Ne yapacağımı bilemedim.Adalet miydi şimdi bu Berkay o sürtüğün yanında kahkahalar atarken ben ağlıyordum.Sadece ağlıyordum.Dayanamazdım, benim kendimi kaybettiğim o ela gözlere şimdi başkasının bakmasına yapamazdım Berkay'sız.Ona mesaj atamazdım atarsam o kazanacaktı ama sessizde kalamazdım .Telefonu elime aldım sadece tek bir söz yazdım"MUTLULUKLAR".Tepki vermeye hakkım vardı ama ben şimdi küfür etsem veya bela okusam o kazanacaktı.Oturup uzun uzun ağladım ama hayır olmuyor.Evet çözüm mutfaktaydı mutfaga gidip,babamın kalp ilaçlarını aldım.Yatagın üzerine bıraktım.Çekmecemden A4 kağıdını alıp,başladım yazmaya ;
Sevgili ailem bu size veda mektubumdur.Ben çok uzaklara gidiyorum.Galiba cehenneme.Yapamadım anne dayanamadım .Ben çok sevdim o kansızı şuanda hayatımın hatasını yapıcağım.Çok özür dilerim baba sen söylediğin her sözde haklıydın senin salak kızın ne saygı duymayı becerdi nede sevmeyi ve son olarak Buse'm canım kardeşim seni kıskandığım dogrudur.Sen şimdi anlamazsında yazdıklarımı boşver anlamada zaten hiç büyüme kardeşim ,hiç kimseye fazla güvenme,asla boş hayallere kapılma inşallah burda yazdıklarımı bir gün anlarsın. Neyse ailem bilirsiniz sizin bu cadı ve şımarık kızınız çok hoşlanmaz vedalardan.Elveda...
Ve başladım babamın kalp ilaçlarını yutmaya "Allahım affet beni Elveda Hayat..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk bazen acıtır
ChickLitBu hikayede bir genç kızın yaşadıklarını anlattım umarım begenirsiniz :) <3
