တစ်နေလုံးမှာ တယောထိုးသင်ပေးရတာနဲ့ စာသင်ရတာပဲ ရှိတာဖြစ်လို့ ကြားထဲက လစ်လပ်ချိန်တွေမှာ စာသင်ချိန်သင်ခန်းစာအတွက် လိုအပ်တဲ့ note တွေထုတ်ဖြစ်သည်။
မိုးပြာရောင် မှတ်စုစာအုပ်လေးပေါ်မှာ ရှာထားဖွေထားသမျှ note တွေ ချရေးနေသည့် ကျန်းဟာအို့ပုံစံမှာ တည်ငြိမ်နေတဲ့ရေပြင်လေးလို။ ကြည်လင်ပြီး အေးချမ်းလှသည်။
တယောသင်တန်းဆင်းတာနှင့် အိမ်ကိုတန်းပြန်လာကာ note မှတ်နေသည့် ကျန်းဟာအိုက အိမ်ချစ်ကလေးဖြစ်လိမ့်မည်။
ထိုအချိန်မှာလည်း အဝင် callတစ်ခုဟာ ကျန်းဟာအိုဖုန်းဆီဝင်လာပြန်သည်။
ဒီတစ်ခါတွင်တော့ မနက်ကလိုမဟုတ်ဘဲ content name နေရာမှာ ယောရွန်း ဆိုသည့်နာမည်က နေရာယူထားသည်။
"ဟယ်လို ကိုကိုဘာလုပ်နေလဲ"
"ကိုယ် သင်ခန်းစာတွေအတွက် note ထုတ်နေတာ"
"ထပ်ပြီး ဆောင်းဟန်ဘင်းအတွက်ပဲလား"
"ကိုယ့်မှာ ကျောင်းသားဆိုလို့ သူပဲရှိတာလေ ယောရွန်းရဲ့"
"အမြဲပဲသူ့နာမည်ပဲကြားနေရတာ စိတ်ကုန်တယ်"
"ယောရွန်း ကိုယ့်ကိုဘာပြောစရာရှိလို့လဲ"
"ဒီနှစ်အဆုံးပိုင်းကျရင် ယောရွန်းတို့စေ့စပ်ကြမလားဟင်"
"ကိုယ်ငြင်းရတာအားနာပါတယ်။ ဆောင်းဟန်ဘင်းက စာမေးပွဲထပ်ကျပြန်ပြီလေ"
"ဟာ သူအဲ့အထက်တန်းကို ဘယ်နှစ်ခေါက်ဖြေနေမှာလဲ"
"ကိုယ်လည်းမသိတော့ပါဘူး"
"ကိုကို့ကို ယောရွန်းပြောတယ်မလား။ အဲ့ဒါသူတမင်လုပ်နေတာလို့၊ သူ့လို မွှတ်နေအောင် လည်နေတဲ့သူက ဒီအထက်တန်းစာလောက်လေးကို မဖြေနိုင်စရာဘာအကြောင်းမှမရှိဘူး"
"...."
"သူဉာဏ်ဘယ်လောက်ကောင်းလဲဆိုတာ ယောရွန်းတို့နဲ့ တစ်နှစ်တည်းတက်ခဲ့တဲ့ လူတိုင်းသိတယ်။ အခုဟာက ၂နှစ်လုံးမအောင်တာတဲ့ ဖြစ်မှမဖြစ်နိုင်တာ"
"ဒါပင်မဲ့ ကိုယ်ကကတိပေးထားပြီးပြီလေ။ ယောရွန်းကပဲ နားလည်ပေးပါဦး"
"အင်းပါ ယောရွန်းကဒီတိုင်းပြောပြတာ။ ကျန်တာကိုကို့သဘောပဲ"
