Her şeyim misin?

Nerede bu adam?

Yeni bir güne uyandı. Odasındaki tütsü kokusu hala geçmemişti. Bütün gece rüyasında o adamı görmüştü. Kendinden nefret ediyordu. 

-Ne bu be, şıp sevdi mi oldun. Saçmalama.

Kendi kendine bir süre kızdı. Normalde kimseyi kolay kolay beğenmezdi. Etkilenmezdi. Adam yakışıklı bile değildi. Sorun neydi? diye düşünerek yatakta yuvarlandı. Sıradan birine hem de kendinden yaşça büyük birinden etkilenmesi mümkün değildi. Genç gözüküyordu ama müdür olduğuna göre kesinlikle yaşı 25 in üzerindeydi. Ders çalışması gerekiyordu. Ama bir türlü aklından adamı çıkartamadı. Yastığına sarıldı. Hayal kurmaya başladı.

-Immm 

Mırıldanarak hayallere daldı. Elleri gözünün önüne geliyordu sürekli. Damarlı elleri...

-Birde sporcu, acaba kıyafetlerini çıkartınca nasıl gözüküyor, offf

Bütün bunlar onu terletiyordu. Boynuna dokundu. Adamın ellerini boynunda gezdirdiğini hayal etti. Bir kaç saniye de olsa boğazını sıkmasını çok istedi. Gittikçe ısınıyordu. Yastığını bacaklarının arasına aldı. Sürtünmek istiyordu. Ama evdekilerin inlediğini duymasını istemedi. Yorganın altına girdi. Sürtünürken onun ellerini hayal ediyordu. Kendi ellerinden ve kalemlerden bıkmıştı. Onu istiyordu. Yastığının köşesini dikkatlice ayarladı. 

- ........

Kafasını yorganın altından çıkarttı. Saate baktı ve geç kaldığını fark etti. Yataktan doğrularak kalktı. Rahatsız eden ıslaklığa bakmak için yorganı üzerinden attı. Zevk suları iç çamaşırından kısa şortuna geçmiş, dışarıdan belli oluyordu. Tüm odayı kokusu kaplamıştı. Önce kapısını kilitledi. Soyundu bornozunu giydi. Camları açıp duş almaya gitti. 

Duşta iken huzursuz ve aceleciydi. Çünkü geç kalmıştı. Ya onu kaçırırsa?

-Offf, çok aptalım.

Acele ile hazırlandı. Evden apar topar çıktı. Yolda koştururken bir yandan da çantasına bakıyordu. Kitaplarını her şeyini almıştı. 

- Offff, hayır

Sürekli offf ladığını fark etti. Sanki her şey ters gidiyordu. Kitapları vardı ama kalemlerini unutmuştu. Ve su şişesini doldurmayı. Kütüphaneye gelmişti bile.

İçeri girdi, gözleri sürekli onu arıyordu. Daha önce karşılaştığı kişiler yanlarını işaret ediyor, Burası boş der gibi hareketler yapıyorlardı. Ama onun aklı başka yerdeydi. İki salona da baktı. Ama onu bulamadı. 

-Nerede bu adam?

Yıkılmıştı. Sabah 10 dakikalık bir zevk için hayal kurduğu erkeği kaçırmıştı. Belki de bir daha hiç karşılaşamayacaklarını düşündü.

Daha sonra iki yanı dolu olan bir masaya geçti. Aklı başına gelmişti. Sadece selam verdiği biriydi. Geldi ve gitti. Test kitaplarını çıkarttı. Boş su şişesini. Ne yapacaktı?

-Su yok kalem yok. Ne aptalım ya. Adam bir selam verdi utanmasam evlilik hayali kuracağım. 

Kendine geldi. Sokakta yanından geçen herhangi biri kadar az süre iletişim kurduğu normal bir an yaşadığını fark edip. Gerçekliğe döndü. Çözüm odaklı zeki kız geri dönmüştü. 

Kalem bulmak ilk hedefiydi. Yan masadakiler pek yardımcı olmadı. O zaman dışarıda yakın bir kırtasiye biliyordu. Hem gitmişken su da alırım diye düşündü. Sessizdi, kalktı ve dışarıya doğru yürüdü. Kırtasiye kapalıydı. 

-Sorun yok, markette illaki vardır.

Marketten su aldıktan sonra kalem olup olmadığını sordu. Markette kalem olmadığını öğrendi ama yine sıkıntı etmedi. Kütüphanede birkaç kişiye daha soracaktı.

Kütüphaneye döndü. Yanında oturanlar kendi arlarında yeter mi bu kadar dışarıda kahve mi içmeye gitsek diye konuşuyorlardı. Su şişesini masaya bıraktı test kitaplarını kimsenin alıp almadığını kontrol ederken yan masayı dinlemeye devam etti.

Paraları olmadığı için gitmekten vazgeçmek üzereydiler. İki arkadaştan biri;

Boşver ya, biraz daha çalışıp eve geçeriz. Dedi.

Gençler kahve size iyi gelir, dedi gür bir ses.

O da ne? Arkasını döndü ve gerçek hayat yerini sabah kurduğu hayale bıraktı. Adam, konuşan iki arkadaşın cebine bir şeyler koydu. Eşyalarını toplayıp giderlerken, adam boşalan yerler içinde ona en yakın yere oturdu. Ve

Günaydın, dedi.

Rüya görmüyordu. Adam yanında oturuyordu. Birkaç saat önce titreyerek ellerini hayal ettiği adam ona elini uzatıyordu.

Nasıl gidiyor, dedi adam ve el sıkışmak için elini uzattı.