İlk bölümle karşınızdayım efendim. Şimdilik fakir olduğumuz için
sınır: 4 oy,14 yorum
Sınıftaki sesten okuyamayacağımı fark ettiğimde elimdeki Zweig kitabını kapattım. Okusam da bir şey anlayamıyordum ki zaten. Sınıfta seçimler yüzünden müthiş bi gürültü vardı. Hele erkekler minik çaplı üçüncü dünya savaşı çıkarmışlardı adeta. Yarısı Erdoğan,yarısı Kılıçdaroğlu diyordu. Kavga etmelerinin hiçbir mantıklı yanı yoktu,zaten oy verebilecek yaşta değiliz.
"Ayfer, kafam şişti benim,tuvalete gidelim mi?" dediğinde daldığımı fark edip yanımda oturan Yonca'ya döndüm.
"Olur da,ya hoca gelirse?"diye tereddüt ettim.
"Vaktinde gelseydi bana ne,zaten bu kadar geciktiği için bu seslere maruz kalıyoruz,hadi gidek" Son dediğine kıkırdayıp kabul ettim.
"De haydi" deyip ayağa kalkarken,Yonca Humayı da bizimle gelmesi için zorluyordu.
"Hadi bak,üçlü olsun,güçlü olsun nolursun"
"Sanki ne yapmaya gidiyoruz ya?" diyen Humay genellikle kavgalarımızda haklıydı.Ama tabii ki Yoncayla ben bunu asla kabul etmiyorduk.
"YA REGLım bacım,anlamıyor musun?" diye bağırdı Yonca,tüm sınıfta sessizlik çökmüş,herkes ona bakmıştı.
Regl utanılacak bir şey değildi,ama şu an patavatsız arkadaşım yerine çok utanıyordum.
Herkesin onlara dönmesi yüzünden bizim arsız Yonca kıpkırmızı olmuştu.Bunu gören Humay anında çıkıştı tabi:
"Ne var?Ne bakıyorsunuz?"
"Kurabiye var,simit var" ortamı gevşetmeye çalışan Efe bildiği tek esprini yapmış bulundu.
Konuşmak için ağzını açan
Humay'ın cevap vermesine izin vermeden, kolundan çekiştirip dışarı çıkardık. Artık o yüce mekana gidebilirdik.
🏫
Bölüm değil de,bölümcüğümüz nasıldı?
Şimdilik fav karakteriniz hangisi?
Ayfer?
Humay?
Yonca?
Yoksa Efe mi? XLHXMHDMHFLHFKHFHLKDYDKHDKYDKYDKHDKGDKHDKH
Mutlu,okur ve enerjili kalınn💗
