Chan-yeol odaya girdi
Ve taehyung un uyanmış olduğunu gördü."iyi uyudun mu?"
"Hı hı"
"Yemeğini getiricem şimdi ne yemek istersin?"
"Aç değilim"
"Dünden beri hiç bir şey yemedin-"
"Lütfen"
"Aahh peki! Ne yapmak istersin?"
"Dışarı çıkmak istiyorum"
"Hmmm"
"Hadi ama! Hayır demiyiceksin değil mii?!"
Taehyung çocuksu bir sesle konuşmuştu. Chan-yeol mutlu olmuştu ve ona hayır diyemez'di.
"Tamam."
...
...
Dışarıda gezerken karşılarına zorbalar çıktı. Taehyung korkuyordu ama chan-yeol sakin ve soğuk bir şekilde onlara bakıyordu.
Zorbalardan biri eğildi ve taehyung un yüzüne yaklaştı. Taehyung kafasını geriye çekti."Hop yerini bil!"
Chan-yeol eliyle oğlanın önünü kesti ve taehyung a daha fazla yaklaşmamasını sağladı. Onu geriye ittirdi.
"Aghh bu piç kim?!"
"Çekil"
Chan-yeol Tae'nin elinden tuttu ve yoluna devam etti.
"Sen ne cüretle beni ittirisin!"
Chan-yeol yumruk atacağı sırada geriye gitti ve ona sert bir tekme attı.
Elini cebine koydu. Ayağını oğlanın kafasına koydu ve biraz sıktı."Aghhh!"
"Taehyung dan özür dile"
Bastırarak konuştu.
"Hadii!"
"Tamam.... Tamam lanet olası! Özür dilerim"
"Duyamadım"
"Özür dilerim taehyung!"
Ayağını sertçe çekti.
"Ooo!"
Jungkook un sesi gelmişti.
"Ne işin var senin burada"
"Taehyung bana lazım-"
"Ne için?!"
"Hmm canım sıkıldı bende düşündüm falan aklıma tavşan geldi. Dedim biraz onu dövi-"
"Çok beklersin"
"Sen kimsin yaa?!"
"Hmm ben mi?"
"Okuldan Chan-yeol"
"Haa sen o piçsin"
Chan-yeol taehyung elinden tuttu ve yürümeye başladı. Yürürken birden arkasında olan Jk seslendi.
"Taehyung a zarar veremezsin artık! Umutlanma çünkü ne yaptığı mı çok iyi biliyorsun Jeon"
"Görüşücem seninle!"
"Nerede olduğumu biliyorsun her zaman beklerim!"
Güldü ve uzaklaştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•Tae|doesn't set me free|•
Sachbücherher zaman zorbalığa uğrayan, hiç kimse tarafından sevilmeyen, Aile soruları olan, sürekli baskı altında olan, herkesin nefret ettiği bir oğlanın hikayesi.