ჯონგუკი საწოლიდან წამოხტა.ტელეფონი დაბლოკა იმის მერე რაც თეჰიონის პოსტი ნახა ჯიმინზე.გარდერობში შევიდა და კომფორტული ტანსაცმელი ჩაიცვა.
გამოცვლის შემდეგ ჯოგუკი კარებისკენ მიდის არ ავიწყდება გასაღების და ტელეფონის აღება.ჯიმინის სახლი 10 წუთის მოაორებითაა ფეხოთ რო წახვიდე ამიტომ ფეხით წასვლა გადაწყვიტა.
ჯიმინის სახლთან მისვილს შემდეგ ჯონგუკმა კარებზე დააკაკუნა.ვერ იტანს ზარიზ დარეკვას.ის უოველთვის აშინებს მას ამიტომ მის გამოტენებას თავს არიდებს.
რამოდენიმე წუთიშ შემდეგ კარებს ჯიმინი აღებს და მეგობარს უღიმის.
"ჰეი,გამიკვირდა შენ მართლა მოხვედი"იფროსმა უთხრა.
ჯიმინი გაიწია და ჯონგუკი სახლში შემოუშვა.ჯიმინის სახლი დიდი და ლამაზია.ასევე ძალიან სუფთა.ჯონგუკს ხანდახან უკვირს თუ როგორ არ ეშინია ჯიმინს ამხელა სახლში ცხოვრება.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"რათქმაუნდა მოვედი,ვიღაცამ ხო უნდა მოგიაროს" უთხრა ჯონგუკმა.
ჯიმინის ღიმილი ეს იწვევს ჯონგუკის გათიმებასაც ამიტომ ჯონგუკის იდიოტივით იცინის.მაგრამ მას ფეხებზე კიდია.სანამ მისი ჰიონი ბედნიერია ისიც ბედნიერია.ორი მამაკაცი მეორე სართულზე ავიდა.
დ "რამე გინდა ჰიონ?სასწრაფოს დავურეკო?"კითხულობს უმცროსი
"სასწრაფო არ ატის საჭირო.მაგრამ მე გადაღება მაქვს ხვალ დილით.მეშინია რომ იქამდე კარგად ვერ გავხდები." ამბობს კატეხილი ხმით ჯიმინი.ჯიმინი დაწვა მის საწოლში და თვალები დახუჭა. ჯონგუკი მის წინ მდივანზე დაჯდა.
