ŞARKILAR.(KENDI YAZDIĞIM)

1

Şimdi beynimde bir takım
problemler var.

Ve çözeceğimden pek
emin değilim.

Hayat karmaşık bir
noktaya geldi.

Ve düğümlerim çok
körleşti.

Tat alamıyorum hiç bir duygudan, doğru düzgün yaşayamıyorum.

Kayboluyorum ama yolumu biliyorum.

Kör noktaya varınca hayatımın içinde

Labirentte hep kayboluyorum ama yollarımı biliyorum.

Düzenimi bozmak istemiyorum ama zaten düzenimin olduğundan emin değilim.

Bitmeyen soru işaretleri tüm zihnimi ele geçirdi.

Nasıl başaracağımı da düşnemiyorum arada sıkışıp kalıyorum.

Bir an bile düşünmeden mavi denize atlamak istiyorum.

Galiba farkında bile olmadan gökyüzünde yürüyorum.

Ama yapamıyorum.

Ayrıca nereye gideceğimden de bi haberim yapamıyorum.

Bilmiyorum zor zamanlarım bile mutlu gecti.

Hüzün yağmurlarıyla beraber yere düştü gökyüzü.

Nagitif, negatif,

Bencilliğimi durduramıyorum ama kendimi önemsediğimi de sanmıyorum.

Her bir adımda farklı bir tat kaybediyorum hayattan.

Pariste o soğukta bir vadide bayılmak veya öldürülmek.

Ve zihnimin içinde sıkışıp
kalmam pek bana göre değil gibi.

Misallerim bitmesin diye dua ediyorum.

Karanlıkta bir savaş veya ölüme doğru adım adım gittim.

Benimle bana bir kâbus yaşatacağından pek habersizdim.

Ben küçük bir varlığım ama bir insanı andırıyorum.

Pek bir trajikomik hale geldi
benim için bu anlamını yitirdiğim şey.

Bitmedi bir türlü ama sonsuzluk gibi geliyor.

Belki bir acı bitmeyen belki de sonu olmayan bir yaşamdır bu.

Şimdi iyi olmalıyım, hiç uyarı yapmadan gelmeli yada ölmeliyim.

Ama pek mantıklı değil, kıracak gibiyim ama çok acıyorum.

Ardıma bakmak için dönemiyorum, korkuyorum.

Kimi yarı yolda bıraktım bilmiyorum, kendimi önemsemek istiyorum.

Bir çeşit psikopatım, bir tür yalanıyım hayatın.

İstediğin zaman bana 'pis yalancı' diyebilirsin, haykırabilirsin.

İçinden ne geçiyorsa arkamdan değil yüzüme ağırca konuşabilirsin

Bu benim hayatımın vahşi tarafı, bu benim gizemli hayatım.

Es geçemem üzerime yapılan illüzyonu, ama seviyorum bunu.

Çok gizemli olabilir ama oldukça belirgin bir şey oldu artık.

Bir aptal gibi hissetmek istiyorum, bir çeşit küçük cinayet.

Kokusu bu acının belirlenemiyor ne hoş ne de kötü.

Eğlenceli bir tilki ne kadar avlayabilirse...

Yaralarım beni çok derinden etkiledi ama tuz olanlarla zamanımı harcamak istemiyorum.

Küçük küçük küçük bir oyun.

Ama tüm bi hayatım onu yeni biriyle görmekten nefret etmiyorum.

Tüm heyecanım bitti.

Tüm zamanım da tükendi gitti.

Garip bir şekilde iki zihinim var ve hangisi mantıklı geliyor bilmiyorum.

Boş boş bakmak için çabalıyorum ve hiç sevgi kullanmak istemiyorum aşağı doğru çekiliyorum.

Ne kadar uğraşsamda belirsizim, ve ne olduğunu öğrendiğimde kader mi diye düşündüm.

Güne hafif bir nefretle ve tatlı bir 'günaydın' ile başladım.

Karşımda duran sayı atışı ile ilgilenmeyip zor bir maça hazırlanıyorum.

Ve sonunda anladım ki bu garip duygunun adı tamda aşkmış......

♡ICE GIRL♡