I Became the Villain's Childhood Friend (Çeviri)

1. BÖLÜM

Keyifli okumalar 😊
Oy vermeyi unutmayıın.

~~~~~~~~~

Kötü Adamın Çocukluk Arkadaşı Oldum
Bölüm 1

İki yaşıma kadar deli olduğumu düşünürdüm. Bebek olduğuma inanamıyorum.

İyi yaşayan bir insanın bir anda bebek olması ve “Vaaaah!” diye ağlaması çok saçmaydı. aklım başında bir insan asla yapmaz.

Bununla birlikte, eğer ağlamasaydım etrafımda çok fazla vızıltı olurdu. Kendisine baba diyen adam dikkatle bana baktı ve "Neren acıyor?" diye mırıldandı. bütün gün yanımdaki belgelere bakarken.

Bu kadar bilinçli olamazdım.

Ağlamaktan kendimi alamadığım bir ortamdı.

Bu yüzden güzelce delirmeye karar verdim.

Bu utanç verici durumun üstesinden gelmek için aklım olmadan ağladım.

Ben de bunu yaparak büyüdüm.

Ağladığım anda hemen yanıma koşan ve beni sakinleştiren insanlara hayret ediyordum.

Ağlamak elbette zordu ama altını değiştirmek ve süt içmek daha da zordu.

O kadar utanç vericiydi ki ağlama cesaretim ile kıyas bile edilemezdi.

En güzel yanı uyumaktı.

En iyi zaman buydu.

Neyse ki, bir bebeğin vücuduydu, bu yüzden uyuyordum.

"Vay canına, gerçekten çirkin!"

Yüzüme hayran hayran bakan çocuk uzanıp elimi tuttu.

Neredeyse babam olduğunu iddia eden adama benziyor.

Çocuk yatakta yatan bana parlak bir şekilde gülümsedi. Altın rengi saçları pencerenin dışından gelen rüzgarda dalgalanıyordu.

Merakla baktığım gözleri sakin bir mavi renge sahipti.

Çocuğu oluşturan renkler çok güzeldi. Ve çocuk benimle aynı düşüncelere sahip görünüyordu.

Oğlan bana sanki ele geçirilmiş gibi baktı ve gözlerimin güzel olduğunu mırıldandı.

Şimdi kim kime bakıyor ve onlara güzel diyor?

Neyse, o çocuğun söylediklerini özetlemek gerekirse, ben altın sarısı saçlı, kırmızı gözlü bir kızdım.

Bir bakıma o çocuktan daha renkli bir renkti.

Sonradan öğrendiğime göre o çocuk benim kardeşimmiş.