្នុងពេលនេះក៏នាងមិនចង់និយាយចេញមកដែរ ទោះមិនបានលឺការឆ្លើយតបក៏ស៊ូហូមិនខ្វល់ នៅពេលផ្លាសសម្លៀកបំពាក់រួចគេបានដើរចេញទៅដោយទុកហេអ៊ីនត្រូវនៅក្នុងបន្ទប់សម្រក់ទឹកភ្នែកតែម្នាក់ឯង
«អ្ហឹកៗ....ហ្ហឹក~~~»សម្លឹងមើលដៃដែលពោពេញទៅដោយស្នាមជាំរបស់ខ្លួនឯងហើយធ្វើអោយចិត្តនាងសង្វេកជាខ្លាំង រាងកាយនាងគ្មានភាពបរិសុទ្ធទៀតទេ មានតែភាពអាប្លាក់ជាប់ពាសពេញរាងកាយប៉ុណ្ណោះ។ត្របកភ្នែកពីរជាន់បិទសន្សឹមៗបង្ហូរទឹកនេត្រាទៅលើខ្នើយទន់ៗជោគជាំដោយអារម្មណ៍ត្រូវឈឺចាប់ប្រៀបដូចជាគេយកទៅជាន់ឈ្លីមិនខុសពីរាងកាយនាងពេលនេះដែរ វាឈឺៗណាស់សម្រាប់មនុស្សស្រីទាំងអស់ដែលកំពុងជួបរឿងបែបនេះ។ រឿងនេះកន្លងទៅជាង2ថ្ងៃហើយតែចិត្តនាងក្រម៉ំនៅតែគ្មានថ្ងៃអាចបំភ្លេច បាន
តុក!!តុក
រាត្រីយប់ស្ងាតនៅសុខៗស្រាប់តែមាននរណាម្នាក់មកគ្រោះទ្វារបស់នាងក្រម៉ំហេអ៊ីនយ៉ាងចម្លែក បណ្តាលអោយម្ចាស់បន្ទប់ត្រូវភ្ញាក់នឹងដើរទៅបើកទ្វាទាំងងើយឆ្ងល់
ក្រាក!! គ្រាន់តែបើកទ្វាភ្លាមធ្វើអោយស្មារតីមនុស្សដែលកំពុងងងុយត្រូវភាំងស្វាងមួយរំពេជ
«បងថ្លៃ....»នេះហើយជាហេតុផលដែលធ្វើអោយនាងក្រម៉ំត្រូវភ្ញាក់ផ្អើលនោះគឺ ស៊ូហូចាប់ផ្តើមមករកនាងម្តងទៀតហើយបន្ទាប់ពីបាត់ចេញពីផ្ទះរយះពេល2ថ្ងៃនេះ
«....!!»នាងមិននិយាយរួចប្រញ៉ាប់ទាញទ្វាបិទយ៉ាងរហ័ស ប៉ុន្តែវាហាក់ដូចជាពេលវេលាច្រំដែលម្តងទៀតសម្រាប់នាង ចុងក្រោយស៊ូហូនៅតែអាចចូលមកក្នុងបានដោយបញ្ចេញរឹកពារក្អេងក្អាងនឹងព្រានដូចដើម
«យ៉ាប់មែន....មិចក៏នាងចេះតែគេចពីយើងបែបនេះ យប់ចឹងមិនគិតបើកទ្វាស្វាគមន៍ទទួលប្តីទេហេស?»នាយកម្លោះស៊ូហូដើរចូលក្នុងដោយទាញទ្វាបិទចាកគន្លឹះដូចដើម រួចបោះពាក្យសម្តីគួរអោយស្អប់នឹងហួសចិត្តបំផុតចេញមក
«ដឹបៗ ចេញទៅ....យើងមិនមែនជាប្រពន្ធរបស់ឯងទេ ចេញទៅ»នាងឈ្លាតជើងថ្ថយក្រោយសន្សឹមៗនឹងស្រវេស្រវាទាញខ្នើយមកគប់មនុស្សប្រុសថោកទាបដែលបានជាន់ឈ្លីតម្លៃរបស់នាង។ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះនាងកំពុងព្យាយាមធ្វើចិត្តហើយតែនៅសុខៗស្រាប់តែអ្នកបង្កហេតុលេចមុខមកម្តងទៀតធ្វើអោយនាងពិបាកធ្វើចិត្តកាន់តែខ្លាំង
«នាងត្រូវតែដឹងថាយើងជាប្តីរបស់នាង ព្រោះយើងជាអ្នកបានខ្លួននាងមុន»ស៊ូហូចូលខ្លួនទៅចាប់កញ្ឆក់ដៃស្រឡូនជាប់បណ្តាលអោយខ្នើយក្នុងដៃត្រូវធ្លាក់មុននឹងនាយហាស្តីទាំងមានអំណួតលើខ្លួនឯង
«មិនពិតៗ អាយ!!!!មិនពិតទេ»នាងក្រវីក្បាទឹកភ្នែកចាប់ផ្តើបស្រក់កាត់ផែនផ្ពាល់ត្រឹមមួយរំពេជមុននឹងសម្រូតខ្លួនចុះស្រែកទាំងលើកដៃបិទត្រចៀកសងខាងព្រោះមិនចង់ស្តាប់មិនចង់លឺសម្តីបែបនេះ ហាក់ដូចជានាងមិនចង់ទទួលស្គាល់ការពិតអ្វីទាំងអស់
«វាជាការពិត យើងជាអ្នកបានខ្លួននាងមុន»ឃើញហើយដឹងហើយថាពេលនេះអាការះនឹងអារម្មណ៍នាងក្រម៉ំហេអ៊ីនមិនសូវល្អនោះទេតែស៊ូហូនៅតែមិនខ្វល់ដដែល គេចង់យកឈ្នះដោយព្យាយាមនិយាយដាស់តឿននឹងប្រាប់អោយនាងទទួលស្គាល់ដដែលៗឥតឈប់ឈរ
«អត់ទេៗ អ្ហឹកៗ....វាមិនមែនជាការពិតទេ»នាងក្រវីក្បាលតតាកអោនមុខបិទភ្នែកមិនចង់ឃើញមុខនឹងស្តាប់សម្លេងប្រុសគម្រួកម្នាក់នេះតទៀត។
សូមរងចាំភាគបន្ត